Als de telefoon piept blijkt dat we
allebei weliswaar wat onrustig, maar verder prima geslapen hebben. De
omgeving van het hostel is erg rustig en oordopjes hielpen tegen de
‘herrie’ van de koelkast. Douchen, spullen in tas (en er weer uit:
het vakantieritme moet nog even komen) en met de aanwijzingen van het
hostel en de trouwe LP op zak, wandelen we richting ontbijt. We komen
uiteindelijk terecht bij Karl Frazer, een café dat in 1891 werd
opgericht door een chocolatier. Het is nog steeds een begrip in de
stad en aan het ontbijtje (croissantje, zoetig broodje, cafe latte en
thee) blijkt wel waarom. De broodjes zijn al lekker, maar we krijgen
helemaal proef-kriebels als we al die chocoladevarianten (en andere
taartjes) zien. Uiteindelijk rukken we ons los en beginnen aan de
verkenning van Helsinki.

De eerste must-see is het Esplanade
park, of Espa in de volksmond. Dit vriendelijk uitziende park met een
aantal fonteintjes en beelden is de plaats om te ‘loungen’ als het
warm is… of om te zitten drinken als je geen geld hebt voor de
kroeg (en met deze prijzen vinden we dat niet zo heel vreemd!). Er is
vaak livemuziek en er zijn allerlei terrasjes en koffietentjes.

Aan het einde van het park ligt de
‘Havis Amanda’, een beroemde fontein met een beeld van een naakte dame
en vier water spuwende zeeleeuwen. Daarachter begint de haven en dat
is het eigenlijke (toeristische) centrum van de stad. Helsinki is
gebouwd op meerdere eilanden die door bruggen en ferries met elkaar
zijn verbonden. Water is erg belangrijk en een aantal belangrijke
kerken en twee markten liggen op een steenworp afstand van het water.

We struinen eerst over de markt en na
wat dwalen gaan we voor de bijl voor de geweldig uitziende frambozen.
We kopen een doosje dat we illegaal op een terrasje opeten (en worden
overigens op zeer charmante wijze pas weggestuurd als we nog 3
frambozen over hebben) en na nog wat drentelen lopen we langs de haven
naar de Uspenski kathedraal. Dit is de grootste orthodoxe kerk in
West-Europa. We voelen ons even in Oost-Europa als we de
goud-glimmende koepels en de rode bakstenen gevel zien. Ook binnen
ziet het er vertrouwd uit: veel iconen en kaarsjes.

Vanaf de kerk zien we een groot wit
gebouw (ook koepels, maar een heel andere stijl) boven de andere
gebouwen uitsteken en daar worden we nieuwsgierig van. Deze Helsinki kathedraal ligt aan het ‘senaatsplein’ en is (volgens het boekje)
‘het meest gefotografeerde gebouw van Finland’. Het is inderdaad
behoorlijk indrukwekkend. We kijken even naar de kale binnenkant en
verbazen ons buiten over de echt enorm witte muren.

Daarna is het tijd om even te
controleren vanaf welke kade onze boot morgenochtend vertrekt. Als we
dat zeker weten en de enorm schattige ‘kauppahalli’ (oude
markthallen) zijn doorgewandeld, is het tijd voor lunch. En ja,
natuurlijk willen we het liefst iets echt Fins. We kiezen
uiteindelijk voor een crêpe met rendier en bessensaus. Het is
onverwacht lekker, maar ook machtig. We smikkelen het aan een
tafeltje in de schaduw op. Het is de hele ochtend al geweldig weer:
veel zon, rond de 22 graden en af en toe een wolk. Af en toe uit de
zon kan met de lekkere windje (waardoor je de zon niet zo voelt) dan
ook geen kwaad!

Na de lunch kopen we een kaartje voor
de ferry naar Suomelinna. Dit enorme fort, gebouwd rond 1790, ligt op
zes met elkaar verbonden eilandjes op een kwartiertje varen van
Helsinki. Nadat het in 1808 veroverd werd door de Russen, is het meer
dan 100 jaar in Russische handen geweest. Tegenwoordig is het Fins en
heeft het een Unesco wereld erfgoed status. Er wonen ruim 850 mensen
op het eiland, maar het is vooral een beroemde toeristische
attractie. De ferry zit bomvol mensen, maar gelukkig horen we geen
Nederlands anders dan van elkaar.

Op het eiland genieten we van het weer,
wandelen over de verdedigingswerken en langs enorme kanonnen. We zien
veel mensen zonnen op de rotsen aan het water of onder de dikke muren
van het fort. Ondanks de drukte genieten we van een middagje dwalen
en rondkijken. Uiteindelijk eten we een ijsje en pakken rond half 5
een ferry terug naar de haven.

Na een hip wijntje eten we bij Aino,
aan geraden door het hostel voor echt Finse gerechten. Eveline kiest
voor stevige zalmsoep en Karin eet rendier- en hertenvlees met
aardappelpuree. Het is heerlijk, maar het toetje slaan we over. Want
ja… die taartjes van Karl Frazer… Uiteindelijk blijkt dat een
geweldige keuze: chocoladetaart met frambozen! Met een broodje mee
voor morgenochtend taaien we af naar het hostel. Vroeg slapen, want
morgen gaat de boot om half 8!