De week van de witte stranden en… de platypus…

De week van de witte stranden en… de platypus…

zaterdag 13 december

‘s Ochtends een trailtje gelopen in Conway National Park, vlakbij Airlie Beach. Onderweg regelmatig geritsel in de struiken gehoord. Natuurlijk denk je meteen aan enge (mensenetende of erger) beesten, maar als je kijkt, blijken het meestal naar eten zoekende kalkoenen te zijn. Kalkoenen in de Australische bush, wij keken er ook van op, maar het is hier heel normaal. Ze worden ” bush turkeys” genoemd en klimmen/vliegen in bomen. Heel bijzonder. Ook veel hagedissen gezien en een mooi uitzicht op de Whitsunday Islands vanaf Mount Rooper. De terugtocht was minder geslaagd. Onderweg werden we aangevallen door een horde stekende insecten. Geen muggebeten maar flinke steken. Ze deden in het begin veel pijn, maar gelukkig trok die snel weg. En, het belangrijkste, we leven nog!
‘s Middags gerelaxed en Airlie Beach nog even ingeweest (ijsjes gekocht!!).


zondag 14 december

Vandaag een boottocht naar de Whitsunday Islands gemaakt. De Whitsunday Islands is een eilandengroep van zo’n 75 eilanden waarvan Whitsunday Island het “hoofdeiland” is.
‘s Ochtends een “snorkelstop” gemaakt bij Border Island. Onder water veel vissen (meer dan bij Cape Tribulation) en (ook hier weer veel dood) koraal gezien, wel kleuriger dan de vorige keer.
Geluncht in een hele mooie baai van Whitsunday Island. Daarna met een bootje aan land gegaan en een wandeling gemaakt naar een uitkijkpunt met een fantastich uitzicht op Whiteheavenbeach. Je weet niet wat je ziet. Het zand is zo wit en het water zo blauw, dat het bijna niet echt kan zijn. Super mooi!
Nog even op zo’n wit strandje geluierd en toen weer terug naar de boot voor de terugtocht naar Airlie Beach. Een hele leuke dag.


maandag 15 december

‘s Ochtends klonk er gezang in de tent. Er is er een jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is zij!! Ja, het is Karens verjaardag!
Nog bedankt voor alle emails en reacties op het Forum van deze site!!
Tent ingepakt en op reis. Een beetje een dooddoener… Vandaag opweg naar Mackay via Eungella National Park, in de hoop een platypus (= vogelbekdier) te spotten.
Onderweg bij de eerste de beste Woolworth (= grote supermarkt) een felroze verjaardagstaart gekocht en op de parkeerplaats meteen een stuk genuttigd. Een beetje zoet, maar wel lekker!
In Eungella National Park meteen naar het Platypus uitkijkpunt. We waren niet zo hoopvol gestemd omdat ze zich overdag eigenlijk niet of nauwelijks laten zien. Maar na even wachten zagen we ineens een bubbelspoor en daar was ‘ ie dan: de platypus! Hij nam zelfs de moeite om nog een paar rondjes voor ons langs te zwemmen dus we hebben hem goed kunnen zien. Heel bijzonder!
Ook nog een paar kookaburra’s gezien. Dat is DE vogel van Australie. Een beetje een fluffy beestje met een wat plompige uitstraling. Heel erg schattig! Ze maken trouwens enorm veel lawaai (kookookoo burra, kookoo burra etc).
Daarna nog een trailtje door het regenwoud gelopen en toen weer naar de auto. Midden in een tropische bui de terugtocht naar Mackay aanvaard en een motelletje opgezocht.


dinsdag 16 december

Weer een reisdag! Dit keer de binnenlanden in, op weg naar Blackdown Tableland National Park. Lange rechte wegen waar letterlijk geen einde aan komt. Zware dag, maar gelukkig veel mooie uitzichtjes, waardoor de reis wel de moeite waard was.
We waren van plan in Blackwater een camping te zoeken, maar het viel ons daar zo tegen dat we in Bluff, een klein dorpje voor Blackwater, zijn terechtgekomen. Blackwater had het niet. Er hing een hele vreemde sfeer, die waarschijnlijk mede veroorzaakt werd doordat het eigenlijk niet meer is dan een mijnstadje. Alle motels en campings zitten vol met mijnwerkers. Op zich niks mis mee, maar toch. In Bluff een leuk motelletje met een zwembad gevonden. ‘s Avonds lekker fish & chips gegeten.


woensdag 17 december

Vandaag Blackdown Tableland National Park bezocht. Daar moesten we wel wat voor doen. Het park is namelijk alleen te bereiken via een zeer hobbelige, steile, unsealed road….
In het park een paar trailtjes gelopen naar veel mooie uitzichtpunten. Daar werd ook duidelijk hoe het park aan zijn naam komt. Waar je ook kijkt, zie je namelijk alleen maar kale vlaktes. Met als uitzondering van het Blackdown Tableland dat ineens als een “tafelberg” in het landschap staat.


donderdag 18 december

Reisdag van Bluff naar Carnarvon National Park. Onderweg een berg met een rotsformatie die op Maria lijkt gezien. Het dorpje dat daar in de buurt ligt, heeft daardoor een beetje het karakter van een bedevaartsoord. Grappig.
In Carnarvon, ook alleen bereikbaar via een (veel betere dan bij Blackdown Tableland) unsealed road, een hele mooie camping opgezocht, midden in het Nationaal Park. We hadden meteen bezoek van een grote witte kaketoe, die 2 dagen bij onze tent is gebleven. Erg gezellig!
Veel tropische vogels trouwens: papegaaien en parkieten in allerlei soorten en maten. Er zitten hier trouwens ook veel insecten. GROTE insecten. Enorme torren met grote grijpkaken, enge spinnen en bergen krekels. Met z’n allen zorgen ze voor een enorm lawaai, het ultieme “junglegeluid”. Niet altijd even goed voor de nachtrust…


vrijdag 19 december

Vandaag gewandeld in de Carnarvon Gorge. Onderweg oog in oog gestaan met een kangoeroefamilie die water aan het drinken was in het riviertje dat wij aan het oversteken waren. Twee kangoeroes sprongen meteen weg, maar eentje bleef (verstijfd van schrik) staan en keek ons een paar seconden recht aan alvorens ook weg te springen.
Verderop in de Gorge een “Art Gallery” met Aboriginal rotsschilderingen gezien. Bij deze tekeningen was een hele andere techniek gebruikt dan bij de tekeningen die we in Kakadu en Uluru hebben gezien. De tekeningen in Kakadu en Uluru waren “geschilderd”. Deze tekeningen zijn als volgt gemaakt (is thuis uit te proberen): je houdt bijvoorbeeld je hand op een muur, neemt wat verf in je mond en dan spriets je de verf over je hand. En als je dan je hand weghaalt, dan zie je dus een afdruk van je hand op de muur met daaromheen verf. In de Art Gallery veel afbeeldingen van handen, boomerangs en de menselijke vulva (tja) gezien.
In het park ook nog wat smalle gorges ingelopen en een mostuin gezien.







Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.