Na wat te hebben uitgeslapen in onze coole campert is het dan eindelijk tijd voor een wandelingetje de bergen in. De camping en het dorp Katoomba liggen boven een gigantische valei met steile kliffen zo’n honderd meter naar beneden. Bovenaan een prachtig uitzicht over de enorme vallei en de bergen er om heen en de naam zegt het al: Het lijkt allemaal een beetje blauwig. Enig speurwerk in de diverse literatuur leert ons dat het hierbij gaat om condensvorming die door de olie van eucalyptusbomen een blauwe gloed krijgt. Erg mooi in ieder geval.


De wandeling begint met een enorme trap naar beneden in de richting van het dal (je kan natuurlijk het treintje of de kabelbaan nemen, maar da’s voor mietjes). Beneden komen we op het wel meest toeristische stukje natuur ter wereld: Keurig netjes aangelegde vlonders geleiden de massa’s toeristen door de best wel dichte begroeiing. Al na een paar meter besluiten we dat we hieraan maar even niet meewerken en stappen we op een ander pad richting een rotsformatie een paar uur verderop. De eerste aardverschuiving komen we na 3 kwartier tegen en met enig klauter- en klimwerk gaan we verder tot we een kwartier later de tweede, wat grotere aardverschuiving tegen komen. Na een tijdje klauteren over de rotsen en langs afgronden en een lunch in de middle of nowhere houden we het voor gezien en gaan rustig terug. De tocht was ondanks de wat kortere afstand zeker de moeite waard!
Terug bij het startpunt aangekomen besluiten we dan toch voor de zekerheid nog even de toeristische route te doen en worden halverwege overvallen door een aardige onweersbui. Gelukkig hadden wij wel regenjassen bij ons (in tegenstelling tot die hordes doorweekte toeristen (met name Duitsers 🙂 ). Na een half uurtje door de regen komen we aan bij de kabelbaan die iedereen weer naar boven sleurt en besluiten wederom dat dat voor mietjes is… en stappen snel in. Binnen 5 minuten zijn we weer boven en vertrekken richting camping. We zijn net terug of er barst een enorme onweersbui met veel regen en grote hagelstenen los, de weg naast ons verandert in een soort wildwaterbaan en ineens zijn we best blij met een camper…
‘s Avonds is het tijd voor een pizza in het dorp en een flesje wijn.