Na een beetje uitslapen (pas half tien vertrek! Luxe!) reden we eigenlijk in 1 keer (nouja: met de nodige koffiestops e.d.) naar Fernie, waar we om half drie waren. De knie deed vervelend, dus we besloten een rustdag in te lassen. Gelukkig maar want in Fernie was echt nog veel minder te beleven dan in Calgary. Het was echt bedoeld als een overnachtingsmogelijkheid. We lazen wat, schreven de laatste kaarten en voerden heerlijk geen klap uit! We zijn bovendien binnen gebleven: buiten was het erg warm en bovendien behoorlijk rokerig.

‘s Avonds kwam pas om 7 uur de tweede auto binnen, van de beide Jannen en Rob. Ze waren nog naar wat attracties onderweg geweest, maar het was niet spectaculair geweest. Terwijl we zaten te eten in de pub met z’n vijven kwamen Moniek, Hilde en Paul binnen. Maar waar waren Arjan, Jasja en Sandra…? Uiteindelijk kwamen ze ‘s avonds om half elf, een uur na de afgesproken tijd binnen, in een ANDERE auto. Ze waren een bocht om komen rijden en waren vol tegen een op de weg staand hert aangereden! Hert dood (Maar niet meteen, waar ze begrijpelijkerwijs ook erg van onder de indruk waren), auto in puin, maar zij gelukkig in orde. Alleen heel erg geschrokken! Er worden hier veel beesten doogereden helaas en hoewel het leuk is om de beesten zo vlak langs de weg te zien, geven scores van 7 beren, 28 herten, 15 elk en twee bighorn schapen in 1 jaar tijd, over een afstand van 30 kilometer (!), aan dat de steeds vaker voorkomende hekken een goed idee zijn!

Wat onrustig ging iedereen slapen, maar het bed was gelukkig prima!