Eerste dag – Aankomst
Je vakantie beginnen met nog een paar uur werken is niet altijd het beste begin, maar het zorgt wel voor effectief gebruik maken van je vrije dagen! Bereidwillige collega’s die je willen droppen op Schiphol helpen daarbij!
De vliegreis was behoorlijk ‘uneventfull’ hoewel we allebei nog nooit in zo’n groot vliegtuig hadden gezeten! Jemig: met zo’n middenrij (sorry: geen vliegtuigkenner, dus geen idee meer van het type).
Afijn, tussen alle oudere echtparen, gezinnen met jonge kids en een aantal jongelui met dranklucht om zich heen vielen we wat uit de toon, hoewel het voor de omgeving snel bekeken was, zeker in de bus: aggossie wat schattig waren we!
De busreis naar Praya da Oura (naast Albufeira) verliep voorspoedig. Har werd niet al te groen en Karin zat niet al te opgevouwen, dus het kwam goed. Het verdelen van de appartementen onder de deelnemers aan de reis was veel spannender. Een fijn glimlachje kon er dan ook wel vanaf toen we zomaar, zonder wensen opgegeven te hebben, uitzicht op zee hadden en een ENORM appartement.
De avond bestond met name uit rondneuzen aan zee, eten bij de Italiaan (echt prima te eten: pizza’s met dooie zeebeesten of geslachte koe! Mjummie!) en vooral op tijd tukken.
Veel te vroeg opgestaan (zelfs Martijn moest al naar z’n werk…). Maar goed, op schiphol lagen er zowaar twee tickets klaar. Gelukkig was de meneer van KLM wel wakker en wees hij ons op het feit dat we de terugweg hadden geboek vanaf een vliegveld ver buiten Oslo wat niet per openbaar vervoer bereikbaar is… (Gelukkig stond het volgens hem ook heel slecht aangegeven op Internet). Maar drie keer vriendelijk glimlachen lostte ook dat probleem weer op en we reizen nu ongeveer om dezelfde tijd terug (voor thuis, vertrek is pas om 13.00 uur, vluchtnummer komt nog).
Heeeeerlijk getukt, alleen wat is het hier lang licht zeg! Maar goed: het bleek minder mooi weer, maar wel droog gelukkig. Het ontbijt is “included” en dat is niet echt een overbodige luxe gezien de prijzen in dit land. Ik denk dat we nog wel vaker naar de burger gaan grijpen! 🙂
Na opnieuw een nachtje heerlijk tukken keken we bij het wakker worden wat angstig uit het raam: je ziet niet veel van een prachtig uitzicht als het rotweer is en regent… Maar gelukkig: wolkjes en een zonnetje dus dat beloofde een prima reisje te worden. Na ontbijt, tas pakken en een wandelingetje naar het station zaten we om half elf in de trein, die stipt 10:43 vertrok. Het eerste deel van de reis was rustig: bebouwing, veel groen, maar nog niets spectaculairs. Dat veranderde na ongeveer 2 uur en het werd daarna alleen maar beter. Meren, bergen, prachtige doorkijkjes, velden met bloemen en uiteindelijk uitzicht op vier gletchers naast elkaar en een prachtig besneeuwd landschap. De tijd vloog voorbij en we zijn het er over eens dat dit met recht 1 van de mooiste routes van Europa mag heten. Geweldig! En volgende week zaterdag mogen we nog een keer!
Na een heerlijk rustige nacht (onze laatste kamergenoot kwam om een uurtje of 4 binnengezeild, ‘t was net weer licht), werd het rond een uurtje of negen weer de hoogste tijd voor wat aktiviteit. Op het programma stonden in ieder geval een bezoekje aan het Hanse gedeelte, een korte tour naar een plaatselijke berg om van daar uit Bergen nog een nader te beschouwen en een bezoek aan het kleinste museum van Noorwegen.
Prima nachtje deze keer met minder kamergenoten en lekker tukken. Beetje op tijd op, want de boot vertrok al om half 10. Het was wederom prachtig weer en het water lekker rustig, dus zelfs Harro zag de wereld wat zonniger in. Het werd een prima reisje: Die boten vertrekken en varen alleen met echt een enorme klere(n)gang (?). Je hebt ook echt het gevoel dat ze remmen hebben als ze een haven binnenstomen… remmen die ze gemiddeld voor je gevoel ongeveer een half uur te laat gaan gebruiken. Het valt iedere keer weer mee, maar het blijft toch gek om G-krachten op een boot te voelen.