2-08 Meer Tallinn
Voor die tijd zoeken we uit hoe we morgen met de tram bij het busstation komen van waar onze bus naar Riga vertrekt. Ook kopen we meteen kaartjes: voor morgen, maar ook voor vanmiddag, zodat we na een parkbezoek makkelijk naar de stad terug kunnen.
Ons hotel (een weinig inspirerende betonnen joekel) kijkt uit op de Toompea heuvel, waar de stad het hoogste punt heeft. We wandelen door het stadspark langs de muren naar het zuiden. De vestingwerken zijn ook van buiten bezien indrukwekkend. Een langgerekte vijver, wat eendjes, fiets- en wandelpaden (dat wordt hier op 1 hoop gegooid), hier en daar een verdwaald beeld en het geheel ziet er leuk uit.
Iets voorbij de zuidpunt van de oude stad ligt de bieb: een enorm vierkant gebouw. Indrukwekkend, dat wel, maar om het mooi te noemen... Nog iets verderop ligt het museum van Onderdrukking en Bevrijding. Daar willen we graag heen, maar helaas gaat het pas om 11 uur open. Inmiddels beginnen de wolken wel heel erg te dreigen dus we lopen eerst de oude stad in voor een bakkie. Daarbij komen we langs de rots die de hernieuwde onafhankelijkheid van Estland (op 20/21 augustus 1991) herdenkt. Fotomomentje!
Een rustig bakkie later lopen we terug naar het museum. Inmiddels zijn er al meer mensen binnen en de anderhalf uur daarna wandelen we langs de vitrinekasten vol herinneringen aan de verschillende perioden waarin Estland sinds de 19e eeuw onderdrukt is. De Duitsers, maar vooral de Russen hebben diepe sporen in het land achter gelaten. Tot in 1991 was Estland een onderdeel van de USSR en diende het als leverancier van melk en vlees terwijl het eigen volk honger leed. Straf- en werkkampen waaruit mensen niet terugkeerden waren met name in de jaren '50 en '60 de schrik van elke burger. We zien rijen koffers van mensen die moesten vluchten en veel gebruiksvoorwerpen. De films maken de meeste indruk, al zijn ze lang. We blijven alleen helemaal zitten voor de laatste, waarin het verhaal van eind jaren '80, begin jaren '90 wordt verteld.
Na het indrukwekkende verhaal (wat ons beeld van deze regio stevig aanvult) zijn we toe aan lunch. We landen op een terras op het grote plein en deze keer blijft het droog. De zon komt er zowaar bij kijken en we genieten van zalm en wat drinken. Ook het tweede 'bakkie' gaat er wel in en daarna gaan we weer aan de wandel.
Na een korte dwaaltocht langs wat schattige pleintjes (daar zijn er hier stapels van!) en op zoek naar een museum dat we uiteindelijk laten voor wat het is, wandelen we de oude stad uit. We zetten er de pas in en na een half uur stevig doorstappen komen we in Kadriorg park. De zon is er inmiddelks volop bij en het is een fleurig geheel: bloemperken, vijvers, wandelpaden, een speeltuin. Door een aantal prachtige houten en stenen gebouwen (oude paleizen en landhuizen), krijgen we een beetje het gevoel van een open lucht museum. We lopen zelf door naar KUMU, het nationale kunstmuseum. Het is een futuristisch gebouw dat wonderlijk genoeg behoorlijk opgaat in de omgeving en werklijk propvol kunst hangt. We bekijken de collectie kunst uit Estland tussen 1800 en nu en de vaste tentoonstelling 'moeilijke keuzes', over de bezettingsperiode, waar propaganda en werken van het verzet naast elkaar hangen.
Uiteindelijk is het opnieuw tijd voor een bakkie en daarna vermaken we ons nog met het fotograferen van elkaar in, op en tussen de letters die op het grasveld het woord 'kunst' spellen. Dan is het echt op voor vandaag. We wandelen het park uit en pakken een krakend en piepend trammetje terug naar de rand van de oude stad. We eten bij een Tex-Mex restaurant en drinken daarna nog een drankje in cafe 'Hell Hunt'. Dat betekent overigens 'zachtaardige wolf' in het Est's, maar alle toeristen vinden het natuurlijk prachtig. Het is een leuke tent, maar uiteindelijk laten we ons na 1 drankje wegjagen. Ons geld is op en we zijn klaar met het vrijgezellenfeestje dat naast onze tafel wordt gevierd. De dames giegelen en gillen er op los. Tijd voor een tukkie, want de wekker gaat morgen vroeg!