Als Martijn zijn ogen open doet, zijn die van Karin helaas al een tijdje open. Het bed ligt heerlijk zacht, maar als de één zijn grote teen beweegt, wiebelt de ander zijn bed uit. Helaas, niet een heel rustige nacht dus, maar als we de gordijnen opentrekken is het ‘leed’ snel geleden. Het is helder en we zien al wat stukjes blauwe lucht. In de verte kunnen we zelfs een gletcher zien! Na een uitstekend ontbijt zitten we om kwart over 8 met zooi en al in de auto. We moeten een heel eind, hebben geen zin in haasten en willen optimaal genieten van de mooie dingen die er onderweg te zien zouden moeten zijn. Bring it on!

We rijden noordelijk eerst via de 55 langs het fjord en al na 10 minuten staan we voor de eerste keer stil voor een plaatje: het spiegelt zo mooi, die bergen in dat rimpelloze water! Het tekent de rest van de dag: de route is echt fenomenaal. We staan regelmatig stil voor plaatjes, maar ook als dat niet kan (omdat het gevaarlijk is, of omdat we anders na elke bocht stil staan) genieten we vanuit een rijdende auto van het uitzicht. Na de 55 ‘haarspelden’ we de 13 naar boven en het westen, naar ‘Utsikten’, een modern betonnen uitzichtspunt (de naam zegt het al) dat uitsteekt boven het dal. Wauw, wat een gezicht. Boven gekomen rijden we door een soort bruin, grijs, rood maanlandschap om na het hoogste punt snel weer af te dalen door mini-dorpjes en langs Likholefossen, een brede waterval, waar een berg water naar beneden komt. We blijven de 13 volgen, opnieuw naar het noorden en westen. Bij Moskog kiezen we de E39 naar het noorden.

In het Jolstringen kafé halen we goede koffie ‘to go’ en verder gaan we. Langs enorm hoge rostwanden, diepe fjorden, watervallen (soms smal en hoog, soms laag en breed; allemaal met enorme hoeveelheden water) en mooie uitzichtspunten en bij steeds mooier weer. Het rijdt eigenlijk prima: de wegen zijn uitstekend, het slingert enorm naar boven en beneden, maar langs de fjorden en over de hoge delen gaat het redelijk rechtdoor. Het gaat niet snel, maar het is heerlijk rustig en rijdt soepel.

Bij Byrkjelo slaan we af naar de 60 om nadat we een berg zijn over gestoken, langs het water naar Stryn te rijden. het is precies half 1 als we parkeren voor Stryn Vertshus, ons vooraf uitgezochte lunchplekje. Het is inmiddels zonnig, warm en we spinnen bijna van tevredenheid als we met een heerlijke lunch en een kopje koffie op het terras zitten. De serveerster is ook helemaal vrolijk: wat een traktatie hè?! Inderdaad: in een t-shirt aan een fjord in Noorwegen in september hadden we vooraf alleen durven dromen!

Na de lunch gaat het allemaal wat sneller. We hebben het meest spectaculaire deel van de route gehad. Dat wil nou niet bepaald zeggen dat het suf is, integendeel, maar het rijdt wel ietsje sneller door. Vanaf Stryn verandert de 60 in de 15 tot we de E39 en die rechtsaf naar het noorden volgen, helemaal tot aan ferry-halte Festoya. Daar staan we om 5 over 3 een kwartiertje te wachten tot we in het nog steeds heerlijke zonnetje de ferry naar  Solavagen nemen. Dan nog een stukje E 39 en vervolgens de E136 en hoepla, om kwart over 4 staan we bij hotel Brosundet aan de oude haven van Alesund. We kunnen de auto vanaf 16 uur (tot morgen 8 uur) gratis voor de deur parkeren en wandelen dus vrolijk de 10 stappen naar binnen.

Het ziet er meteen geweldig uit: het historische gebouw heeft in de louche een ENORME open haard, een schitterend met hout ingerichte ontbijtruimte èn een heel mooie kamer voor ons. Opnieuw op de begane grond, aan het einde van een kleine gang, prachtig stijlvol en licht ingericht en van alle gemakken voorzien. Wauw, hier willen we wel drie nachtje slapen. Maar eerst willen we nog even de tourist information bezoeken. Misschien is er nog een boottochtje dat we de komende dagen kunnen doen? Helaas; ondanks het mooie weer blijkt maar weer eens dat het seizoen echt voorbij is hier. Ze zijn dicht: alleen door de week open, tussen 10 en 16 uur. We zijn niet de enigen die teleurgesteld voor de deur staan…

Ok, dan moeten we dus zelf plannen maken. Dat lukt meestal ook prima, zeker met een drankje erbij. Vlak bij het hotel vinden we een terras in de zon, waar we een wijntje / biertje drinken, plannen maken en zon opzuigen. Rond 18 uur voeren we deel 1 van het plan uit: eten bij Zuuma, een sushi – grill restaurant. Daar kunnen we dus allebei wat lekkers vinden! Het eten is heerlijk en tevreden dwalen we na het eten nog een rondje over de pier. Met een kopje thee uit het hotel kijken we bootjes en de zonsondergang. En daarna wacht in de hotellobby een warme openhaard (ok, ok, als de zon onder is voelen wij ook wel wat het seizoen voorbij is) en nog een kopje thee. Eens kijken of we morgen ook zulke mazzelkonten zijn met het weer…