Vandaag hebben we geen haast. De wekker gaat wel om 8 uur, omdat het gisteren toch maximaal half 11 is geworden. En dan is 8 uur uitslapen! Na veeeel uur in bed liggen worden we wakker in hotel Shnelli. Hoewel er wat lawaai is van het verkeer (of van de treinen als je aan de andere kant van het gebouw ligt), zijn we fan. De locatie is geweldig, er is gratis Internet en de bedden liggen prima. Het ontbijt, blijkt als we vandaag zover zijn, is ook uitstekend. Veel ‘hartig’, maar ook de zoetekauw in het gezelschap komt aan haar trekken. De ontbijtzaal is nog het meest opzienbarend. Het is 1 ruimte, maar het lijken wel 4 aan elkaar geplakte kamers, elk met een eigen stijl!

Na het ontbijt wandelen we uiteindelijk opnieuw de oude stad in. Vandaag hebben we een wensenlijstje. Om te beginnen bezoeken we de Kerk van de Heilige Geest. Een kleine kerk, maar met werkelijk indrukwekkend houtsnijwerk uit de 14e eeuw. Er is veel donker hout gebruikt, maar omdat de muren verder wit zijn en er veel licht binnen valt door de glas-in-lood ramen, is het toch niet somber. We maken veel plaatjes van de bijbelse taferelen en de uitgesneden figuurtjes.

Na dit bezoek wandelen we terug naar de stadspoort waar we gisteren de stad binnen kwamen. We hopen een kijkje bovenop een deel van de vestingsmuren te kunnen nemen. Bij de juiste toren aangekomen zit alles op slot. We rommelen wat aan de deur en willen  afdruipen (zeker te vroeg?) als de wat oudere dame naast ons zegt dat we heel even moeten wachten. Iemand waarvan we sterk vermoeden dat het haar dochter is draait ondertussen de toren open en we worden naar binnen gevraagd. Binnen in de toren zien we veel aardewerk en schilderijen. Ook boven vinden we schilderijen en oude foto’s, we vermoeden van de oudere dame in haar jeugd, ongelukkig kijkend op een trouwfoto met een veel oudere heer.
Als we uitgekeken zijn willen we beleefd afscheid nemen (best aardig, maar jammer dat we niet op de muur konden), als de dame zegt dat we maar mee moeten lopen. Haar dochter zegt dat de muren om 11 uur open gaan, maar moeders is beslist: nee, nu. Uiteindelijk mogen we dus 20 voor 11 de torens in en de muren op. We kunnen in totaal 3 torens bezoeken, op verschillende niveaus en wandelen tussen de torens op de overdekte muren. De constructie is goed te zien en het uitzicht is geweldig. We genieten ondanks het vele klimmen en klauteren. Als we weer beneden zijn worden we doorgewapperd naar de  park-tuin waarvan de dame vertelt dat ze die met 2 families hebben aangelegd en onderhouden. Het zijn een soort kleine sier-moestuintjes midden in het stadspark.

Daarna is het dringend tijd voor een bakkie: knieën en enkels zijn aan rust toe en bovendien dreigt het wat. We zitten nog maar net, strategisch midden onder de parasol, als een hoosbui losbarst. We moeten een beetje lachen om de vluchtende massa’s en genieten van een bakkie.

Na het bakkie en als het weer droog is bezoeken we het Gothische stadshuis. Het volledig uit de 14e eeuw stammende, gerestaureerde gebouw is van buiten nogal strak, maar blijkt van binnen een schitterend gerestaureerde schatkamer. We zien een aantal prachtige kamers, met mooi houtsnijwerk en geweldige kleuren. We nemen er, ondanks dat het eigenlijk al lunchtijd was toen we naar binnen gingen, ruim de tijd voor.
Uiteindelijk kijken we op zolder uit het raam… en haasten ons naar beneden. Net voor het begint te regenen duiken we een terras op, opnieuw midden onder een parasol. Dat blijkt een nog betere keuze dan de eerste keer: er barst een bui los die zorgt voor rivieren water over het middeleeuwse plein. Het is echt een wolkbreuk. Er eten mensen op het terras onder een paraplu extra, omdat ze in de overgang van twee parasols zitten. We zien mensen die volledig doorweekt zijn. Het is indrukwekkend, de hoeveelheid water die er naar beneden komt! Het plein loopt schuin af en in de hoek waar al het water heenstroomt komt het water binnen een paar minuten bijna enkeldiep voorbij… zien we aan de mensen die rennend voorbij komen. We maken heel wat plaatjes, onder andere van de serveerster die onze lunch komt brengen… samen met een collega die een paraplu boven hun hoofden en de borden houdt!

De lunch smaakt prima en met al dat water hebben we geen haast. We nemen nog een bakje koffie en daarna is het zo ongeveer droog. We hebben nog een essentieel stukje stad te gaan: de Toompea heuvel. Voeger waren de lage en de hoge stad twee aparte werelden, waarbij de hoge stad het stadsdeel van de rijken vormde. Er staan ook nu nog indrukwekkende gebouwen, waaronder de Aleksander Nevsky cathedraal en het presidentieel paleis. De kathedraal is een joekel van een orthodoxe kerk. We mogen binnen geen foto’s maken, maar buiten halen we de schade in, van deze indrukwekkende kerk. Het paleis is de plaats waar in 1991 de onafhankelijkheid werd uitgeroepen. Op de toren werd voor het eerste in jaren de Estlandse vlag weer gehesen. Het gebouw staat er nu statig en roze (ja echt) bij, maar het moet toen een emotioneel moment zijn geweest!

Op de heuvel genieten we verder van uitzichten over de lage oude stad, met de muren en torens, de haven en de gebouwen van de moderne stad buiten de muren. We wandelen nog een kerk in, bekijken alle gebouwen en proberen ondertussen de bootladingen cruise-passagiers te ontwijken. Als we het zat zijn vluchten we naar beneden waar we opnieuw bij Gloria, de wijnbar, landen. We genieten deze keer van twee glaasjes p.p. en met de stemming er lekker in, sluiten we de avond af met een bezoek aan Olde Hansa. Dit Middeleeuwse restaurant lijkt aanvankelijk te ‘cheesy’ voor woorden, maar het thema is zo consequent doorgevoerd dat het eigenlijk alleen maar geweldig is. De kleding, het eten, de menukaarten, de aankleding en verlichting (bijna alleen maar kaarsen) van de zaal en zelfs het antwoord van de serveerster als we vragen waar het toilet is (‘you know dear, in my time we all just went on the streets!’): alles klopt. Een pinapparaat waarmee we de serveerster zien lopen ziet er vreemd uit in deze omgeving. Ze verklaart het met ‘it is a very noble house, with the master is using magic machines of which I do not understand everything’.

We hebben een geweldige avond en het eten is zalig. Rozig wandelen we naar ons hotel waar we bekaf in slaap vallen!