Het is behoorlijk vroeg als we in Kyiv aankomen: de trein rijdt al rond kwart over 7 het station binnen. We staan natuurlijk klaar met onze spullen. Voor het station wurmen we ons een weg naar de metro: deze keer hoeven we alleen naar het Onafhankelijkheidsplein. We vragen ons wel af of de spits geen ramp gaat worden.

Als we aan komen lopen blijken de deuren van het gebouw dicht. Er hangt een aanplakbiljet, maar daar kunnen we natuurlijk geen bal van lezen. Uiteindelijk komen we er via de hulp van een vriendelijke dame die een piepklein beetje Engels spreekt achter dat de metro’s om half 10 weer zullen rijden. Tja, zo lang willen we niet wachten.

Na enig aarzelen en zoeken naar een bus worden we – precies op het moment dat we ons er bij neer hebben gelegd dat het een taxi wordt – aangesproken door een taxichauffeur. Na een beetje onderhandelen brengt hij ons verrassend vlot en voor een redelijke prijs naar het plein. En daar zien we Hotel Kozatsky (dat we bij onze eerste stop in Kyiv al haden gezien) weer terug. We kunnen gelukkig meteen inchecken en het is lekker om ons even op te frissen. De kamer is niet denderend, maar het hotel ligt echt heerlijk centraal! Als we de wereld weer aankunnen, ploffen we op het terras van een koffietentje neer, waar we een bakkie doen en heerlijke flensjes eten. Zo: kom maar op met al die bezienswaardigheden!

De eerste stop is meteen een heel beroemde: we lopen naar de Sophia Kathedraal, genoemd naar de wereldberoemde Hagia Sophia in Istanbul. De kerk staat op een enorm ommuurd terrein en is rond 1024 gebouwd in opdracht van Prins Yaroslav’s de Wijze. Een enorme blauw met witte klokkentoren met een gouden koepel (gebouwd in 1752) geeft toegang tot het terrein. Om daar te komen betaal je 2 hryvna en om de kerk te bekijken nog eens 20 (omgerekend dus ongeveer 3 euro): voor de mensen hier een fortuin. Maar het is het erg waard. We dwalen wel een uur door de kerk, waar schitterende ikonen in mozaiek en schilderingen uit de 11e en 12e eeuw te zien zijn en resten van de prachtige mozaiekvloeren. Nogmaals: erg de moeite waard!

Na deze stop lopen we door naar het St. Michael’s Klooster dat na in de jaren ’30 verwoest te zijn door de Sovjets, nu schitterend is herbouwd en sinds 2001 een belangrijk orthodox bolwerk is. Er staan wel drie bruidjes voor het gebouw en Karin maakt een paar plaatjes waar 1 of meer van de dames in overdadige jurken “per ongeluk” opstaan. Voor het klooster staan 2 standbeelden: 1 met beelden van de apostel Andreus, prinses Olga en de grondleggers van de Slavische literatuur en het cyrillisch schrift: St. Methodius en St. Cyril. Het andere beeld herdenkt de geschatte 3 tot 6 miljoen (!) doden van de door een slechte oogst en inhalige en machtbeluste Sovjets veroorzaakte voedelsramp in de jaren 20 van de vorige eeuw.

Na een rondje om het klooster pakken we een tandradbaantje naar het lage deel van Kyiv, aan de oever van de Dnjepr. Het ziet er allemaal wat kil en grijs uit, maar uiteindelijk vinden we een soort grote woonboot waar een restarant in is gevestigd. Daar eten we een late lunch, om vervolgens een metro naar het plein terug te pakken. Daar aangekomen is de volgende stap een logische: het terras van onze eerste dag Kyiv!

Uiteindelijk zitten we daar de rest van de middag en eten we er zelfs een hapje. We lezen en lezen, drinken nog een drankje, lezen nog wat meer en kijken mensen. En er is genoeg te zien: de magere dames met te hoge hakken (waar ze niet op kunnen lopen), hun beperkte en vaak doorzichtige merkkleding en grote hoeveelheden goud werken regelmatig op onze lachspieren, maar misschien zijn we wel een beetje jaloers op de benen van een deel van deze dames. Nogmaals: heren, jullie missen echt wat!

Als het donker begint te worden kijken we nog een uurtje mensen op het centrale plein, dat een verzamelplaats van toeristen en locals lijkt te zijn. Veel mensen drinken op straat bier en we zien gezinnen met kinderen, stelletjes, groepen vrienden en vriendinnen langzaam dwalen over het plein of op de bankjes bij de fontein hangen. Uiteindelijk is het om half 11 op: het is een lange dag geweest. Allebei in onze eigen lakenzak (want we hebben precies 1 laken…) vallen we in slaap.