Wat een herrie; doortrekkende w.c.’s met een geluid als een optrekkend vliegtuig, klapperende deuren en dat geluid dat die buurman maakte….. Jech!

Het ontbijt in de zon maakte heel veel goed. Iets voor negenen in je t-shirt in de zon buiten aan het ontbijt, dat voor Italiaanse begrippen heel behoorlijk was. En die cappuchino!


Om kwart over 11 kwam Raldy (ja, de hostess), bijgestaan door een collega, uitleg geven over de excursies, de buurt en de routes… Hoe kom ik NIET overal op Sicilie…

Een feestdag (1 mei, dag van de arbeid) en een onhandige excursie (we willen ECHT mee, maar waarom is dat kreng alleen op dinsdag) gooien roet in het eten voor wat betreft ons stoere Palermo plan. Boe!

Dan maar excursies naar Piazza Armerina (dinsdag), de Etna (woensdag) en Palermo (vrijdag). En we besluiten om zelf (ja, stoer) naar Siracusa te gaan!

Na alle uitleg EN even petje ophalen (wat een weer!) gaan we op pad. Een afschuwelijke uitleg van Raldy en een HEEL slecht kaartje, zorgen ervoor dat we moeten vertrouwen op ons post-duif-gevoel. En dat lukt: Giardini Naxos!


De boulevard is prachtig (wat is dat water blauw!) en de mensen heel erg vriendelijk: zomaar twee sinaasappels uit eigen tuin van een passerende meneer en de ober holt ons achterna met richting-informatie.

De bus naar Taormina slingert omhoog: vol, warm, maar met een geweldig uitzicht. Het stadje is geweldig en veel te duur en de Griekse Theater erg de moeite waard.

Nu effe uithijgen in een Internet-cafe en straks de bus terug. Tot zover is het geen straf, dit eiland!!