Om 5 uur op om de 06:45 trein naar Siauliai te halen. Siauliai ligt nog in Litouwen en staat bekend om de Hill of Crosses. Op die heuvel staan, hangen en liggen miljoenen kruizen die mensen daar hebben neergelegd ter nagedachtenis aan overledenen. Voor velen is de heuvel een bedevaartsoord, daarom wordt hij ook wel het Mecca van Litouwen genoemd. De kruizen werden in de Sowjettijd steeds weggehaald door de Russen. Maar de Litouwers legden ze steeds terug als een daad van verzet tegen het Sowjetregime. De heuvel heeft dus ook een grote emotionele betekenis. Wij vonden hem in ieder geval zeer indrukwekkend.
Na het bezoek aan de Hill of Crosses hebben we nog een poosje rondgelopen in Siauliai. Daarna hebben we de bus gepakt naar Riga (Letland). Net als in Litouwen merk je onderweg dat er relatief grote welvaartsverschillen zijn tussen stad en platteland, alhoewel dat op het eerste gezicht in Letland minder erg lijkt te zijn. Rond 18:00 uur kwamen we aan in Riga. Dat was even wennen. Van de rust in Klaipeda naar de drukte en hectiek van een grote stad als Riga. Riga bruist, leeft en heeft veel sfeer. In vergelijking met de Litouwse steden die wij hebben bezocht is Riga ook veel westerser. Mensen spreken beter Engels (misschien omdat het Lets meer op Scandinavisch lijkt?) en zien er minder Oost-Europees/Russisch uit. Letland is overigens minder (of helemaal niet?) anti Russisch dan Litouwen. In Litouwen zag je bijna nergens Russische menus/wegwijzers/boeken enzo, maar in Letland wel. Daar zijn veel menus bijvoorbeeld zowel in het Lets, Engels als Russisch vertaald.
Ons hotel is oke. We hebben een enorme kamer. Of eigenlijk twee kamers: een aparte slaapkamer en een zit/lees/tv-kijkkamer. Wel een beetje ouderwets meubilair, maar dat maakt verder niet uit.
Even wennen aan weer een nieuwe munt: in Polen moesten we delen door 4, in Litouwen door 3,5 en in Letland vermenigvuldigen met 1,5.
De volgende ochtend een beetje uitgeslapen alhoewel dat niet echt lukt door de korte nachten (het is hier maar 4 uur donker). ‘s Ochtends wat praktische zaken geregeld: wasje gedaan, boodschappen gedaan et cetera. Tegen de middag zijn we naar het oude centrum gelopen via de centrale markt van Riga. Dit is de op een na grootste overdekte markt van Europa die is gevestigd in 5 oude zeppelin hangars. Op de markt is echt alles te krijgen en er is een enorme bedrijvigheid. Heel erg leuk om doorheen te lopen.
Het oude centrum van Riga is erg gezellig: veel oude kleurige gebouwen, pleintjes met terrasjes, kerkjes en trouwerijen. Overal in de stad waren volkszangers en -dansers. Die bleken zich later te verzamelen in het park waar wij zaten uit te rusten. Een feestelijk geheel. Volgens de aanplakbiljetten vond dit plaats in het kader van het jaarlijkse zang en dans festival in de Baltische landen. Er zouden de hele middag en nacht optredens zijn. Met als afsluiting van het festival een hommage aan de mythologische en folkloristische roots onder de nachtelijke sterrenhemel.
Het weer zit trouwens enorm mee: het is al een paar dagen zomer, dus we lopen in korte broek.
De tweede dag in Riga zijn we wederom het oude centrum ingegaan. De laatste dingen bezichtigd, een kerk beklommen, van een mooi uitzicht genoten en wat gewinkeld. Vanmiddag zijn we naar de bioscoop geweest, naar de Interpreter. De film werd vertoond in het Engels en in het Lets ondertiteld, dus hij was goed te volgen.
De laatste dag in Riga zijn we met de trein naar Gauja National Park geweest. Helaas hebben we net de 09.35 uur trein gemist. Omdat de volgende trein pas om 11:51 uur zou vertrekken, bedacht Karen dat ze wel even naar de kapper kon gaan. Na door een nerveuze, nauwelijks Engels sprekende kapster te zijn geknipt, kwam ze met een heus Baltisch kapsel (= heel plat kort haar zonder gel) naar buiten. Effe wennen, maar op zich wel leuk. Gelukkig duurt het nog even voor we weer thuis zijn, zullen we maar zeggen.
De 50 km per trein hebben we in 5 uur afgelegd, kun je nagaan hoe snel de treinen hier rijden. In Gauja National Park hebben we de ruines van kastelen, een rivier door een mooie beboste vallei, steile heuvels en grotten gezien. Omdat we het lopen en vooral alle trappen (enkele honderden treden) een beetje beu waren hebben we de terugtocht deels met een kabellift gedaan. Best wel spectaculair en gelukkig minder eng dan dat het er uit zag. Nog even gerelaxed en toen terug met de trein naar Riga.
‘s Avonds Mexicaans gegeten. Erg bijzonder want ze gebruiken hier geen bonen en gesmolten kaas. Desondanks smaakte het goed.