‘s Ochtends rond een uur of 4 horen we het gebrul van een nijlpaard…heel dichtbij! Later horen we dat het geen droom was maar dat het nijlpaard vlak langs het kamp is gewandeld. Eng en fascinerend tegelijk.

Al vroeg staan we op voor een game walk. We wandelen een paar uur en zien hyena’s, antilopes en de zeldzame rode lechwe. Dan komt het spektakelstuk van de ochtend: heel in de verte zien we stipjes, het is een kudde van 300-400 buffels. We lopen er een stuk naar toe en steken zelfs met de schoenen in de hand het ondiepe water over. We komen zo dichtbij dat ook de mensen zonder gelaserde ogen de buffels goed kunnen zien. Toch blijven we op een veilige afstand. Een groep reisgenoten vlucht rond hetzelfde tijdstip een boom in omdat de buffels hun kant op lijken te komen. Gelukkig komen zij ook heelhuids terug. Het pannekoekenontbijt gaat er vervolgens wel in.

De rest van de ochtend brengen we door met heel veel spelletjes pesten en 2 zwembadsessies. Die zijn ook wel nodig om het niet al te warm te krijgen. Harro steelt de show door zich met behulp van een reisgenoot te laten lanceren en vervolgens een snoekduik te maken.

Om 5 uur is het tijd voor een sunset cruise. Twee aan twee stappen we in een mokoro en laten ons lui rondvaren. We glijden door het ruisende riet en zien verschillende waterbloemen. Op de eilanden waar we langskomen zien we af en toe een olifant. Einddoel is het meertje waar de nijlpaarden zich verzamelen. Van een meter of 30 afstand zien we hoe ze lekker lui in de zon liggen. Verbeelden we het ons nou of komen ze steeds dichterbij?

Na het eten vormen de polers een koor. Het lijkt wel of in Afrika iedereen is geboren met passie en talent voor zingen. Het maakt niet uit wie je bent en of je een mooie stem hebt, zingen zul je. Als het koor uitgezongen is, proberen ze ons op gang te brengen met “”Van voor naar achter, van links naar rechts….”. Er worden enkele dappere pogingen gedaan.