Archief van
Categorie: Seychellen

Een pittige klim en de black paradise flycatcher

Een pittige klim en de black paradise flycatcher

Woensdagochtend stond in het teken van de black paradise flycatcher, een vogel die alleen op La Digue voorkomt en tot voor kort met uitsterven werd bedreigd. Momenteel gaat het dankzij een beschermingsprogramme een stuk beter met het vogeltje: er zijn nu 150 paartjes op het eiland. De vogel is in principe overal te vinden. De kans dat je hem treft is echter het grootst in Natuurreservaat Veuve. Wij dus daar naar toe… Helaas hebben we er geen gezien. Waarschijnlijk waren we te laat op de dag. Wel vliegende vossen, heel veel hagedisjes en enorme spinnen gezien. Deze zogeheten palmspiders staan bekend om hun mega webben van soms wel meer dan 1,5 meter doorsnee. Ze eten gelukkig alleen maar insecten en zijn volstrekt ongevaarlijk voor mensen. Dat maakt ze niet minder eng…


‘s Middags een pittige tocht op de fiets gemaakt naar een paar strandjes aan de zuidkant van het eiland. Omdat daar weinig bescherming was tegen de zon, zijn we uiteindelijk op een ander strandje aan de noordkant van het eiland beland. Het eiland is ongeveer vier bij vier kilometer groot, dus dat is allemaal prima te befietsen.

Luxe!

Luxe!

Donderdagochtend met ossenkar, boot en bus naar ons volgende hotel op Praslin. Hotel Paradise Sun is prachtig gelegen aan de Indische Oceaan. We hebben een hele mooie kamer met een grote inloopkast (veel te groot voor de inhoud van onze rugzakken), een ruime badkamer en een slaapkamer. En dat allemaal uitgevoerd in donker hout waardoor het een enorme luxe uitstraalt. 


‘s Middags inkopen gedaan en gerelaxed aan het strand. ‘s Avonds de eerste kennismaking met ons all-in buffet. Gelukkig was het allemaal erg beschaafd: geen grote schranspartijen en harde muziek! Veel keuze, dus we genieten.

Coco de Mer

Coco de Mer

Na een heerlijk ontbijt vertrokken we op vrijdagochtend naar een bushalte in de buurt van het hotel om naar Vallee de Mai te gaan. Nog voordat we bij de bushalte waren, stopte er een auto naast ons die ons een lift aanbood. Even twijfelden we, maar de man was zo vriendelijk en bijna beledigd dat we liever met de bus wilden dan met zijn auto, dat we toch maar in stapten. Daar komt natuurlijk bij dat de Seychellen goed bekend staan als het gaat om veiligheid: criminaliteit komt hier niet of nauwelijks voor.


Vallee de Mai staat bekend om de Coco de Mer, een kokospalm die alleen maar op Praslin en Curieuse, een ander eiland van de Seychellen, voorkomt. Met name de noot van deze palm is bijzonder. De Lonely Planet (2004) zegt daar het volgende over: “The Coco de Mer Palm […] produces a famously erotic nut […]. Only female trees produce the […] nut which can weigh over 30 kg. The male tree possesses a […] fallic flower stem a meter or more long, adding to the Coco de Mer’s steamy reputation.” Na het zien van de Coco de Mer kunnen we dat geheel beamen.  


We hebben een wandeling van ongeveer 2 uur door het park gemaakt. De bomen zijn echt enorm. Moeilijk voor te stellen als je er niet geweest bent. Tevergeefs naar de black parrot gezocht (alhoewel Karen hem waarschijnlijk heeft zien vliegen…), net als de black paradise flycatcher een vogel die alleen hier voorkomt.


Met de lokale bus terug naar het hotel. Dat was een avontuur op zich. Steile, bochtige weggetjes en een scheurende chauffeur in een overvolle bus waarvan de deur niet dichtkan. De rest van de middag lekker relaxen. De Seychellen bevallen ons wel!

Anse Lazio

Anse Lazio

Internetten op de Seychellen is geen makkie. Op La Digue was er geen internetcafe te bekennen. Dat is op zich niet verwonderlijk als je bedenkt dat er ook geen televisie enzo is. Op Praslin zitten we in een hotel met internetverbinding maar die doet het vaker niet dan wel. Regelmatig proberen dus en gebruik maken van de mogelijkheden die zich voordoen.


Vandaag met het openbaar vervoer naar Anse Lazio aan de noord-west kust geweest. Volgens de Lonely Planet is dat het mooiste strand van Praslin. Heerlijk gerelaxed en gesnorkeld. Behoorlijk wat vissen gezien waaronder een soort pijlstaartrog.


‘s Middags hadden we een missie. Een collega van Karen is vorig jaar op de Seychellen getrouwd. Het huisje waar hij en zijn vrouw toen verbleven, ligt vlakbij ons hotel. Wij dus op zoek. Verschillende huisjes gefotografeerd die het zouden kunnen zijn. We zijn benieuwd of het goede huisje erbij zit!

Op excursie naar Aride

Op excursie naar Aride

Op onze laatste dag op Praslin hebben we een excursie gedaan naar Aride, een eiland ongeveer tien km van Praslin. Aride is een beschermd gebied en staat bekend om de vele vogels die er leven. In het broedseizoen (nu niet) nestelen er miljoenen vogels op het eiland.


Met een klein speedbootje en gids Jimmy er naar toe in gezelschap van twee Franse families, een Italiaanse familie (er zijn hier opvallend veel Italianen) en een Duits echtpaar. Op het eiland hebben we onder begeleiding van een lokale gids een wandeling naar een hoger gelegen uitkijkpunt gemaakt. Onderweg vertelde hij van alles over het leven op Aride (meestal vrijwilligers die er een paar maanden blijven om vogels te tellen enzo), de planten en bomen die er groeien en de dieren die er leven. Veel “giant millipedes” (reuze duizendpoten) gezien, grote torren en natuurlijk heel veel vogels. Verschillende soorten meeuwen, onder andere met hele lange staarten, en fregatvogels. Ook een aantal babyvogels gezien: erg fluffy en erg lief! Het uitzicht vanaf het uitkijkpunt was spectaculair: je kon de vogels op ooghoogte zien vliegen!


Na de lunch (barbecue) gesnorkeld (in het Duits “snorchlen”) en toen weer terug naar Praslin. Een geweldige dag.


Morgenochtend vliegen we naar Mahe.

Victoria

Victoria

Gisteren (maandag) naar het laatste eiland van deze reis vertrokken: Mahe. Gelukkig kon onze vlucht, die eerst om 7 uur ‘s ochtends zou gaan, worden verzet naar iets later in de ochtend. We konden het dus rustig aan doen.


Tegen de middag kwamen we aan in ons hotel. Weer een mooie kamer (of eigenlijk twee) en een mega badkamer. Ter vergelijking: onze eigen badkamer past hier vier keer in. Hij heeft dan ook 2 douches en een familiebad. Echt enorm. Dit is overigens niet standaard bij elke hotelkamer zo hoor. We hebben de suite omdat de andere kamers allemaal bezet waren toen we -een beetje laat- deze reis boekten..


Wat inkopen gedaan en daarna gerelaxed en gesnorkeld in de zee bij ons hotel: veel vissen! ‘s Avonds een hele mooie zonsondergang gezien. Vanaf het strand konden we de zon zien zakken in de zee. Ons hotel heet niet voor niets ” Sunset Beach”. 


Vanochtend (dinsdag) met de bus naar Victoria, de hoofdstad van de Seychellen. Volgens de Lonely Planet is Victoria met 20.000 inwoners een van de kleinste hoofdsteden ter wereld. Wij zijn vorig jaar langs een kleinere gereden: Belmopan, de hoofdstad van Belize. Volgens Alex is dat met 5.000 inwoners misschien wel de allerkleinste hoofdstad ter wereld. Belmopan is pas in de jaren ’70/’80 de hoofdstad van Belize geworden. Belize City, de oude hoofdstad van Belize, is toen zwaar getroffen door een orkaan waarna men besloot de hoofdstad meer naar het binnenland te verplaatsen (dit als aanvulling op ons reisverslag van vorig jaar ;-)).


Victoria is niet zo bijzonder. Meer dan een provinciestadje is het eigenlijk niet. Veel winkeltjes, veel verkeer, een markt (die is wel leuk) en een paar oude Creoolse huizen. En een replica van een klokkentoren uit Londen die daar is geplaatst toen de Seychellen in 1903 een Britse kroonkolonie werden.


Geluncht in de Botanische tuin. Veel mooie bomen, bloemen en planten. Ook fruitvleermuizen gezien. Terug naar het hotel via een toeristische route: niet dwars over het eiland heen, wat het kortste is, maar helemaal langs de noord-oost kust van Mahe gereden. Een mooie rit!

Pittige wandeling

Pittige wandeling

Woensdagochtend met de bus naar Beau Vallon, een klein plaatsje ten zuiden van ons hotel. Vanaf daar een wandeling naar Anse Major gemaakt. Anse Major is een strandje dat in een Nationaal Park van de Seychellen ligt, ongeveer 5 kilometer ten zuiden van Beau Vallon. Eerst hebben we een stuk over het strand gelopen, daarna door dorpjes, bossen en bergen met steeds weer andere uitzichten over de Indische Oceaan en nabijgelegen eilanden.


We verliezen liters water (het is warm en vochtig) en komen doorweekt aan op het strandje waar verder helemaal niemand is. Tijd voor een opfrisduik. Na de lunch naar de dichtstbijzijnde busstop gelopen. Onderweg naar het hotel hebben we in Beau Vallon een duikexcursie geboekt voor de volgende dag.

Aquarium

Aquarium

Donderdagochtend gaan we op duikexcursie. Voor Alex is dit zijn tweede introductieduik (de eerste was een paar jaar geleden in Australie) en voor Karen is dit haar zeventiende duik na pakweg 6 jaar. Even wennen weer.


Alex is er met een privé instructeur op uitgegaan. Karen is meegedoken met een groepje PADI open water duikers. Onder begeleiding van Fransman Sylvain: geen probleem, aldus Sylvian, met duiken is het net zo als met fietsen: dat verleer je nooit. En dat bleek te kloppen alhoewel het best spannend was om na al die tijd met een hele uitrusting het water in te springen.


Super veel vissen gezien en best ook wat kleurig koraal. Alsof je in een aquarium zit (zo heette de duiklocatie dan ook).


De rest van de dag hebben we niet veel gedaan. Nog even genoten van het mooie weer en alvast onze spullen ingepakt. Morgen gaan we weer naar huis.

Een lange reis

Een lange reis

Gisterenochtend ging de wekker erg vroeg: om 04:45 uur. Na een eenvoudig ontbijt en de laatste dingen te hebben ingepakt werden we tegen zessen opgehaald om naar de luchthaven te worden gebracht.


Daar begon de eerste ellende (nee, geen stress, we zijn nog met vakantie). Onze vlucht had ruim een uur vertraging. Even na elven vertrokken we pas. Gelukkig hadden we een ruime overstap in Parijs, dus dat zorgde niet voor al te veel problemen. Ook geen last gehad van de storm. Vanochtend hoorden we dat een ander KLM vliegtuig bij de landing in de problemen was gekomen. Wat minder prettig was, was dat onze bagage nog in Parijs bleek te staan. Daar kwamen we op Schiphol achter. Bijna 2 uur in de rij gestaan om een formulier in te vullen (de servicebalie draaide overuren omdat veel mensen door vertragingen aansluitende vluchten hadden gemist). Met de laatste trein naar Den Haag. Met 20 euro van de KLM voor een taxi. Trams rijden er om 01:30 uur niet meer.


Onze bagage is nog onderweg. Wij kijken alvast terug op een hele mooie reis. De hotels op La Digue (Fleur de Lys) en Praslin (Paradise Sun) raden we iedereen aan. Over ons laatste hotel op Mahé (Sunset Beach) zijn we minder enthousiast (met name als gevolg van het restaurant dat niet zo geweldig is). Foto’s volgen.

Rondje Seychellen

Rondje Seychellen

Op dit kaartje kan je goed zien welke eilanden we aandoen: eerst naar La Digue, dan naar Praslin en we eindigen op het grootste eiland Mahé!

Citaat Lonely Planet (2004): “Among the 115 coral islands that make up the Seychelles are some of the most idyllic island getaways in the Indian Ocean, or indeed the world. Here you will find the […] tropical paradise that appears in […] glossy travel brochures. But however seductive the images, they simply can’t compete with the real-life dazzling beaches and crystal-clear waters of Praslin and La Digue […]. There are more shades of blue and green in the Seychelles than it is possible to imagine.”

Nog één nachtje slapen en dan is het zover! Dan gaan we naar de Seychellen. Onze rugzakken zijn gepakt, de katten zijn naar het pension (wij op vakantie, zij op poezenkamp) dus we zijn er klaar voor!

Naar de Seychellen

Naar de Seychellen

Zondag 28 oktober: we reizen vanaf Amsterdam via Parijs naar de Seychellen. Het inchecken op Schiphol ging goed, maar op de luchthaven van Parijs, Charles de Gaulle, is het een chaos. Het Air France personeel staakt. Even vrezen we voor onze vlucht, maar die is gelukkig in tegenstelling tot heel veel andere vluchten niet geannuleerd.


De vlcuht naar de Seychellen gaat voorspoedig. De films die ze draaien zijn niet te volgen, maar het lukt ons zo waar een paar uurtjes te slapen. Dat is mooi meegenomen.


Na ruim 9 uur vliegen komen we maandagochtend 29 oktober aan op Mahe, het hoofdeiland van de Seychellen. Het regent en is enorm warm. Even wennen dus! Na alle douaneformaliteiten (stempel!) stappen we over op een klein vliegtuigje dat ons naar Praslin brengt. Het detectiepoortje waar we doorheen moeten blijft afgaan, maar daar doen ze niet moeilijk over. Terroristen kennen ze hier niet, is onze conclusie.


Op Praslin pakken we de boot naar La Digue, het eiland waar onze reis begint. We worden met een ossenkar naar ons appartement gebracht. De chauffeur (“My name is Richard, but you may call me Richie or Bob (Marley)” ) weet veel over het eiland te vertellen. Er wonen hier ongeveer 3000 mensen waarvan 65% op de een of andere manier familie van elkaar is.


We verblijven in Fleur de Lys: 4 appartementjes met bed & breakfast. Mooie tuin met allemaal gekleurde vogeltjes en een poezenfamilie, die Karen fanatiek bijvoert met de overblijfselen van het ontbijt.

Anse Source d’Argent

Anse Source d’Argent

De dinsdag begon goed: met een ontbijt op de veranda van ons appartementje. Vers fruit, mangosap, koffie, pannenkoekjes, toast, jam en eieren voor de liefhebber (Alex dus).


Daarna erop uit met de fiets. De fiets is HET vervoermiddel van La Digue. Iedereen heeft er een. Grappig detail is dat er op elke fiets een boodschappenmandje (zoals wij bij de Albert Heijn gebruiken) op de bagagedrager is gemonteerd. Dat mandje wordt overal voor gebruikt: niet alleen voor boodschappen, maar ook om kinderen in te vervoeren. Erg handig! Zouden ze ook in Nederland moeten doen.


Bijna de hele dag op een van de bekendste strandjes van de Seychellen geweest: Anse Source d’ Argent. Dit strandje staat bekend om zijn rotsen, die door de zee hele mooie vormen hebben gekregen. Samen met wit strand en palmbomen een echt paradijs. Onderweg daar naar toe nog een korte stop gemaakt bij een reuze schildpaddenkolonie die in gevangenschap leeft.


Tijdens het snorkelen zeekomkommers en een paar hele mooie vissen gezien. Op een gegeven moment kwamen we te dichtbij, waarop een school zwart-witte visjes de aanval op ons opende. Alex werd een paar keer (heel zachtjes maar hoor) gebeten in zijn benen. Toen zijn we maar ergens anders heen gegaan.


‘s Middags inkopen gedaan in de plaatselijke supermarkt. Daar is bijna niks te krijgen. Enige verse groente naast een hele berg groene tomaten en niet al te frisse uien, was een enorme lading paksoi. Waarschijnlijk net door een schip als nieuwe voorraad binnen gebracht zodat het hele eiland daar mee vooruit kan. Wij dus ook aan de paksoi. Daarnaast nog wat groenten in blik (best lekker), brood en drinken ingeslagen.