Reisverslag.org

was het tijd voor Pafos deel 2.

Aan de rand van de stad is een complete “dodenstad” opgegraven. Deze necropolis was in gebruik van de 2e eeuw vóór, tot de 3e eeuw ná Christus. De graven zijn (daardoor) erg verschillend: sommige graven zijn simpele halfronde in de rotsen uitgehakte tunnels. Anderen zijn complete uitgehakte “huizen”. Weer andere graven zijn in de grond verzonken kuilen, met pilaren en drukke versieringen.

De site is reusachtig en weer viel op dat je overal zo maar bij kan en mag. Het was heet op de rotsen en stoffig, maar erg de moeite waard. ’s Middags dronken we meer ijskoffie aan de haven en lazen aan het zwembad.

Eten bij het luxe Italiaanse restaurant “Caravelli” was heerlijk. We hebben uitgebreid drie gangen getafeld, met koffie na.

was de laatste Pafos dag. Dat wil zeggen: de laatste dag dat we het stadje zelf verkenden; de markt.

Struinen langs kraampjes en kleine winkeltjes. Erg gezellig. ‘s Middags lezen en dat binnen, want het was zwaar bewolkt en het regende zelfs een beetje!

‘s Avonds MacDonalds en een borrel, in de Crockodile pub. Meer dan 100 cocktails! 🙂

stond de tweede excursie op het programma: de verdeelde hoofdstad Nicosia.

Vanuit Pafos een behoorlijk eind; zeker als er mensen in Limasol opgehaald moeten worden. Na een stop in Lefkara (bekend om het borduurwerk en kant “Lefkaritika”) was de eerste stop in Nicosia bij de grens.

In 1973, ongeveer 6 jaar na de verzelfstandiging van Cyprus tot een democratische republiek, viel Turkije Cyprus binnen. Sinds ’74 heeft Turkije 1/3 van het eiland in bezit. Geen land ter wereld erkent deze Turks-Cypriotische republiek, behalve Turkije. De grens (de “Green Line”, zo genoemd doordat een Engelse Generaal de lijn op de kaart tekende met een groene pen) loopt midden door de stad, zodat Nicosia de enige nog verdeelde hoofdstad in Europa is. Een vreemd gezicht: de hekken waarachter de Turkse mannen en jongens zwaaien naar de toeristen…

Het archeologisch museum was daarna aan de beurt. Met een rondleiding van een uur werd door de geschiedenis van Cyprus heengestapt. Met zevenmijls laarzen en aan de hand van opgegraven spullen: indrukwekkend, grover dan Griekse en Romeinse opgravingen, maar met een eigen, eenvoudige schoonheid.

Daarna hadden we vrije tijd. Bijna 3 uur om door de stad te slenteren, foto’s te maken vanaf de 11e verdieping van Woolworth en te lunchen. Na de lunch brachten we nog een bezoek aan de “Iannos”-kerk. Eén van de belangrijkste Grieks-Orthodoxe kerken, naast het Aartsbisschoppelijk Paleis.

Daarna een lange reis naar het appartement en een volkomen mislukt diner in Rania Beach (waar ik dus verder ook geen woorden aan zal vuilmaken) om vervolgens heerlijk aan de zuip te gaan in de Crocodile Pub! Cocktails! Lekker! Daarna slapen.

werden we pas om acht uur ’s avonds opgehaald. Een hele dag, die gelukkig mooi was. Zonnig, ongeveer 30 graden met een heerlijk windje.

De bus dus, na het ontbijt en uit-checken, naar Coral Bay. Een mooie baai, aan de onderkant van het schiereiland Akamas, met een prachtig zandstrand en heerlijk warm, helder, blauw water.

We hebben vanaf ’s ochtends kwart over 10 twee bedden gehuurd en een parasol en zijn pas ’s middags terug gegaan. Heerlijk!

Toen eerst wat eten en drinken en vervolgens na wat luieren aan het zwembad, douchen en verkleden. Om acht uur ’s avonds reed de bus voor en na een eindeloze vliegreis (auw: mijn rug, mijn knie, mijn alles 🙁 ) stonden daar per verrassing Karst en Eef!

Dat was ERRUG fijn. Daardoor konden we nog een borrel drinken in de bar. Pas om half vier rolden we ons bed in. Erg geslaagde vakantie, dat was zeker!

… was het vakantie!
De vlucht heen verliep soepel. Om negen uur ’s avonds (plaatselijke tijd, een uur later dan in NL), stonden we alsnog voor het appartementencomplex Rania Beach.

Het was tot op het laatste moment spannend of we daar terecht konden, maar uiteindelijk bleek het toch gelukt. Gelukkig, want het was een prachtig appartementencomplex. 3 Verdiepingen, direct aan zee, supermarkt, pinautomaat en bushalte voor de deur, 20 minuten lopen bij de haven van Paphos vandaan.

Palmbomen en een reusachtig zwembad op de binnenplaats en een appartement op de begane grond in het rustige deel van het complex. Zelfs de bedden lagen prima!

genoten we van de eerste dag zon, zee en strand!

De hele dag boven de 30 graden en zonnig, dus tijd voor zwemkleding en zonnebrand factor 20 en genieten maar. Van het rotsstrandje achter het hotel tot het zwembad: zwemmen, zonnen en lezen.

’s Avonds aten we bij “Plaka”, een klein, traditioneel Cypriotisch restaurantje.

was de eerste dag waarop we Pafos zelf verkenden.

Om te beginnen het haventje (ijskoffie op een terras), het fort aan het haventje en de opgravingen van de Romeinse stad, met zijn fantastisch bewaard gebleven mozaïeken.

Ik fotografeerde me suf en de meeste foto’s zijn aardig gelukt. Na ’s middags een beetje luieren aan het zwembad, boekten we bij Leontine (hostess van Sudtours) een tweetal excursies.

We aten we ’s avonds bij “Michaels”, een erg goed Cypriotisch restaurant. Mezze: een soort Cypriotische Tapas. Een hele tafel hapjes waarvan de meeste verschrikkelijk lekker zijn!

De eerste excursie: een jeepsafari naar schiereiland Akamas.

Om half negen werden we opgehaald door Harry: onze chauffeur van die dag. Uiteindelijk zaten we met zeven mensen in de jeep en met die mensen scheurden we via de Akamas-kloof, Lara Beach, de lunchpauze, het bad van Aphrodite, het strand naast Polis (zwemmen!) en een slangenverblijf.

Onder het stof, zwetend en Tijn met een gescheurde broek, moe, maar voldaan, bruin verbrand en lachend kwamen we rond zes uur weer terug bij het appartementencomplex. We aten bij “Happy Island”, een kleine Cypriotische taverne. Zwaardvis: mjummie!