We zijn wat stijfjes als we wakker worden; al dat lopen van gisteren heeft ons stijven spieren en een blaar of twee opgeleverd. Het bed ligt bovendien prima, dus we overwegen heel even om vandaag gewoon lekker in bed te blijven liggen. Een blik naar buiten en we zijn genezen: New York en het zonnetje wachten!

Na het ontbijt pakken we een subway ‘uptown’. We stappen na een halte al weer uit, om Grand Central Station te bekijken. Dat is gepast ‘grand’: de enome hal en zijbeuken zijn gevuld met reizigers en fotograferende toeristen. We schieten braaf ook wat plaatjes en hoppen daarna weer op de subway, tot 86th street. Vandaar lopen we naar de MET, het Metropolis Museum of Art.

Dit enorme gebouw staat tjokvol kunst, zo’n 2 miljoen voorwerpen waarvan een groot aantal wereldberoemde stukken. En die willen we wel zien! We zijn gelukkig vroeg en er is nog nauwelijks een rij. We geven onze tassen af, betalen het geadviseerde toegangsbedrag en wandelen naar binnen.
In de uren daarna bekijken we onder andere oud Grieks en Romeinse beelden, een goudschat uit Peru, Amerikaanse kunstvoorwerpen, Middeleeuwse kerkkunst, het uitzicht op Manhattan vanaf het dakterras en – als klap op de vuurpijl – een groot aantal meesters waaronder de ‘zigzagstoel’ van Mondriaan en beroemde schilderijen van Van Gogh, Rembrandt, Hals, Monet, Gaugin, Pizarro en Klimt. We komen ogen (en benen!) tekort voor al het moois en zijn blij dat we (bijna overal) plaatjes mogen maken!

Uiteindelijk is het kwart over 2 als we naar buiten lopen! We hebben onderweg wel pauze gehouden in verschillende cafe’s, maar inmiddels hebben we razende trek. We vinden een geweldige lnuch bij Le Quotidien Paris, een keten die we ook van andere landen kennen en waar heerlijk verse ingredienten worden gebruikt om (o.a.) lekkere broodjes klaar te maken. We smullen ervan en na een uutje zijn we zover bijgekomen dat we er weer tegenaan kunnen.
Tijd voor het tweede highlight van vandaag: Central Park. Het is inmiddels wat bewolkt aan het worden, maar dat mag onze pret en dat van zo’n miljoen (nouja) andere New Yorkers, niet drukken. Het is enorm druk in het hele park: er wandelen, fietsen, skaten, zonnen, football-en, picknicken en schaken, er rijden mensen in koetsjes of in fietstaxi’s; mensen in allerlei kleuren en van alle lagen uit de bevolking vermaken zich in het groen.

Wij verbazen ons vooral over de verhoudingen: al dat groen en dan ineens weer die enorme wolkenkrabbers erachter. Al met al wandelen we het halve park door: langs de Bethesda Fountain met het ‘Angel of the Waters’ standbeeld erop, langs een optreden van drie super-lenige acrobaten, die zelfs over een jongetje springen, met salto en langs de dierentuin (pardon, wildlife centre) waar we tussen de hordes mensen en hekken door, een glimp van de zeehonden opvangen.
Aan het einde van het park staan we pardoes weer tussen de wolkenkrabbers. Als we een metro in willen, komen we een soort 3 oktober markt tegen, die zich een groot aantal blocks uitsmeert. Veel (regelmatige dezlefde) kraampjes met eten en drinken en allerlei ‘rommeltjes’. Na 10 blocks komt er nog steeds geen eind aan en duiken we een metro, pardon subway in (al heet de ‘chipkaart’, een metrokaart!).

In het hotel rommelen we een ruim uur en werken aan de site. Daar komen we er achter dat we de verkeerde verloopstekker hebben geleend (we twijfelden ook al, mar in de last minute haast hebben we het niet goed gecontroleerd). Bij de receptie blijken ze dat probleem voor 3 dollar op te kunnen lossen! Dat is natuurlijk zo geregeld. Daarna pakken we een subway naar Greenwich Village, waar we uiteindelijk (omdat de Italiaan waar we naar op zoek waren, niet te vinden blijkt) bij een Mexicaan eten. Dat is voor het eerst een grote tegenvaller. Het eten is niet lekker en na het eten rekenen we snel af en gaan we terug naar het hotel voor een ange nacht slaap!