Zaterdagavond onmoeten we om half zeven Judith en de rest van de sky-divers weer bij het motel. Ze hebben het erg leuk gehad! Iedereen zit nog boordevol adrenaline en vertelt 100-uit over de ervaring. Vooral de oudste springers (waarvan Wil met haar 70 jaar de kroon spant) worden bejubeld. Ze zijn erg blij en trots en terecht!

We eten bij de Green Room, tot de vorige reis de accomodatie van de Baobab-reis en nu om onduidelijke redenen niet meer (volgens Colin was het motel af en toe onverwacht vol, maar was er niet veel mis mee). Het eten is in ieder geval lekker: gazpacho vooraf en daarna een wrap (Karin) en Mole Chicken (kippenbout met saus voor Martijn). Daarna bekijken we een deel van de foto’s die we op dvd hebben laten zetten op de laptop van Colin. Hoewel er uiteraard ook veel near-miss foto’s tussen zitten, zijn er ook een aantal echte “plaatjes” bij. Overigens verbleken ze bij de sterren-foto’s die Colin laat zien, die een Japanse reiziger een keer heeft gemaakt. Er valt nog veel te leren!

‘s Ochtends slapen we lekker uit: we hoeven pas om 10 uur in de bus te zitten. Als we wegrijden neemt Colin ons mee naar een aantal leuke stops, waaronder het meer dan 100 jaar oude en inmiddels gerestaureerde Cardrona hotel en een hek waar honderden bh’s aan hangen! De rage starte toen ongeveer zes jaar geleden een boer een gevonden paar schoenen aan het hek hing, zodat ze makkelijker teruggevonden konden worden door de eigenaar. De schoenen zorgden voor een verkeersprobleem (veel kijkers) en moesten verplaatst worden. Naast de schoenen kwam een bh te hangen en dat sloeg aan. Inmiddels hangen er heel veel, in allerlei soorten, maten en kleuren. Wij hebben alleen foto’s gemaakt, maar Colin vertelt dat er ook 2 Baobab-bh’s hangen van reizigsters die ons voorgingen!

Na de bh-stop rijden we door naar Crown Pass, op 1076 meter de hoogste geasfalteerde pas van NZ. De bergen er omheen zien er vreemd gespikkeld uit door de vele keren dat het gras en de prikkelbossen verbrand zijn om er schapen te laten grazen. De schapen waren overigens ook de oorspronkelijke bestaansreden van deze weg van Wanaka naar Queenstown. Op de top en ook lager maken we een fotostop voor we doorrijden naar schattig maar erg toeristisch Arrowhead. Na de lunch rijden we van daaruit door naar de “Shotover Jetboat”, waar 7 mensen een flink bedrag neertellen om in de supersnelle jetboat 20 miuten lang over de smalle en ondiepe rivier gevaren te worden. Wij kijken en maken veel foto’s en genieten van de zon die opnieuw volop aanwezig is.

Na die stop rijden we door naar Queenstown, waar we inchecken in Sherwoord Manor Motel, op ongeveer 3 kilometer van het centrum. Gelukkig moet Colin tanken, zodat we 10 minuten later mee terug kunnen rijden naar de stad. Daar kijken we rond bij de gondola (misschien morgen), de winkeltjes en de steamer die het meer opgaat (duur) en drinken we lekker lui een drankje in de zon. Daarna proberen we een Wine Tour te boeken voor maandag, maar dat blijkt Waitangi-day, de nationale feestdag waarop het verdrag tussen de Maori en de witte Nieuw-Zeelanders is getekend. Ook die trip gaat niet door. We hopen op wat meer geluk voor de komende dagen, want dit begint jammer te worden!

‘s Avonds eten we bij Pasta Pasta Cucina, een klein maar erg goed pasta en pizza restaurantje. Morgen moeten we vroeg op: ALS het goedgaat (en we worden er wat voorzichtig mee) gaan Elisa en wij hanggliden (samen met een instructeur aan een deltawing hangen)! Duim je voor ons?