Op het buitengewoon vriendelijke tijdstip van 5 uur gaat de wekker want er staat een boottocht op het programma. Om niets aan het toeval over te laten wordt er 5 minuten later door de gids op de deur geklopt om er zeker van te zijn dat zijn schaapjes op tijd opdraven. Een snelle kop koffie en dan duiken we een open 20 persoons boot in en gaan we op weg om beestjes te spotten. Dat lukt verrassend goed en na twee uurtjes heerlijk rondtuffen hebben we een behoorlijke lijst gezien: toekan’s, brul- en doodskop aapjes, veel verschillende vogels, een luiaard, een kleine alligator en een compleet assortiment aan reptielen. Het weer is heerlijk, licht bewolkt en daardoor is het qua temperatuur goed uit te houden, en vooral regent het een keer niet. (we begrijpen ondertussen uit het nieuws dat de regen naar Nederland is verplaatst, daarvoor onze verontschuldigingen, maar we wilden af en toe een droge dag…). We hebben ook een prima gids die geduldig alles uitlegt wat we zien en ruim de tijd neemt voor alles.

Om kwart voor zeven staan we weer bij ons hotel, waar we rustig ontbijten en ons daarna klaarmaken voor excursie nummer 2 van vandaag: de jungle wandeling. Ook hier wordt niets aan het toeval overgelaten en dus meet iedereen zich eerst een paar rubberlaarzen aan… het zou toch vervelend zijn als je schoenen vies zouden worden bij een wandeling. We stappen met onze eigen vertrouwde gids opnieuw de boot in en 5 minuten later worden we bij een ander hotel afgezet. Hier kunnen we direct de dichte jungle inlopen waar onze gids ons van alles vertelt over de plaatselijke flora en fauna. Waar we net nog relatief grote beesten zagen, zien we nu met name planten en insecten en fungeren  we tegelijkertijd als voederplaats voor de in overvloed aanwezige muggen (gelukkig geheel malaria-vrij). Na een tocht van een dik uur houden we het voor gezien.
Het weer is nog steeds prima dus besluit onze gids dat het wel een goed plan is om de voor de middag geplande tweede boottocht/beestenjacht te vervroegen en maar gelijk aan te laten sluiten. Wij vinden alles best (op het water zijn geen muggen)  en wat volgt is een twee uur durende boottocht waar we de score van de ochtend nog eens zuinigjes overdoen. Absoluut hoogtepunt is een leguaan die denkt dat ‘ie model is geworden en het geen probleem vindt dat dat toeristen op anderhalve meter afstand naar hem lopen te staren. Zelfs de gids is onder de indruk, begint zelf ook foto’s te maken en geeft aan dat hij dit nog nooit heeft meegemaakt.
Met nog een leuke verzameling schildpadjes, vogels, spinnen en apen sluiten we de trip af. Ruim op tijd voor de lunch komen we weer terug bij het hotel waar we de rest van de middag ‘vrij’ hebben.
 
We luieren wat aan het zwembad, pakken vast een beetje onze tassen in en gaan dan een drankje pakken in de bar om wat te lezen en het verslag bij te werken. Ook vandaag krijgen we weer lokale snacks uitgedeeld. Ook dat lijkt op de resorts zoals we die van Cuba kennen maar we vinden de sfeer hier stukken beter.
Vanavond hebben we nog een druk programma : eerst gaan we om 6 uur samen met onze gids kikkers zoeken, en na het eten gaan we voor het hoogtepunt: de zeeschildpadden. Bezoek aan de zeeschildpadden is heel streng gereguleerd. In kleine groepen mag je met een gids mee naar een specifiek voor jouw groep toegewezen stukje strand. Daar wacht je totdat er een schildpad besluit op jouw deel van het strand een vracht eieren te leggen en zodra het beest ver genoeg het strand opgekropen is en met de klus aan de gang is mag je samen met de gids gaan kijken. Camera’s, zaklampen en enige andere elektronische apparatuur zijn streng verboden, maar als dat er voor nodig is om deze beesten te beschermen en dit soort trips nog mogelijk te maken werken we daar graag aan mee. Een aantal mensen die gisteren zijn geweest heeft twee van deze enorme groene schildpadden gezien op nog geen meter afstand…

Vervolg

Ok, laten we met het belangrijkste beginnen: we hebben een enorme groene zeeschildpad gezien op een meter of 2 afstand!!! Missie geslaagd, we kunnen naar huis:-)

Maar goed, waar we ons net er bij neergelegd hadden dat alles hier geregeld is en dat we er niet meer in dit verslag over zullen huilen, gaan we mee met het meest overgereguleerde tripje ter aardkloot… In dit geval zijn er meer regeltjes dan er volgens ons schildpadden zijn (en met een totale geschatte populatie van meer dan 30.000 zijn dat heeeeel veeeel regeltjes). We hadden al geschreven over het niet mee mogen brengen van camera’s en zaklampen, maar het verbod op fel gekleurde kleding, alcohollucht, het meenemen van alcohol en nog zo’n 20-30 andere zaken die je niet mee mag nemen hadden we geloof ik nog niet genoemd… Om stipt 19:35 worden we opgepikt door onze gids en samen met 20 andere zielen in een boot richting het strand gevaren, zodat we daar stipt om 20:00 uur aanwezig zijn. We zitten namelijk in time-slot 1 en die duurt van 20 tot 22:00 uur. Dat is de tijd die we hebben om een beest te zien en anders pech. Daarna volgt overigens timeslot 2, die ook 2 uur duurt en dan is het strand alleen nog maar voor de schildpadden. Er is een 21 mijl lange zone afgezet langs de kust waar de beesten hun nesten bouwen en beschermd worden, waarvan 5 mijl door toeristen bezocht mag worden.

Terug naar de exercitie: vanaf de boot lopen we ingedeeld in groepen  van 10 met gids naar  een landingsbaan die parallel aan de kust ligt. Hier krijgen de groepen hun instructie en een uitleg over de schildpadden en begint het wachten: het is namelijk zo dat er op de stranden ‘rangers’ rondlopen die de beesten spotten en dan de toeristen komen halen om er naar te gaan kijken, dit alles om het broedproces niet verstoren. In totaal zitten er 6 groepen op de baan te wachten, dus tsja, daar hoort dan een regeltje bij, want anders is de chaos natuurlijk niet te overzien. Wij zijn groepje nummer 2, wat betekent dat als het sein ‘schildpad veilig’ is gegeven wij als tweede groepje achter de juf aan mogen lopen om te komen kijken. Dat betekent dus ook dat als je groepje 6 bent de kans bestaat dat het beest al lang weer is verdwenen. Hoewel het hele proces van eieren leggen ongeveer een half uur duurt, worden er pas kijkers toegelaten gedurende de 10 minuten dat het beest daadwerkelijk de eieren legt, omdat ze dan in een soort van trance zou moeten zijn (vrij vertaald: als het eieren leggen eenmaal begonnen is, is er weinig te stoppen meer).

Na een uur komt dan het verlossende woord: Een van de rangers (overigens over het algemeen voormalige schildpadden jagers die door nieuwe regels plotseling geen baan meer hadden) heeft een schildpad gespot die zich richting de bomenrand aan het worstelen is! Enorme opwinding alom en overal beginnen de groepjes op te staan. Helaas is het dan toch loos alarm, de schildpad heeft zich omgedraaid en is weer terug de zee in gekropen…
Bij ons begint dan langzaam het gevoel te ontstaan dat dit geintje ook wel een 30 dollar voor een nachtje landingsbaan-zitten kon gaan gaan betekenen. Ook de organisatie ziet dit probleem langzaam opborrelen, en met 60 man die net 30 dollar de neus hebben betaald zou dit pr-technisch wel eens lastig kunnen worden…
Op de valreep dan toch het goede nieuws dat er nog een schildpad is gevonden! En nu is het dan tijd om alle regeltjes maar in een keer overboord te gooien. De gidsen halen hun zaklampen te voorschijn en leiden 60 man tegelijk (of we wel graag 2 aan 2 willen lopen…) richting het strand. Daar zien we nog net de schildpad onder een boom kruipen, waarna het beest verwoed begint te graven. Met 60 toeristen, 6 gidsen en een handvol rangers om haar heen, heeft ze er weinig zin in en na een minuutje graven besluit ze het voor gezien te houden. Dat komt dan voor ons wel zo lekker uit, want wij staan er met ons neus bovenop als het enorme beest dan langzaam richting zee kruipt. Met een prachtige volle maan en wat rode zaklampen van de gidsen kunnen we het beest prima bekijken.

Wat overblijft is dan enerzijds een tevreden gevoel dat we een schildpad hebben gezien, en anderzijds het idee dat het toch wel eens heel goed zou kunnen zijn dat eieren leggen met een man of 70 om je heen wel eens als plassen met kijkers kon zijn… Volgens de gidsen komt dat allemaal goed en is het heel normaal dat ze een aantal keer het strand oprennen om even ‘proef te draaien’. We nemen het maar voor waar aan…