Karin had voor vandaag een dringend verzoek, of eigenlijk twee./ Het eerste is dat er geen wekker zou staan en het tweede dat we een kijkje gaan nemen bij de Ecole Nationale d’Equistration, de beste ruiterschool van Frankrijk waar de Cadre Noir traint en demonstraties geeft. Harro is ook de rotste niet, dus rond 9 uur rollen we lekker uitgeslapen onze slaapzak uit. Karin voelt zich al een stuk beter en na een douche en een klein ontbijtje kunnen we er helemaal tegenaan.

We rijden via een prachtige route naar Saumur, waar de rijschool zich bevindt. Onze bitching B (de TomTom) hebben we op ‘ snelste route’ staan en dat betekent per ongeluk een geweldige route langs het water en midden door de wijnvelden waar het Loiredal zo bekend om is. Ongeveer om elke hoek zien we een nieuw Chauteau en we genieten van het weer, dat – hoewel iets koeler dan gisteren – nog steeds prachtig is.
Na een kopje koffie onderweg op een terrasje aan het water dat er schattig uitziet en een paar fotostops, zijn we uiteindelijk rond half 12 net buiten Saumur bij de ruiterschool. Daar kunnen we een rondleiding krijgen langs de stallen, maar morgen blijkt er om half 11 een van de 4 x per maand georganiseerde rijdemonstraties te zijn! Karin reserveert meteen kaartjes en voor Harro weet wat er gebeurt heeft hij uit de pot betaalt voor 2 kaartjes. Karin is helemaal opgetogen: een dergelijke demonstratie is echt een traktatie. Harro haalt zijn schouders nog maar eens op en mompelt iets over rennende biefstuk…

Daarna rijden we terug naar Saumur en ineens weet Karin waarom Harro zo toegeeflijk is. Saumur Natuurlijk: daar staat ook het musee des blindes, zo ongeveer het grootste tankmuseum ter wereld! Harro gebruikt zijn puppie-ogen en Karin kan zichzelf wel voor het hoofd slaan. Het ging natuurlijk ook te makkelijk, die kaartjes! Ze zucht eens diep, mompelt iets over stomme stukken staal en manlijke domheid en haalt haar schouders op.
Anderhalf uur later hebben we werkelijk elke tank gezien die er op de wereld te vinden is, waaronder een paar heel bijzondere exemplaren. Zo staat er het bijna complete Duitse assortiment uit de Tweede Wereldoorlog en de meeste ervan kunnen nog rijden ook! Harro is in zijn nopjes en Karin heeft een hoop opgestoken over de domme stukken staal.

Tijd voor lunch, die we gebruiken op een klein terrasje in Saumur en daarna willen we wel eens iets meer ‘proeven’ (zowel figuurlijk als letterlijk) van dit beroemde wijngebied. We vinden in een foldertje in het Office de Tourisme een ‘cave’, een wijnboerderij, in de buurt van Saumur. Onze vriendin B leidt ons er zonder enige problemen naar toe en een mooie route en wat fotostops later staan we op de stoep van …(naam)… Het blijkt erg makkelijk en leuk zo’n bezoek! We vragen voorzichtig of we iets mogen proberen en krijgen meteen de lijst voor ons neus. Uiteindelijk proberen we 2 rose’s en 3 rode wijnen. Harro doet natuurlijk rustig aan (hij moet immers nog rijden) en drinkt bij elkaar niet meer dan 4 slokken, maar als we zouden willen kunnen we alleen al van het proeven op ons hoofd staan! Na het proeven gaan we met de lijst op stap en slaan voor een prikkie een aantal van de heerlijke wijnen in die we geproefd hebben. Zo’n wijnboer mogen ze ook bij ons om de hoek hebben!
 
Na deze uitspatingen rijden we via een opnieuw prachtige route terug naar de camping. Na een uurtje lezen wandelen we het dorpje in waar we op een terras genieten van het eten. Dit is zonder meer een vakantie waarin de innerlijke mens behoorlijk wordt verwend!