Op onze laatste ochtend in Edinburgh hebben we eerst de spullen naar de auto
gebracht en zijn vervolgens een klein stukje naar Arthur’s Seat gereden. Dat is
een oude vulkaan die midden in Edinburgh ligt. Het laatste stuk hebben we te
voet beklommen. Het uitzicht daarvandaan is super: je ziet de stad en wijde
omgeving. Een mooie afsluiter van het bezoek aan deze stad.

Vervolgens was het tijd om het land verder in te rijden. Je kunt hier nog
geen 10 mijl afleggen voordat er weer een toeristische attractie aangekondigd
staat. Je kunt ze allemaal vinden, want wegen en borden zijn hier heel goed te
begrijpen. De eerste afslag die we namen, was naar Linlithgow Palace. Hier
moeten de koninklijke kinderen vroeger een prima tijd hebben gehad, want je kunt
in dit paleis nu nog steeds langer ronddwalen dan in Harry Potter’s Hogwarts.
Allemaal gangen, trappen en uitzichtspunten. De locatie is destijds goed
gekozen: aan een mooi loch (=meer), waar nu nog tientallen zwanen in zwemmen.

 

Daarna zijn we naar het beroemde Stirling Castle gereden. De meningen
verschillen of dit kasteel of dat van Edinburgh het mooist is. Ik zie ze het
liefst allebei. Ook hier weer allerlei gebouwen, uitzichtspunten, kanonnen en
tentoonstellingen op een flinke heuvel gelegen. Je hebt onder andere uitzicht op
het bekende (?) William Wallace Monument. De 2e helft van de dag hebben we voor
het eerst kennisgemaakt met de Schotse Hooglanden. We zijn naar Loch Lomond
gereden, het grootste loch van Schotland. Daar hebben we ons tentje opgezet
tussen het loch en de heuvels eromheen. Aan de rand van het meer hebben we de
zon onder zien gaan. Daarna gauw met een boekje de tent ingedoken: aan het water
zijn erg veel vliegen en muggen!