Wat een luxe: weten dat je nog dezelfde dag op vakantie gaat, maar wel de rust hebben om nog even je tas te pakken, de stad in te gaan en rustig thuis te lunchen. Uiteindelijk is het om 3 uur tijd om naar Schiphol te gaan. Taxi Harry rijdt ons van Leiden in 1 keer naar de luchthaven en gelukkig missen we net de file die daarna ontstaat door werkzaamheden aan de A4. We checken in (bij de apparaten: waarom kunnen we thuis dan niet inchecken!?), droppen onze bagage en dwalen daarna nog een tijd winkel in en uit. Uiteindelijk eten we nog wat en tegen zes uur kunnen we boarden.

Aan boord horen we dat de vlucht wat vertraagd is en we nogal een ruime aanvliegroute nemen (i.v.m. de toestand in Libanon) dus dat we een uur later zullen aankomen dan gepland. Plaatselijke tijd 1 uur ‘s nachts (1 uur later dan in Nederland). De vlucht verloopt goed, hoewel het wel erg jammer is dat we niet naast elkaar kunnen zitten (nee, dat ging ondanks de apparaten niet goed). Karin blijkt naast wat reisgenoten te zitten: moeder Teja, vader Bernard en kids Killian (8) en Siri (7). Ze zijn al flink bereist en vertellen achteloos over Thailand, Costa Rica, Egypte en nog 3 landen. Eveline zit naast een Jordanese die inmiddels al 8 maanden in Vancouver woont met haar man en sinds 4 maanden een kindje heeft. Ze gaat nu voor het eerst met de spruit naar huis en vertelt 100-uit in reactie op alle vragen over het land. En het kindje huilt tot opluchting van Eveline van Vancouver tot Amman niet.

In Amman blijkt dat we weer een half uur hebben ingehaald en net voor de douane wacht reisleidster Marja. We hadden ons al zitten afvragen hoe dat nu verder ging met de visa, maar we worden in sneltreinvaart door de douane geloodst en krijgen na het afhalen bagage gelukkig ook onze paspoorten weer terug. We maken ook kennis met Marjon, Jan en zoon Connor, die voor het eerst mee zijn met een groepsreis.
In ons kleine, ge-airco-de busje zijn we in 3 kwartier bij hotel Cordoba: een keurig hotel in 1 van de (buiten) wijken van Amman. Het is laat en we zijn bekaf, maar hebben nog wel even tijd om te registreren dat het koeler is in Nederland! De temperaturen beloven nogal te gaan wisselen deze week, maar gelukkig zijn we al gewend aan hitte… De kamer heeft airco en we hebben in weken niet in zo’n lekker koele kamer gelegen. We vallen dan ook als een blok in slaap: Jordan, here we come!