Nadat we ons reisverslag hebben bijgewerkt in het plaatselijke postkantoor, wandelen we langs een kleine demonstratie op het plein (revolutie deel 2? Er worden leuzen over visa gescandeerd) naar een hippe koffie- annex lounge club voor een bakkie en mensen kijken. Dat mensen kijken lukt uitstekend, maar na een eerste bakkie is het wijntje van Eveline er zo terwijl Karin bijna een uur (!) wacht op een Mojito. Gelukkig hebben we geen haast en de sushi met vis smaakt prima.

Rond kwart over 7 rukken we ons los van het terras en gaan op zoek naar het restaurant van de Varenyky, de ravioli-achtige deeggerechten die met allerlei vullingen worden geserveerd. Na enig zoeken vinden we het bedoelde restaurant en de variant met champignon en aardappel van deze plaatselijk beroemde deegballetjes blijkt prima (hoewel een tikkie flauw) te smaken. We teuten wat over een toetje en koffie en rond half 10 vertrekken we naar het hotel. Daar pikken we de tassen op om vervolgens met ons laatste metromuntje via een overstap bij het Centraal Station uit te komen. Een prachtige volle maan schijnt ons tegemoet en we blijven nog even in de afkoelende buitenlucht zitten.

De trein komt op perron 1 en ruim voor tijd zoeken we onze wagon op. Tickets laten zien en vragend “Lviv?” zeggen levert ons coupe 2, met bed 3 en 4 op. Ons eigen slaapkamertje voor vannacht! Wel een beetje krap en we zijn blij als de airco aan gaat, maar keurig opgemaakte bedden en zelfs een toiletartikelen-pakketje onder het kussen: handdoekjes, zeep, een vochtig doekje, zakdoekjes… Het is even stapelen (waar laten we de tassen en hoe zitten we elkaar niet in de weg), maar dat gaat goedkomen met die nachtrust.

Keurig op tijd vertrekt de trein van het station. We staan een minuut of 10 te kijken hoe Kyiv uit zicht verdwijnt, voordat we ons tanden poetsen in de toiletruimte en het bed opmaken. Het schommelen valt aanvankelijk met al dat op ons kop staan een beetje tegen, maar als we eenmaal liggen zorgt het ervoor dat we langzaam in slaap schommelen. Lviv: here we come!