Uiteindelijk redden we het museum niet. We zitten heerlijk op het centrale plein, met een boekje en ongemerkt wordt het later. We stoppen nog een keer bij ons favoriete café voor een glaasje wijn en lopen daarna ten zuiden van ons hotel naar het tegen de heuvel gelegen restaurant Kupol.

Het is nog steeds zalig weer dus we ploffen op het terras neer. Een stukje verderop zit een eenzame Engelstalige toerist zijn Lonely Planet te lezen en achter een soort kamerscherm strijkt een zestal heren in pak neer die al brallend vodka’s achterover slaan: een mooi hoewel lawaaierig gezicht. Aan de muren hangen eindeloos veel gedichtjes, (straatnaam)borden en andere prullaria en als we er een half uurtje zitten blijken we een kat aan tafel te hebben: onder tafel, op een stoel. We eten uitstekend: heerlijk in honing gemarineerde kip met een aardappelvariant.

Na het eten maken we een laatste stop bij Veronika, waar we koffie drinken en iets choco-achtigs als toetje eten. Daarna is onze Lviv-tijd op: we moeten naar het station! Nadat we onze tassen hebben opgehaald bij hotel George, gaan we op zoek naar een tram. Dat leek iets simpeler dan het uiteindelijk was. We missen op een haar na tram 9 die daarna niet meer verschijnt, tram 1 komt niet opdraven en de overdaad aan het aantal trams nummer 2 frustreert. We zoeken het woord voor station op in onze woordenlijst, om eventueel een (mini)busje te kunnen pakken. Op dat moment komt tram nummer 3 langs en blijkt ons nieuwe woordje goed van pas te komen. Met een blik op onze rugzakken hangt de kaartjesdame uit de tram en roept “Vokzal!” (station). We springen snel de tram in en na een bedankje kopen we een kaartje. Daarna piepen en kraken we door stikdonker Lviv naar het station.

Daar staat onze trein al klaar. Wagon 12 blijkt een dame te hebben die een stuk beter aan onze verwachtingen voldoet van de zorgzame treindames dan de jongeman op de heenweg. Ze spreekt 3 woorden Engels maar ze kan zowaar lachen! We zijn al handiger geworden in het inrichten van onze mini-coupé en als de trein om kwart voor 11 wegrijdt zijn we al bijna gesetteld. We lezen nog wat en vallen daarna al schommelend in slaap.