Niet een heel goede nacht slaap, daar was het te rumoerig voor, maar
als we wakker worden genieten we wel van het feit dat we midden in
Rethymno zitten. Na een douche lopen we de stad in waar we op het
pleintje koffie drinken. Daarna halen we bij de bakker verse broodjes
en al etend wandelen we door het centrum. Het is echt een heel schattig
stadje en zo vroeg is het ook nog heerlijk rustig. Overal wordt druk
geboend en gepoetst: we hebben het idee dat sommige tenten pas voor het
eerst open zijn. Het seizoen begint ook hier pas net!

Na een relax rondje pakken we onze spullen, betalen de eigenaresse
(heel relax: gisteravond kregen we gewoon de sleutel. Geen paspoort,
geen borg: niets!) en stappen in de auto. Na alle adviezen van locals
en van het thuisfront besluiten we een route door het Amari dal te
rijden. Het zuiden van het eiland en een mooie route: wat willen we nog
meer.

De route begint meteen leuk: na een minuut of 20 komen we langs een
laat Minoische begraafplaats, in de buurt van Armeni. We zien een stuk
of 50 graven: sommigen heel diep uitgegraven en sommigen niet meer dan
een soort deuk in de grond. Voor sommige graven ligt nog een sluitsteen
en één graf is meer een ondergrondse kamer, die we kunnen bekijken na
een stuk of 30 treden te zijn afgedaald. Best indrukwekkend en het is
een mooie plek.

Verder naar het zuiden houden we ons aan de route uit het
ANWB-boekje en het is inderdaad een prachtige route. Alles is groen,
fris en staat in bloei. De bergen zijn indrukwekkend en de weg
is over het algemeen uitstekend (al is het hier en daar wel erg
bochtig). Halverwege stoppen we voor koffie en onderweg houden we de
nodige fotostops. Na 3 uur hebben we bijna het hele rondje gereden en
stoppen we in Agia Galini, een piepklein plaatsje aan de zuidkust, voor
lunch. We vinden een relax tentje dat over de baai uitkijkt waar we een
hapje eten. Hoewel het eten veelbelovend begint, valt de vis van Karin
enorm tegen. Jammer: dat moeten we dus nog ergens over doen!

Na deze stop kunnen we er weer tegen en we belsuiten de dag af te
sluiten met een bezoek aan het Arkadi Klooster. We grappen nog wat dat
het wel dicht zal zijn, maar uiteindelijk lukt het ons niet om er te
komen! Karin foetert op de kaart en het gebrek aan borden en ook na een
keer terugrijden vinden we de juiste weg niet. We geven er de brui aan:
misschien dat het later deze week nog lukt en anders geen klooster! We
rijden naar het hotel waar we de spullen neergooien en even
bijkomen. Daarna gooien we in een Internet cafe (hoera, een snelle
verbinding!) de verhalen online en beramen snode plannen voor morgen…