Reisverslag.org

Een dgaje later en een dagje iets-minder-verkouden voor Karin, na een lekker lange nacht tukken. We ontbijten vandaag bij Punch, die vooral chique ontbijtjes serveert. Karin een bord vol vers fruit, Martijn helemaal hip een bord vol ‘bircher muesli’, zeg maar een nacht lang gewelde havervlokken en andere gezonde meuk. Hoe havermout weeer hip werd 😉 Het is erg lekker in ieder geval en de koffie is prima. En daarna nemen we de metro naar Gardens by the Bay. 

Dit enorme complex was vijf jaar geleden nog in aanbouw en Karin was er toen al helemaal van onder de indruk. nu, vijf jaar later, wordt er nog steeds aan sommige onderdelen gebouwd, maar er is genoeg ‘af’ om dit enorme … park tot de top toeristen-bestemming van Singapore te maken. Naast een aantal aangelegde tuinen bestaat het uit twee enorme koepels en een paar enorme ‘bomen’ van zeker 30 meter hoog. Een combinatie tussen kunst en natuur worden ze langzaam overwoekerd door klimplanten. Daarnaast slaan ze licht op dat ze twee keer per avond ‘afgeven’ in een spetterende lichtshow. Die zien we uiteraard niet, maar je kunt ook via een wandelpad (de ‘skywalk’ op een hoogte van een meter over 20 tussen de bomen lopen. En dat willen we straks wel! Maar eerst de eerste koepel. We kiezen voor de Cloud conservatory, een enorme rots, waar een waterval vanaf stort en die helemaal is begroeid met planten, kunstwerken en bloemen, vooral orchideeën. Het geheel is zeker .. meter hoog en met een lift kan je helemaal naar boven. Op de top is een tuin(tje) ingericht met vleesetende planten, sommigen wel 40 cenetimeter groot! … Ehm, pardon? Als we beter kijken zien we dat een deel van de planten van lego is! Het is prachtig gemaakt en geeft een heel vervreemdend effect. 

De rest van de ‘tuin’ is net zo mooi en we nemen de tijd om alles uitgebreid te bekijken en plaatjes te maken. Het is er vergeleken met buiten heerlijk koel. Als we alles hebben gezien drinken we buiten (beng, dag hitte daar ben je weer) een flesje drinken leeg. Daarna wandelen we naar de Skywalk en ook dat is erg gaaf. Het uitzicht is echt fenomenaal en van dichtbij zijn de bomen net zo indrukwekkend. We willen dit toch ook een keer overdag zien, zeggen we tegen elkaar. Misschien niet de laatste keer Singapore als méér dan een tussenstop dus! We klikken en klikken en zijn blij dat get rustig is dus dat we de tijd kunnen nemen. Als het druk is wordt je binnen 15 minuten weer naar beneden gejaagd.

Dan is het dringend tijd voor lunch en via het park, het Marina Bay Sands hotel (met een lobby die meer op een shopping mall lijkt), het Marina Bay Shopping complex (met een waterweg er is, waardoor het meer op een attractie dan een mall lijkt) wandelen we naar Din Tai Fung. Bij een zusterrestaurant in KL hebben er al eerder gegeten deze reis en dat beviel erg goed. Zo goed, dat we nu willen kijken of we bij het zusje met de michelin-ster kunnen eten. Het is inmiddels half 2 dus de lunch spits zou over moeten zijn. En inderdaad, we hoeven maar 5 minuten te wachten tot we een aan een tafeltje zitten midden tussen de gezinnen, zakenmensen, toeristen… Soep dumplings, of Xiao Long Bao, met verschillende vullingen zijn de sterren van de maaltijd, maar we genieten van alle hapjes. Wie had ooit gedacht dat je voor zo’n 25 euro de man, midden in een shopping mall, bezweet en plakkerig, zó lekker zou kunnen eten?! We genieten er van en gaan zeerm zeer tevreden weer naar buiten. Of nouja, de mall in.

We lopen terug naar de Gardens voor de laatste attractie: de flower dome. En de naam zegt het al: in deze koepel vinden we bloemen. Bloemen van over de hele wereld, in allerlei kleuren, maten en soorten. Er tussendoor kunstwerken. Ook dit is een mooie hal en opnieuw maken we veel foto’s. Maar als we alles hebben gezien, is het echt op. Waar kniën en rug zich deze vakantie uitstekend hebben gedragen, hebben we ze nu teveel ‘mishandeld’. Tijd voor een metro terug, een drankje aan het water bij Sque, een enorme berg nacho’s bij Brewerkz en dan gaat in het hotel al snel het licht uit. Morgen laatzzzzzz

Nou, we hebben best lang, maar door alle fysieke ongemakken ook wat onrustig geslapen. Hoewel de vakantie voor ons nog niet klaar had hoeven zijn, troosten we onszelf met ons eigen bedje, dat inmiddels toch hard dichterbij komt. Nouja, we moeten eerst nog een nachtje vliegtuig, maar we vliegen zo laat dat we goede hoop hebben op een paar uur slaap. Dat is in de toekomst: eerst hebben we nog een meer dan volledige dag Singapore te gaan. En we willen nog genoeg. Het goede nieuws is bovendien dat Karin inmiddels echt minder verkouden is.

Nog één volle dag doet nog steeds lang geen recht aan deze stad, maar inmiddels hebben we toch besloten dat we weer terug willen komen. Vandaag kiezen we dus waar we zin in hebben en dat is na uitchecken en een uitstekend ontbijt bij Ronin (wentelteefjes!), de Singapore Zoo! We nemen een taxi vannaf het hotel en kopen een kaartje inclusief een onbeperkt aantal tramritjes. Daarmee kunnen we rug en kniën sparen en zelfs wat zien als we alleen rondjes rijden!

Zover komt het niet: er is genoeg te zien. Toegegeven: waar Karin het vijf jaar geleden nog de mooiste dierentuin ter wereld vond, begint de zoo sporen van slijtage te vertonen. De wet van de remmende voorsprong? In ieder geval zijn de hokken voor met name de dieren uit koude gebieden niet briljant. Ooit een ijsbeer groen uit zien slaan van de algen…? De pinguins zitten ook in minihokjes. Dat kan toch echt beter! 

Maar als ze het goed doen, doen ze het ook echt goed. De apen zitten op prachtige eilanden en mogen in sommige gevallen, zoals bij de urang utangs (bijna) los door de de hele zoo dwalen! We komen allerlei beesten tegen zoals de water monitor lizard (inmiddels een oude bekende) die niet in het park gevangen zitten, maar vrijwillig voor het enorme park kiezen. Het nieuwe reptielenhuis is geweldig. Met name de prachtige iguana die groot en goen op de steiger zit is geweldig, al is het duidelijk niet de bedoeling. Een verzorger komt binnen, parkt hem op en parkeert hem zonder pardon in de boom. Eens kijken hoe lang dat goed gaat, zegt hij, ik ben er vast over vijf minuten weer! Ook het rondje meelopen met apen voeren, met close ups van baby-aapjes is geweldig. Al met al brengen we ruim vijf uur in het park door en als we er rond 10 uur vandoor gaan zijn we het er over eens dat het ondanks dat het wat ons betreft niet (meer) de mooiste dierentuin ter wereld is, het wel heel erg de moeite waard was.

En nu hebben we ook nog mazzel met het vervoer. Toevallig komt net de niet-zo-heel-vaak rijdende pendelbus naar het dichtsbijzijnde metrostation er aan en een kwartiertje later zitten we in de metro naar City Hall. Daar drinken we een uitstekende bak koffie in het café dat bij de kathedraal hoort en daarna bekijken we de kathedraal. Europees in aanzicht, maar stiekem goed berekend op de tropen, met een overdekte ‘veranda’ voor koetsen (zodat inzittenden droog en zonder geroosterd te worden door de zon, konden uitstappen), met grote open deuren (waar alleen een traliewerk voor zit) en veel wit een lichtblauw. 

We doen een statuscheck; zijn er nog ‘bonuspunten’ genoeg in alle ledematen om een rondje te wandelen? Jazeker en daarmaa wandelen we een stukje van de Milennium Walk, met een standbeeld van Sir Raffles, de Jubilee Bridge (ter ere van 50 jaar onafhankelijk Singapore), de waterspuwende leeuw (die met wat mikken zijn water precies in Martijn z’n mond spuwt), glinsterende grote ballen waarin je leuk wordt weerspiegelt (ook als het regent, ontdekken we) en uitzicht op de randen China. Als we in de buurt zijn van Clark Quay gaat het harder regenen en we vinden nog net voor de echter onweersbui losbarst een plekje bij Sque. Het is maar goed dat we droog zitten: het lijkt wel alsof iemand de douche heeft open gezet en het bliksemt en dondert recht boven onze hoofden. We proosten op onze timing en deze stad waar je zelfs met z’n knallende onweersbui met plezier in je t-shirt buiten zit. 

Voor het eten heeft Martijn een verrassing: er blijkt op de hoek van Chinatow, ook al in een mall, een ander zusje van Din te zitten. We hoeven nog geen drie minuten te wachten en hadden geen beter keuze kunnen doen voor onze laatste maaltijd in Singapore. Soep sumplings, rijst met ei en garnalen, gewokte spinazie met knoflook, ‘bun’s’ (gestoomde broodjes) met chili-krab en sesampasta, een oosterse salade, jasmijnthee… We eten onze vingers er weer eens bij op en dik en dik tevreden gaan we weg. Buiten staat inmiddels een rij van ongelogen meer dan 30 mensen.

En nu is Singapore dan toch echt bijna op. In het hotel mogen we, heel erg fijn, nog even douchen, op de verdieping van het zwembad. Omdat dat dicht is door het slechte weer, is het uitgestorven en kunnen we in alle rust even douchen en schone kleren aandoen. He, dat is toch wel heel erg lekker! Daarna reorganiseren we onze tassen, drinken nog een drankje en nemen een taxi naar de luchthaven. Na een bezoekje aan de cactustuin en de waterlelietuin (allebei buiten) wachten we met een kopje koffie bij de gate…

Onze vlucht zit stampvol, maar de veiligheidscontrole bij de gate verloopt soepel en iedereen houdt zich ook nog redelijk aan alle verzoeken om alleen in te stappen als jouw ‘zone’ wordt omgeroepen. Het is half 2 ‘s nachts (‘s ochtends?) als we vertrekken. We krijgen nog een klein snackje, wat drinken, een oogmasker en een tandenborstel plus een mini-tube tandpasta voor onderweg en dan worden de lichten uitgedaan.

Wij  blijven nog even wakker en kijken nog zoveel mogelijk film(s) voor we het zo rond vier / vijf uur echt opgeven en ook onze luikjes dichtvallen. Ongeveer vijf / zes uur laten gaan ze weer open en dat is, zeker voor Martijn, bijna een record! Ok, dan moeten we nog steeds heel veel uur vliegen, maar die gaan voorbij met meer films, lezen, kletsen, ontbijten…

Een kwartier voor de geplande aankomsttijd staan we aan de gate en brrrr, wat is het hier KOUD! Gelukkig gaat alles heel snel en hebben we bovendien redelijk snel onze bagage: als we door de gate komen staat Harro met voor ons allebei ene bak koffie op ons te wachten! Dat is nog eens service zeg! Hij rijdt ons soepel door een grijs/wit en bevroren landschap naar huis. Daar heeft Eveline ervoor gezorgd dat de kachel aan staat: ook al zo fijn!

We gooien onze spullen weer. Dag huis, we zijn er weer. Maar wat zullen we de komende tijd nog veel denken aan die warme, mooie landen zo ver weg, met het heerlijke eten, het mooie groen en de enorm vriendelijke mensen!