Week 3: vanaf nu met z’n tweeen

Week 3: vanaf nu met z’n tweeen

zaterdag 6 december

Zo vannacht weer lekker in een hotel geslapen! Echt super luxe na bijna twee weken kamperen! Na alle georganiseerd tours, staan we er vanaf vandaag alleen voor! Best een prettig idee eigenlijk! Gewoon lekker je eigen gang kunnen gaan! Heerlijk!
Vandaag de was gedaan en Alice Springs in geweest. Een beetje relaxen.
In de stad nog diverse reisgenoten tegengekomen en ook nog mensen gesproken die we in Darwin hebben ontmoet. Dit is wat ze bedoelen met de hele backpackerscultuur: je ontmoet elkaar op plek A en komt elkaar dan een aantal dagen of weken weer een keer tegen op plek B of C. En dan klets je gewoon weer aan. Super relaxed!


zondag 7 december

Vanochtend een hele gave ballonvlucht gemaakt. Wel erg vroeg op (03:00 uur), maar dat was de moeite waard. We hebben de zon zien opkomen en het landschap van kleur zien veranderen, echt geweldig! Hier en daar schoten kangoeroes weg, alsof je midden in een natuurfilm zit.
We zaten met z’n twaalven in het mandje, inclusief een Nederlandse piloot die al 13 jaar in Nieuw Zeeland en Australie woont. Daarnaast nog 2 Duitsers en 7 Amerikanen met grote “GIVE GOD GLORY” buttons op. Echt heeeeel erg. We waren even bang dat ze in de lucht zouden gaan zingen, maar dat gebeurde gelukkig niet.
Na de landing een glas champagne gedronken en uitgebreid ontbeten. Heerlijk!
De rest van de ochtend in Alice Springs doorgebracht in afwachting van onze vlucht naar Cairns om 14:25 uur, aankomst 17:25 uur (2,5 uur vliegen + een half uur tijdsverschil).


maandag 8 december

Gisteren op de valreep een kangoeroe geaaid. Karen liep even een winkeltje binnen en zag de dame achter de toonbank rondlopen met een babykangoeroe (= “Joey” in het Australisch) op de arm. Het contact was gauw gelegd en eindigde erin dat we allebei het beestje mochten vasthouden en aaien en knuffelen. Ze hadden de babykangoeroe gevonden in de buik van de moeder die was aangereden. En nu verzorgen ze hem dus tot hij oud genoeg is om naar een opvangcentrum te gaan. Als ‘ie daar goed functioneert, wordt hij uitgezet, anders blijft hij daar. Heeeeel erg lief!!!
Hoe dan ook, vanochtend onze auto opgehaald. Een Nissan Pulsar, best een grote bak. De eerste etappe van onze 33 daagse autotocht langs de oostkust. Op weg naar Daintree National Park met onderweg mooie uitzichtjes op een helderblauwe oceaan. Met een pontje over de Daintree River gevaren om onze eerste camping te bereiken. Tentje opgezet op een berg met een geweldig uitzicht op het regenwoud.


dinsdag 9 december

Toen we gisterenavond in de tent kropen om te gaan slapen, stond de achterflap open en lag er modder in de tent: inbrekers! Gelukkig lagen alle waardevolle spullen in de auto, dus er was niks weg. Ondanks een wat ongemakkelijk gevoel (wat als “ze” terugkomen) uiteindelijk toch maar in de tent geslapen. Wel besloten om de tent de volgende dag te verzetten om wat dichterbij de bewoonde wereld te zitten (we stonden namelijk als enige op die berg).
Vanochtend vroeg opgestaan om drie trailtjes te lopen op Cape Tribulation. Cape Trib is een hele bijzondere plek omdat er hier, als enige plek op de wereld, twee ” world heritage areas” letterlijk in elkaar overlopen: het regenwoud aan de ene kant en het Great Barrier Reef aan de andere kant. Als je dus van het strand de zee inloopt, loop je van het ene werelderfgoed in het andere. Een unieke ervaring.
Tijdens de trailtjes vooral veel regenwoud, strandjes en mangrovebossen gezien. Errug mooi en warm.


woensdag 10 december

Vandaag met een bootje het Great Barrier Reef op om te gaan snorkelen. We zijn bij het Morning Reef geweest, dat schijnt erg bijzonder te zijn omdat het maar 5 keer per jaar bezocht mag worden. Lucky us!
En toen gebeurde het. We kregen een aanbieding voor een proefduik… En Alex is daar na enige twijfel op ingegaan (Karen niet, want zij heeft al een duikbrevet) en heeft daar absoluut geen spijt van! De proefduik ging tot 10,5 meter diep, hetgeen voor een proefduik (volgens Karen, red.) best wel diep is. Veel koralen en vissen enzo gezien. Heel mooi, maar minder kleurig dan de Rode Zee.


donderdag 11 december

Een lange reisdag. We zijn in een ruk van Cape Trib naar Townsville gereden, ruim 450 km. Het eerste stuk ging vrij langzaam omdat we over kronkelige bergweggetjes heengingen. Ook het pontje bij de Daintree River werkte niet mee, omdat er een tankauto met lpg overheen moest en die moest alleen. Prima qua externe veiligheid natuurlijk (??) maar minder leuk voor ons.
Onderweg verschillende landschappen gepasseerd en helaas ook de eerste dode kangoeroes langs de weg zien liggen.
In Townsville een leuk klein gezellig hostelletje gevonden en lekker geslapen.


vrijdag 12 december

Weer een reisdag, gelukkig minder lang dan gisteren, ruim 300 km van Townsville naar Airlie Beach.
In het begin een enorme stortbui gehad waardoor je bijna niks op de weg kon zien. Best wel eng dus. De rest van de reis een paar buitjes en verder vooral mooi weer gehad.
Airlie Beach is de toegang tot de Whitsunday Islands en is ontzettend toeristisch. Het stikt hier van de backpackers en allerlei souvenirswinkeltjes, touroperators, internetcafes, eetgelegenheden en pubs. Het is wel erg gezellig en, nog een pre, de ijsjes bij de MacDonalds zijn maar 40 dollarcent, omgerekend 25 eurocent. Supergoedkoop dus!
Luxe camping, met veel douches en wc’s, een groot zwembad en een keuken. Wat wil je nog meer?!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.