Rond openingstijd waren we bij de ingang van Chichen Itza. Lekker vroeg, dus nog voor de busladingen dagjesmensen uit Cancun en Playa del Carmen. We hebben op ons gemak alle gebouwen bekeken. Zeer indrukwekkend. Nog een keer El Castillo gezien maar ook allerlei platforms: een waarop de schedels van geofferde mensen en gedode gevangenen werden tentoongesteld, een met een adelaar die harten uit mensen rukt, etcetera. Behoorlijk luguber, zoals je begrijpt, maar dat was nou eenmaal onderdeel van de cultuur.
Ook een stadion gezien waar vroeger een soort voetbal werd gespeeld. De verliezers werden, je raadt het al, veelal geofferd om de goden gunstig te stemmen.
Rond een uur of tien kwamen de dagjesmensen. Toen hadden wij het meeste al gezien. De rest van de ochtend gebruikt om nog een keer over het terrein te lopen en alles goed te bekijken.
Helaas konden we niet ín en op El Castillo. Geen idee waarom, misschien dat degene die daarvoor verantwoordelijk was, ziek was. In Mexico werkt het dan zo, dat er niemand is die hem dan vervangt, is onze ervaring inmiddels.

De Mexicanen zelf zijn trouwens erg oké: ze zijn vriendelijk, rustig en, heel belangrijk, vallen je niet lastig!