Het is tien over 5 als de wekker gaat. Karin twijfelt, maar Eveline “springt” haar bed uit en het is natuurlijk toch wel erg de moeite waard: zonsopkomst in de woestijn! Om half 6 zitten we er klaar voor en in het half uur daarna wordt het steeds lichter. De rotsen achter ons krijgen als eerste licht en worden prachtig rood. Uiteindelijk zitten we rond kwart over 6 zelf in de zon. Het was erg de moeite waard, maar nu roept ons bedje toch nog even!

Om acht uur komen we opnieuw ons bed uit (nu met omgekeerd enthousiasme) en na een poedelsessie eten we in de “ontbijttent”. De zon is al erg heet en we vinden het dan ook niet erg om om negen uur afscheid van het kamp te nemen en in de koele bus te ploffen. We rijden in een uurtje naar Aqaba en daar krijgen we eerst een korte bustour door het stadje. De plaats is de belangrijkste en enige badplaats van Jordanie en er wordt hard aan de weg getimmerd om het ene na het andere prachtige hotel uit de grond te stampen. Het ene nog groter en luxer dan het andere; een of andere sjeik is zelfs bezig om een nieuwe baai aan te leggen. Daarvoor is een splinternieuw hotel afgebroken!

In Hotel Alcazar zijn de kamers klaar en we beginnen dan ook met een mini-siesta op de kamer. Daarna pakken we ons boeltje op en strijken neer aan het zwembad van het luxueuze Movenpick Hotel. We betalen de hoofdprijs om binnen te komen, maar dan hebben we ook toegang tot verschillende zwembaden en een prive strand en verschillende restaurants. Daarnaast krijgen we een handdoek te leen en staan de stoelen en ligbedden natuurlijk voor ons klaar. Na een klein broodje (ahum) duiken we de plomp in en vermaken we ons aan en in het water tot een enorm gezin ons met herrie verjaagt naar een ander zwembad. Ook daar brengen we nog een hele tijd door: we zwemmen, kletsen, lezen en zonnen uiteindelijk zelfs een beetje (met bijna 40 graden is schaduw toch lekkerder).

Rond 7 uur duiken we weer in de kleren (anders dan je zou verwachten is deze badplaats enorm ‘streng’ dus we zijn van top tot teen bedekt) en genieten van de zonsondergang aan het strand. Pootjes in de Golf van Aqaba (uitloper van de Rode Zee) en de zon boven Eilat achter de bergen zien verdwijnen… heel vervelend allemaal…
We eten bij The Red Sea Grill: een garnalenbisque en een plaatselijke specialiteit van gegrilde vis op gekruide rijst met nootjes en ons eerste glaasje wijn deze reis; ‘from the Holy Land’. Als we klaar zijn om te vertrekken komen zowel de kok als onze ober aangerend om ons een dessert van het huis aan te bieden: een Movenpick ijsje! Daar willen we natuurlijk wel plaats voor maken, al zijn we heel blij dat ze er op ons verzoek ook echt een klein ijsje van hebben gemaakt.

Heel tevreden wandelen we terug naar het hotel. Tukjestijd!