Dag 3 – Victoria en Orca’s!

Dag 3 – Victoria en Orca’s!

Om zeven uur stond, na een nacht iets minder goed slapen (o.a. door een dronken idioot die bij ons probeerde naar binnen te komen omdat hij dacht dat het zijn kamer was) de bus klaar. Veel te vroeg zoals bleek: de tocht naar de ferries duurde maar 30 minuten in plaats van twee uur, dus we namen maar een ferry eerder. Een zonnige, koude en erg mooie overtocht van twee uur later (zeehonden naast het schip, tot drie keer toe!) werden we opgepikt door een bus naar Victoria.

Daar waren de kamers van de Comfort Inn en Suites nog niet klaar, dus na wat onhandig ompakken lieten we de tassen achter en pakten een bus “downtown”. Victoria is erg Brits (rode bussen, hoewel ze rechts rijden, hanging flower baskets, high tea etc.) en een schattig plaatsje. Tijn, ik, Rob en beide Jannen gingen als eerste naar het Royal BC Museum, waar we o.a. een echt schitterende tentoonstelling over de First Natiosn People zagen en het effect dat blanken hebben gehad en hebben op hun leefomgeving. Ook een dinosaurussen-tentoonstelling was erg mooi, hoewel we twijfelden aan de echtheid van sommige skeletten.

Na een kop koffie om bij te komen en een tijdje winkelen en terrasjes hangen was het om 17 uur zover: verzamelen voor de whale-watching trip. Hoewel het bijna 30 graden was (en al drie dagen is) werden we in een belachelijk oranje pak gehesen: dik en warm. Zoals later op het water bleek was het geen overbodige luxe, maar op dat moment dachten we daar anders over.

We werden in een knalgele zodiac gehesen, olv Richard, de “stuurman”. Erg aardige vent, getrouwd met een Nederlandse (hoewel hij maar 3 woorden NL sprak: je mag raden welk soort) en verknocht aan zijn vak. Buitengaats gaf hij gas… We vlogen echt over het water: helemaal te gek, echt een enorme kick! Na een half uurtje legde hij de boot stil: “Seen any whales yet? No? Look to your left dummies!!” En daar waren ze: een enorme groep van zo’n 20 orca’s, die eerst op grote afstand, maar daarna steeds dichterbij door het water doken, omhoog sprongen (breaching) en af en toe hun kop boven water staken (spyhopping). Het was echt een geweldige ervaring, die we ons allebei nog erg lang zullen heugen. In totaal maakten we drie loops om ze heen, om ze voor te komen en te zorgen dat ze nog eens dichterbij kwamen. En toen alle boten al weg waren en ook wij eigenlijk weg moesten doken ze vlak voor ons op, om de boot, in de ondergaande zon… Echt om stil van te worden…!

Drie uur later stonden we bekaf en bruingebrand op de kade. Na een lekkere hap (zalm voor Karin naturlijk) en een bus terug rolden we om half twaalf ons bed in… wat een dag!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.