Om 6 uur rijdt Koen met onze eigen Cloudy McD (de bijnaam van Martijn’s auto) de straat uit; Tijn in de bijrijdersstoel, Karin op de achterbank. Het begint licht te worden en het eerste stuk is het erg rustig. Na een half uurtje begint het drukker te worden. Als we na een uur op de brug van Malmö naar Kopenhagen rijden (met vette korting, dankzij het abonnement van Koen en Naomi), komt de zon op. Er is voor vandaag dramatisch weer voorspeld, maar daar is hier, op dit moment, nog niets van te merken!

Keurig volgens plan zetten we om 7:15 uur Koen af op de luchthaven. ‘Wie er het eerst in Nederland is’ grapt hij bij het weglopen. Flauw hoor, dat gaat hij natuurlijk makkelijk winnen! Toch hebben we goede hoop dat wij vandaag ook thuis kunnen komen. Het hoeft niet persé, maar als we voor de lunch Hamburg voorbij zijn, is het haalbaar.

Het eerste stuk gaat super-soepel. De weg is rustig, het is mooi weer en het schiet lekker op. Zo erg dat we in Rodby een boot eerder hebben dan gepland. We kunnen er bijna meteen oprijden en stipt om 9:15 uur vertrekt de ferry naar Puttgarden. Met een kop koffie waaien we uit. Het begint al harder te waaien en de zon begint zich af en toe te verstoppen.

Aan de overkant rijden we de Duitse snelweg op en richting Lübeck. Het begint fors drukker te worden en de 1 maakt zijn naam waar als een snelweg waar (al jaren) op heel veel plekken aan wordt gewerkt. Er zijn eerst wat kleinere files en dan wat grotere. Het is inmiddels bewolkt en begint nog harder te waaien. We houden pauze en rijden weer verder. Het is door de sterke windvlagen en de drukte vermoeiend rijden voor Martijn. Bij Hamburg is het erg vol, maar het lukt om vóór de lunch Hamburg voorbij te komen. Vlak voor Bremen lunchen we. Inmiddels hebben we de eerste stevige bui al op ons dak gehad.

We checken de route en er blijkt voorbij Bremen een vrachtwagen omgevallen. Dat geeft ons het laatste duwtje om te besluiten om vlak na Bremen via de 28 naar het noorden af te buigen en via die kant (Oldenburg, Winschoten, Groningen) Nederland binnen te rijden. Het lijkt ver om, maar dat valt enorm mee en het grote voordeel is dat we dan het grootste deel van de spits in de Randstad van Nederland mislopen.

Helaas is het nog steeds een heel eind rijden en met de windvlagen, drukte en regenbuien valt het niet mee. Toch genieten we ook van de prachtige wolkenluchten en de zon die daar bij vlagen tussendoor piept. Met de nodige kortere en langere stops zijn we uiteindelijk om 6 uur in Lelystad. Daar draaien we van de weg af. We hebben honger, de Randstad staat nog dicht en er komt een joekel van een bui aan. We parkeren de auto en vluchten bij de eerste druppels de McDonalds in.

Na een uur is de situatie volledig verandert. We hebben gegeten, koffie gedronken, de bui is over getrokken en de route is vrij. En zomaar, ineens, is het kwart over 8 en zijn we thuis…. Met een heel diepe, tevreden, vermoeide en een beetje sippe zucht duiken we ons eigen bedje in. Dag Noorwegen en Zweden, jullie waren echt geweldig. Dag Koen, Naomi, Fenna en Maya, tot snel! En hall huis, daar zijn we weer.