Deze laatste vakantiedag begint met een kuchje voor de tent. Als we
elkaar vragens hebben aangekeken en ‘eh, jaha?” hebben gezegd, blijkt
dat Kees voor de deur staat, met een kop koffie voor Harro en thee voor
Karin! Wat een luxe!

Na deze traktatie kleden we ons snel aan en inspecteren de tent. Die
blijkt inderdaad bijna helemaal droog te zijn gebleven. We besluiten
hem nog even te laten staan, tijdens het ontbijt. Daarna breekt Harro
de tent af en pakt de spullen in, terwijl Karin de zeilers helpt met
diploma’s schrijven voor de jonge zeilers.
Als dat is gebeurt is het ineens onverwacht snel tijd voor afscheid.
Jon kan ons nu nog even met de zodiac naar de kant brengen, maar moet
straks weg. We gooien dus samen met Willem en Meta de spullen in de
zodiac, zoenen iedereen gedag en springen zelf ook in de boot. Jon
brengt ons met zijn dochter snel naar de kant en we zwaaien ze uit.

Daarna rijden we achter Meta en Willem aan door het mooie Zeeuwse land
terug naar Leiden. Onderweg komen we nog een joekel van een bui tegen
en eten we een broodje in de buurt van Delft en dan is de vakantie echt
op. We zijn thuis.

En Zuid-Frankrijk? Daar gaan we zeker nog eens naar terug! De Haute
Provence vraagt om outdoor, de Pyreneeen vragen om meer grotbezoek en
Languedoc-Roussillon is nog bijna onontdekt. En natuurlijk hebben we
nog geen fractie van alle wijnen geproefd…. Gebaande paden, dat wel,
maar ons viel op dat het lijkt alsof dat land waar je kunt leven als
god (of godin) in juni soms helemaal van jezelf lijkt. Geen drommen
mensen en ruimte genoeg om alles te ontdekken. Een aanrader dus, voor
wie er nog niet is geweest!