Vilnius
Met de trein van Warschau naar Vilnius met een overstap in Sestokai. Dat schept een band want we hadden al meteen contact met een meisje uit Canada die naar Europa is gekomen om informatie over volksdansen te verzamelen. Samen opgereist. Veel gekletst over onder andere de uitbreiding van Europa, de Europese Grondwet en de wens van het franstalige deel van Canada (Quebec) om zich af te scheiden. Zij was daar een groot voorstander van.
Het laatste deel van de reis door Polen was erg mooi: veel meren, bossen en heuvels. Railaway is er niks bij. Zodra je de grens met Litouwen over gaat, is het landschap vlakker. Wederom een soepele grenscontrole, weer geen stempels. Wij moesten met lede ogen aanzien hoe het paspoort van onze Canadese reisgenote volgestempeld werd…
Het hotel ligt in een vage buurt. Een echte stationsbuurt, een beetje achteraf met vage mensen op straat en sexshops enzo. Het hotel zelf is verder wel oke.
Het is hier trouwens een uur later dan in Nederland.
De volgende ochtend hebben we ontbeten in misschien wel het kleinste ontbijtzaaltje ter wereld: drie tafeltjes, 12 stoelen en een serveerster die in dezelfde ruimte de afwas deed en het ontbijt voorbereidde. Erg knus, dat wel.
De eerste dag hebben we de oude stad bezocht. Vergeleken met Warschau is die veel uitgestrekter. Waarschijnlijk mede doordat die in WOII gespaard is gebleven. De oude stad van Vilnius staat overigens op de UNESCO Werelderfgoedlijst. En dat is helemaal terecht. Vilnius is mooi, sfeervol en vol met bezienswaardigheden. We hebben heel veel kerkjes bezocht, katholiek, orthodox, etc. De meeste kerken zijn rijk versierd met goud en allemaal kleuren. We hebben ook veel pelgrims gezien die onder andere afkomen op de zwarte madonna. Dat is een afbeelding van Maria met een donker gezicht waaraan helende krachten worden toegeschreven. Die afbeelding bevindt zich in een kapelletje boven de stadspoort. Als je daar onderdoor loopt komt het gezang van de pelgrims je tegemoet.
Via het presidentieel paleis zijn we een berg opgeklommen met een mooi uitzicht over de stad.
Vergeleken met Warschau lijkt Vilnius armer: er zijn meer zwervers en bedelaars en mensen die op straat hun waren proberen te slijten. De mensen lijken wel vrolijker.
‘s Avonds heeft Alex zich aan een typisch Litouws gerecht gewaagd: met vlees gevulde dumplings in een saus van zure room met ham en een kaaskorst uit de oven. Hij vond het heeeerlijk!
De tweede dag zijn we opnieuw Vilnius ingeweest. We hebben de universiteit en het Vilnius kasteel bezocht en nog meer kerkjes. Verder hebben we ons vooral beziggehouden met het zoeken van een internetcafe. In tegenstelling tot Warschau waar je ze op elke straathoek tegenkwam, zijn ze hier zeer schaars. Maar toe maar, we hebben er nu toch een gevonden, zoals jullie merken!
‘s Avonds wederom een kijkje in de Litouwse keuken genomen: met vlees gevulde aardappelpannenkoeken met creme fraiche en een of andere ovenschotel met vis, aardappelen, wortels, champignons en natuurlijk kaas en creme fraiche gegeten. Creme fraiche en kaas zijn onmisbaar in Litouwse gerechten. Je komt ze echt overal tegen, ook bij het ontbijt…
De derde dag zijn we met de trein (derde klas!) naar Trakai geweest. Trakai is de oude hoofdstad van Litouwen en telt niet meer dan een paar duizend inwoners. Trekpleister is een kasteel op een eilandje dat met het vaste land is verbonden door middel van voetgangersbruggen. Al met al een sprookjesachtig tafereel: een kasteel bestaande uit rode stenen en rode daken op een groen eiland midden in een super helder meer omgeven door bossen. We waren er net op tijd. Nadat we het kasteel bezocht hadden, stroomden de toeristen binnen, met busladingen tegelijk. Toen hebben we maar besloten om een stukje langs het meer te gaan lopen en van de rust te genieten. Daarna met de bus terug naar Vilnius. En wat voor een bus… Hij was groen, versierd met nep bloemen en er zaten barsten in de ramen, hingen allemaal draden uit het dashboard en de versnellingspook zat los. De chauffeur rookte en belde er op los maar reed wel veilig zodat we via een scenic route weer bij het hotel kwamen.
En ‘s avonds weer Litouws gegeten (dumplings, dit keer met champignons gevuld).
Op tijd naar bed want morgenochtend vroeg op voor de grote reis naar Klaipeda.