Vandaag is het tijd voor de eerste grote rit: We hebben besloten om iets van de standaard toeristische route af te wijken en niet langs de kust te reizen maar meer door het binnenland. De rit van vandaag gaat in westelijke richting naar het o zo mooie dorp Coonabarabran (uitspraak is Koenablah of zoiets). De tocht is ongeveer 370 kilometer dwars door een aantal natuurparken , bergen en met name enorme vlaktes. De rit begint ‘s ochtens in de zeikende regen, maar na een uurtje trekt dat gelukkig wat bij en rijden we door prachtige natuur en enorme verlaten valleien tot een uur of 3 verder. Coonahupseflups is een boerendorp met een camping, een pizzeria en een kroeg en de allures van een wereldstad. Snel regelen we een plek op de camping en na een eerste wat teleurstellende verkenning van het oordje vertrekken we in de richting van een natuurpark zo’n 25 kilometer verderop waar we worden getrakteerd op een stormpje en massa’s kangoeroes die zo vriendelijk zijn ook nog even voor de foto te poseren.
In de avond is het na wederom pizza (de keuze is zoals we al zeiden wat beperkt) tijd voor een echt Australisch feestje: De Rugby wereldkampioenschappen finale tussen Engeland en Australië, iets wat je niet mag missen als je hier bent. Samen met twee Engelse supporters en een groot aantal zeer luidruchtige maar erg gezellige Australiërs genieten we van de wedstrijd op groot scherm in de dorpskroeg… tot 1 minuut voor het einde van de verlenging Engeland alsnog op voorsprong komt en Australië de wedstrijd verliest. Wij pakken onze biezen en vertrekken in de richting van de camping want de volgende dag staat er nog een aardig ritje op het programma…