Hamar naar Domsten (Zweden), 18 september 2018

Hamar naar Domsten (Zweden), 18 september 2018

Als we rond 8 uur wegrijden uit Hamar hebben we niet de illusie dat we er nog terugkomen voor een langer bezoek, maar als tussenstop zijn het stadje en meer in het bijzonder het hotel uitstekend! Dus wie weet: dag Hamar, tot de volgende tussenstop?

De route is minder boeiend dan alle eerdere routes in de vakantie. Het is zwaar bewolkt en regent af en toe een beetje. Het is koud, een graad of 8. De bergen worden lager en het land wordt vlakker. Het wordt onderweg steeds drukker en als we z’n 100 km boven Oslo zijn rijden we ineens op een echte snelweg en mogen we 110 rijden! We houden regelmatig een kleine stop, maar ook het weer moedigt ons niet echt aan om te genieten van de route. We maken onze laatste Noorse Kronen op bij koffie bij een Mc Café om warm te worden. We hebben het gevoel dat ons geluk een beetje op is tot…

we de grens over rijden! Wauw, binnen een paar kilometer zijn alle wolken weg en rijden we in stralend weer door Zweden! Het landschap is eerder vriendelijk dan majestueus: we rijden door rollende heuvels en we zien binnen een paar uur wel vijf hertjes in de weilanden en op de akkers langs de weg. Het wordt binnen een uur rijden ook 21 graden! Als we stoppen in de loop van de middag halen we een ijsje dat we in ons t-shirt opeten. We worden er weer helemaal vrolijk van.

Het blijft wel een lange dag rijden en we zijn blij als we langs Helsingborg rijden en via een kleine weg Domsten binnenrijden. Dit kleine dorpje kent zo’n 600 inwoners en vier ervan kennen we persoonlijk. Vlak aan zee  stoppen we bij een ruim huis met een schitterend uitzicht. Hier is het, zegt Karin en als de auto is geparkeerd lopen we via de tuin naar het terras. Halloooo roept Karin door de open keukendeur en ‘hallooooo’ roept Naomi! Naomi en Karin kennen elkaar al sinds de Middelbare school. Jongste dochter Maya komt uit de badkamer stuiteren en een uurtje later komt oudste dochter Fenna terug van een zwembadbezoek, vlak nadat Koen thuis is gekomen.

We drinken samen thee in de tuin, eten gezamenlijk en de avond gaat voorbij met kletsen, lang nadat de meiden naar bed zijn. Het is heerlijk om ze te zien en we voelen ons meteen thuis zo vlak aan zee, in dit kleine dropje. Zee tevreden rollen we eind van de avond ons bedje in.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.