6 uur en de wekker gaat af. Martijn gaat lopen! Na een snelle douche en een laatste check van alle spullen, stapt hij met 8 anderen in de bus. Karin zwaait de bikkels uit. Van Judith van 23 tot Wil van 70: stoere lopers van alle leeftijden hebben zich soms al maanden op deze trektocht verheugd en het weer blijkt ontzettend mee te werken. Het is ‘s ochtends fris, maar bijna onbewolkt. De lopers hebben om 7 uur een vroege start, die er voor zorgt dat ze vooral de eerste paar uur met de eigen groep lopen. Vooral op de top (rond 10 uur) is dat voor iedereen genieten: een schitterend uitzicht rondom, geen wolk te bekennen en weten dat je het eerste stuk gehaald hebt. Hoewel de wandeling maar 17 kilometer lang is (en door sommige jammere figuren in minder dan 5 uur wordt gelopen), zorgen fikse stukken klim en daling en het feit dat er ontzettend veel te zien is onderweg, ervoor dat de meeste mensen er 8 a 9 uur over doen.

Om kwart over 2 vertrekt de laatste het bos in om aan de (toch nog zware) laatste loodjes te beginnen: trappen, trappen, trappen… Rond 3 uur is iedereen bij het eindpunt en kwart voor 4 is de bus ter plaatse met de rest van de mensen en een applaus en biertje of frisje voor alle lopers. Hoewel toch nog verbrand (ondanks factor 30 en 45 en – deels – een t-shirt met lange mouwen) en met enigszinds pijnlijke knieen is ook Martijn tevreden: “niet slecht voor een kantoorbaan!”

Karin loopt deze toch natuurlijk niet, maar haar dag is ook een absolute topper. Samen met Jannie (en daarna ook Wil en Jannie 2) maakt ze een rondvlucht boven de vulkaan waar Martijn bovenop staat! Hoewel Ruapehu niet overvlogen wordt door de opkomende wolken en ook Tongariro vanaf 11 uur wolken krijgt, zijn de 35 minuten bovenin de lucht geweldig! Van Tongariro en Mount Doom is genoeg te zien en zelfs wandelaars (hoewel niet “onze” wandelaars) zijn te zien. Het tweede, spectaculaire rondje rond de top van Nauheru, zodat de krater beeldvullend in beeld is, is geweldig. De rest van de dag is er genoeg voer voor napraten en nagenieten en het binnenhalen van de wandelaars is al even leuk. ‘s Avonds in de pub wordt en nageborreld. Iedereen is het er over eens: dit was een van de hoogtepunten van de reis tot nu toe!