Tja, er zijn zo van de momenten in een vakantie dat je elkaar helemaal zat bent… nee, grapje: er zijn momenten in een vakantie dat ik merk dat ik gehandicapt ben (ik durf te zweren dat je hier “handicappet” zegt) en genoegen neem met boottochtjes in plaats van stoere hikingtripjes (zie hieronder).

Dus om half elf stond ik op de kade, klaar voor vertrek met een soort rondvaartboot, voor een vier uur durende trip door de Lysefjord. Het weer liet ons ook nu niet in de steek en na een stuk open water voeren we de fjord in. Langs mosselkwekerijen, kleine huisjes, en mini-eilandjes. Op naar honderden meters hoge fjordenwanden en uiteindelijk via de Pirate Cave (waar ooit een paar snødærds zich voor de lange arm der wet hadden verstopt), onder langs de Preikestolen, een 604 meters hoge klif, die volgens de legende in de fjord zal storten (en een metershoge vloedgolf zal veroorzaken) als zeven broers, zeven zusters trouwen op dezelfde dag… Niet vandaag gelukkig 🙂

Tenslotte langs een geweldige waterval, waarvan we het water konden drinken. Leuke ervaring en echt lekker water! Tijdens het hele tripje had ik gezelschap van twee Amerikaanse dames (zussen) en hun neefje Paul. Echt Amerikaans. Ik had binnen no time het hele verhaal van mislukte huwelijken, plastische chirurgie aan de voeten (!) en de kinderen gehoord, dus ik was weer helemaal bij. Maar het was wel gezellig en het tochtje was leuk!

Daarna twee uur met een drankje en een boekje op een terrasje (in de schaduw!) wachten op Har.