zaterdag 29 november

Vannacht heeft het geregend. Voor het eerst sinds we hier zijn, maar het kwam dan ook meteen met bakken uit de lucht.
Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. Alhoewel, …
‘s Ochtens om 7 uur de was gedaan zodat we zondag met schone spullen op weg kunnen naar Alice Springs. Daarna een wandeling gemaakt naar het museum van Darwin. Daar was een hele mooie collectie Aboriginal kunst. Ook was er een heel stuk over de cycloon Tracy inclusief foto’s en filmmateriaal en het geluid van de cycloon. Erg indrukwekkend!
‘s Middags inkopen gedaan voor de grote reis. We gaan in zes dagen ongeveer 2500 km afleggen, dus we hebben het nodige ingeslagen.
Daarna nog even gerelaxed en op kosten van de reisorganisatie uit eten geweest, net als gisteren. Het schijnt gebruikelijk te zijn dat backpackers na het boeken van een tour een gratis maaltijd aangeboden krijgen. Mooi meegenomen!


zondag 30 november

Om 04:30 uur opgestaan voor de grote reis naar Alice Springs en The Red Centre. Natuurlijk was de bus te laat. Zoals wij het Brabants kwartiertje kennen, hebben ze hier het Australisch uurtje. Maar dat begint al te wennen. Om 06:30 uur dus op pad, in een luxe touringcar met, niet geheel onbelangrijk, airco.
Vandaag de eerste etappe naar Katherine Gorge, een lange hoge kloof waar water doorheen stroomt. Met een bootje de Gorge af gevaren. Ook nog naar een uitkijkpunt gelopen. Daar hadden we een geweldig uitzicht over de Gorge.
Onderweg de eerste kangaroes gezien. We hadden al wel wallabies gezien, dat zijn een soort van mini kangaroes, maar nu dus ook de echte.


maandag 1 december

Vannacht de tent gedeeld met een ander Nederlands stel, Bert en Brenda uit Breda. Erg aardig! Zij zijn al de hele oostkust afgereisd dus we hebben behoorlijk wat tips gekregen! Wat ook mooi meegenomen is, is dat zij niet snurken. In de tenten naast ons gebeurde dat wel, want wat was het geval: we sliepen naast de twee Duitse dames die met ons in Kakadu waren.
Het is hier erg warm, maar minder vochtig dan in Darwin. Dus het is beter te doen.
Vandaag de tweede etappe naar Alice Springs afgelegd. Eerst gestopt in Mataranka, een plaatsje met thermische baden. Lekker gezwommen! Vervolgens doorgereden naar Daly Waters, een heel plaatsje met 23 inwoners in de middle of nowhere. Echt geweldig! Alsof je een Australische film in stapt. Alles draait om de pub. Als je moet tanken, moet je bij de pub zijn, als je wil overnachten idem, et cetera. Na de lunch door naar Tennant Creek voor onze overnachting op de Juno Horse Farm.
Onderweg grote borden tegen gekomen met teksten als WARNING: NO FUEL FOR 500 KM. Spannend!


dinsdag 2 december

Vannacht onze eerste kennismaking met de “swag”. Een swag is een soort van canvas slaapzak met een matrasje erin. Daarmee kan je in de buitenlucht slapen. En dat hebben we dan ook gedaan. Als je de swag openritst, komt er een hele gore lucht uit. Dat is van al die andere mensen die erin gelegen hebben. Vervolgens moest de swag gecheckt worden op slangen en ander ongedierte, een hele belevenis al met al! Mooie sterrenhemel, dus we hebben genoten.
Na het ontbijt hebben we een goudmijn bezocht. Erg interessant omdat alle apparatuur nog werkte en aan ons werd gedemonstreerd!
Vervolgens via Devil’s Marbles door naar Alice Springs. De Devil’s Marbles zijn grote ronde rotsen, die ineens midden in de woestijn liggen. Heel bijzonder. Onderweg ook de Steenbokskeerkring gepasseerd. Foto gemaakt van het bord!
Alice Springs is cool. Veel kleiner dan Darwin maar met veel meer uitstraling. Het is erg toeristisch en heeft een aparte sfeer omdat iedereen die naar het Red Centre gaat eigenlijk hier langs komt. Beetje pleisterplaatsachtig.


woensdag 3 december

Vandaag het Red Centre in. Dat is het gebied waar alle bekende rotsformaties zoals Uluru (Ayers Rock) en Kata Tjuta (de Olga’s) liggen. Een gedeelte van onze reisgenoten naar Alice Springs ging ook mee. Waaronder onze landgenoten en de twee Duitse dames… Deze keer hebben we echt een te gekke gids. Ze heet Goie, barst van de energie en is behoorlijk prettig gestoord. “Nappajee, nappajee” is haar motto. Dat is Aboriginals voor “jij helpt mij en ik help jou”. Ze houdt er behoorlijk de vaart in en zorgt ervoor dat iedereen zijn steentje bijdraagt aan het groepsgebeuren. Ook de Duitse dames konden dus niet aan huishoudelijke klusjes ontkomen.
Eerst naar Kings Canyon. Dat is een diepe kloof van aparte rode rotsformaties. Een mooie wandeling gemaakt. Veel indrukwekkende uitzichten gezien. Liggend op onze buik vanaf de rand in de kloof gegluurd. Errug diep! Via de Gardens of Eden teruggelopen naar de bus.
Op naar het kamp. Zonder gas dus we hebben eten gekookt op het kampvuur. Net toen we allemaal binnen waren, begon het enorm te regenen. In een mum van tijd was het kamp een grote modderpoel.


donderdag 4 december

Stralend weer! Vandaag naar Uluru (Ayers Rock)! Uluru is een van de meest heilige plaatsen voor de Aboriginals. Ze geloven dat de rots is ontstaan uit een ruzie tussen “ancestral beings”. De Aboriginals hebben namelijk voor elk natuurlijk verschijnsel zoals dus bijvoorbeeld de rotsen Uluru en Kata Tjuta, een mythische verklaring. Het ligt dan ook erg gevoelig als je de rots beklimt, alhoewel dat niet verboden is. Uit respect voor de Aboriginals heeft dan ook niemand uit onze groep de rots beklommen. Dit is trouwens ook erg gevaarlijk: de afgelopen jaren zijn 14 mensen omgekomen bij een poging hiertoe.
In plaats van erop te klimmen, zijn we om Uluru heen gelopen. Een tocht van ongeveer 10 km. Als je bedenkt dat de rots 348 meter hoog is, kun je je wel voorstellen dat je je heeeeel erg klein voelt als je daar staat. Ook nog diverse Aboriginal rotstekeningen gezien.
Onderweg Mount Connor gepasseerd, die door veel mensen voor Uluru wordt aangezien.
‘s Avonds Uluru bij zonsondergang gezien. Erg mooi, alhoewel de zon op het laatst achter de wolken ging.


vrijdag 5 december

Vannacht wederom in swags geslapen. Een nog mooiere sterrenhemel dan de vorige keer: je kon de hele melkweg zien liggen!
Om 03:45 uur op om op tijd te zijn voor de zonsopgang bij Uluru. Ook die was erg indrukwekkend!
Daarna door naar Kata Tjuta (= veel hoofden = allemaal rotsen naast elkaar in een klein gebied) voor een pittige wandeling. Gelukkig waren we erg vroeg, dus was het nog net zo warm, waardoor de wandeling goed te doen was. Medelijden met de mensen die na ons de berg op liepen!
Na de lunch terug naar Alice Springs. Een reis van ruim 5 uur.
‘s Avonds gegeten met de hele groep, adressen uitgewisseld en afscheid genomen. We gaan in ieder geval nog een keertje foto’s kijken met dat Nederlandse stel!