Het regent! We niet helemaal verrast
als we naar buiten kijken nadat de wekker is gegaan (we hebben
gisteravond het weerbericht bekeken), maar een beetje flauw vinden we
het wel. Het komt met bakken naar beneden. Daar gaat ons plan om
vandaag op weg naar Jerez de la Frontera vogels te kijken. En het is
zondag: de dag dat (in ieder geval in Zuid-Spanje) niet veel gebeurt!

Afijn, het vergt wat aanpassing
vandaag, dus om te beginnen draaien we ons nog maar eens om. Daarna
wandelen we rustig onder de douche door, ruimen de rotzooi op en
checken uit. Het is een prima hotel, hoewel iets verder lopen van het
centrum dan we dachten, al is niet iedereen het daarmee eens. Als we
naar buiten lopen bedenken we dat we niet eens verteld hebben dat we
gisteren een offciele ‘demo’ voor de deur hadden! Zeker 10 man met
spandoeken die een enorme herrie maakten door met takken en hamers op
een aantal metalen vaten te meppen… om 8 uur ‘s ochtends! Gelukkig
waren wij al op! Helaas hebben we niet ontdekt waar het allemaal om
ging. Vandaag staat er niemand: zondag 9 uur/half 10 is voor
demonstranten wat te vroeg waarschijnlijk…

Wij zijn wel blij met het hotel en we
zijn al helemaal blij met het gratis parkeren dat we de afgelopen
dagen hebben gedaan… op een mini-afstand van het hotel. Dat is nu
de regen met bakken uit de lucht komt ook erg fijn. Martijn rent naar
de auto en rijdt ‘m keurig voor. Daarna doen we nog even ons best om
het centrum in te rijden met de auto, maar dat geven we snel op. We
vertrekken richting Jerez.

Onderweg stoppen we langs de snelweg
bij een soort ontbijt-barretje. Het is er een vreselijke herrie
binnen. 3 dames doen hun best om zeker 12 mensen tegelijk te voorzien
van koffie, thee en broodjes. Ze blijven er wonderbaarlijk
vriendelijk onder en zijn zeer geduldig als we ons door wat
onbeholpen Spaans heen worstelen. Een lekkere koffie en broodje later
zijn we weer onderweg. We scheuren over de snelweg met langs beide
kanten geel bloeiende brem en uitzicht op glooiende heuvels. Na het
betalen van de tol (de eerste deze vakantie) is het nog 40 kilometer
naar Jerez. Daar rijden we met dank aan SopSop regelrecht naar Hotel
Prestige Palmera Plaza. Een enorm chique 5 sterren hotel waar we de
komende twee nachten voor een habbekrats logeren! We parkeren
verderop in de straat gratis op een pleintje en checken in, in een
enorme suite met een eigen terras. Geweldig!

We rommelen een beetje aan en als de
regen wat minder is geworden lopen we naar het centrum. Ondanks de
regen ziet Jerez er enorm leuk uit! Veel leuke pleintjes en
straatjes, veel groen (palmbomen!) en overal eettentjes (al zijn de
meesten vandaag dicht). We bezoeken eerst het Alcazar, de van
oorsprong Moorse burcht waar later door de Christenen een kasteel in
is gebouwd. We krijgen vriendelijke uitleg van een uitstekend Engels
sprekende kassamedewerker en dwalen anderhalf uur door de voormalige
moskee, de badhuizen, de tuinen en het kasteel. Halverwege houdt het
op met regenen en breekt de zon door en ziet de wereld er nog
vriendelijker uit. Het is een leuk bezoek en het maakt ons lekker
voor nog iets leuks. Sherry bijvoorbeeld, waar Jerez (nee het is geen
toeval dat het bijna hetzelfde klinkt) zo beroemd om is!

Helaas blijkt het op zondag zo ongeveer
onmogelijk om in de middag een Sherry Bodega (sherryboer) te
bezoeken. We wandelen daarom als troost een rondje door het centrum
om uiteindelijk bij tapasbar Juanito op een terrastafeltje neer te
ploffen. We eten opnieuw heerlijk: een soort pannenkoekjes met
mini-garnaaltjes (die er integraal ingegaan zijn: ze kijken ons nog
aan!), gehaktballetjes in sherrysaus en roerei met chips…! Ja echt
en het smaakt nog lekker ook! Karin neemt er een glaasje Tio Pepe
sherry bij: wereldberoemde droge sherry van de bodega die we net
gezien hebben. We maken ook plannen voor de rest van de dag: wat nu?
‘Juanita’ (de bijnaam van de Lonely Planet, door de Spaanse schone
die op de voorkant staat) weet raad: een bezoek aan de hammam van
Jerez!

We moeten dan wel reserveren en hopen
dat er plaats is om 6 uur. We wandelen er meteen even naar toe en het
lukt! Het is overal erg rustig in Jerez en ook hier is er plaats zat
(een verademing na Sevilla). Nadat we in het hotel lekker een tijdje
hebben gelezen en onze zwemspullen hebben opgehaald, zijn we keurig
om 6 uur terug. We krijgen hoesjes voor over onze schoenen, een
handdoek en een soort blauwe dunne, rubberen ‘sokken’ die we vanaf
het moment dat we ons uitkleden ons hele bezoek moeten dragen. Na het
omkleden komen we in een schemerige ruimte, met koepels en bogen,
verlicht door kaarsen en kleine gekleurde lampen. Het is helemaal
ingericht als een Arabisch badhuis, met een lauw, een warm en een
koud (echt koud!) bad en een ruimte om even te zitten. De bedoeling
is dat we de drie baden afwisselen en verder niets doen, voor
ongeveer anderhalf uur. We krijgen halverwege iets te drinken (zoete
muntthee, hoe kan het ook anders) en krijgen een seintje als we eruit
moeten en verder hoeft er niets… Zelfs Martijn geniet met volle
teugen: anderhalf uur is te overzien en het water is heerlijk. Met
nog 2 andere stellen is het erg rustig en iedereen doet zijn best om
zo stil mogelijk te zijn (hoewel dat bij een duik in een koud bad
niet iedereen lukt!) en elkaar niet in de weg te zitten. De omgeving
is prachtig en we ontspannen volledig. We fluisteren wat met elkaar,
maar gewoon zitten en ontspannen is ook al heerlijk.

Als we eruit gaan zijn we verbaasd dat
er al anderhalf uur voorbij is. We douchen en zijn wat verrast om te
ontdekken dat het nog licht is buiten, na het schemerdonker van het
badhuis. Tevreden lopen we richting hotel. Helaas zijn alle
eettentjes die we tegenkomen dicht en uiteindelijjk eten we een wat
ongeinspireerde sandwich in het hotel. Daarna vallen we als een blok
in slaap in de doodstille hotelkamer. Morgen zon en vogels?