Na het opstaan en opruimen hebben we een paar uur langs het Loch Lomond
gewandeld. Aan deze kant van het meer kan dat behoorlijk rustig: de meeste
toeristen bevinden zich aan de andere kant. Dat ondervonden we ‘s middags, toe
we rond het meer de weg naar het noorden vervolgden. Tijdens de lunchstop in
Luss kwamen we erg veel bussen, bejaarden en souvenirwinkels tegen. Voordeel is
dat ze de meest creatieve dingen met koffie doen: ik had de Ben Lomond,
cappucino met caramel-smaak, met marshmellows en sneeuw erbovenop!

Toen we het meer achter ons hadden gelaten, zagen we dat hier de hooglanden
pas echt beginnen: eindeloze heuvels, meertjes, riviertjes en kronkelweggetjes.
Erg mooi om doorheen te rijden. Onderweg passeerden we Glen Coe, het beroemdste
dorp uit de omgeving. Erg mooi, maar waarom dit nu bijzonderder is dan de rest
van de dorpen, zien we niet zo. Of het moet de massaslachting zijn die hier in
1692 plaatsvond….

Wij reden door naar Fort William. Dat is een plaatsje aan zee dat zich de
“Outdoor Capital of Scotland” noemt. Met recht: je kunt hier van alles doen en
er zijn meer outdoor winkels in 1 straat dan je met een uur lopen in Edinburgh
kunt vinden.

We hebben een plek geregeld in een hostel in het centrum en ‘s avonds gaan we
op zoek naar een geschikte kroeg en eettent. Die vinden we dan met behulp van de
LP al snel. Prima biertent en heerlijk eten boven in het restaurant.