4-08 Riga

4-08 Riga

Na ons reis-avontuur van gisteren waren
we toe aan veel uur slaap. Nadat dat gelukt is staan we toch redelijk
op tijd op, maar rommelen fijn een beetje rond en ontbijten op het
gemakje. Dat heeft overigens ook een praktisch voordeel: de meeste
bezienswaardigheden zijn niet voor 11 uur open, dus als we ergens in
willen, is haasten volkomen overbodig.

Uiteindelijk vertrekken we als eerste
voor een ommetje langs verschillende bezienswaardigheden die
gisterenmiddag diep in schaduwen waren gehuld. We klikken plaatjes
van de Dom, van verschillende historische gebouwen (zoals de twee
gildehuizen, die eruit zien als een mengeling tussen een Art Nouveau
pand en een kasteeltje) en van een beeld van… de Bremer
stadsmuzikanten (geen idee hoe dat nu weer hier terecht komt)! Het
weer is uitstekend, dus we genieten van een lekker zonnetje. Dat
maakt ook dat we ons na een klein rondje naar de St. Peters kerk
haasten. Deze kerk van ongeveer 123 meter hoog is zo’n 800 jaar oud
en heeft (sinds een renovatie in de jaren ’70 nadat de kerk in 1941
uitbrandde) een lift tot ongeveer 72 meter hoog. We proppen ons in
het liftje samen met wat andere mensen terwijl de lift-dame in rap
Russisch en daarna rap Engels een verhaaltje over de kerk afratelt.

Even later zijn we op het minuscule uitkijkplatformpje rond de toren. Het is wat wurmen, met de
andere toeristen die om duistere redenen OOK allemaal foto’s willen
maken, maar het uitzicht is erg de moeite waard. We zien behalve de
oude stad, de rivier en de verschillende parken ook de 5 enorme
zeppelin-vormige hallen waar de enorme markt van Riga in is
gehuisvest. Na een kwartiertje zijn we wel klaar met alle ellebogen
en mensen die door ons heen willen en gaan we met de lift weer naar
beneden.

Op kruipafstand van de kerk ligt een
volledige replica van het gildehuis van de Blackheads; hetzelfde
gilde van vrijgezelle handelaren die we in Tallinn tegenkwamen. Ook
dit historische gebouw (uit de 14e eeuw) brandde net als de kerk in
de Tweede Wereldoorlog uit. De Soviets gooiden het in 1948 volledig
tegen de vlakte. Na het uitroepen van de onafhankelijkheid werden plannen gemaakt om
het opnieuw in ere te herstellen en sinds 2000 stond het gebouw (28
meter hoog en met een van oorsprong Nederlandse façade) weer in al
zijn glorie op het Rats Laukums (het stadhuisplein) van Riga. We
slaan de plaatjes van de buitenkant nog even over (schaduw), maar
binnen genieten we van de kelder tot en met de 4e verdieping van het
prachtig gerestaureerde gebouw, met onder andere een indrukwekkende
balzaal.

Dan is het inmiddels ruim lunchtijd. We
lopen daarvoor richting een broodjestent die de gids aanraadt, maar bij aankomst verdwenen
blijkt. Gelukkig heeft de reisgids meer suggesties en na enig
wandelwerk landen we op een terrasje bij Bergs Bazar, een soort
doolhof van winkelstraatjes met kleine winkeltjes en – zo blijkt –
een prima lunchgelegenheid. Eveline eet salade en Karin eet kunstig versierde
zalmsoep en de plaatselijke variant van een knoflooktoastje
(gefrituurd brood met KNOFLOOK). We hebben natuurlijk ook een toetje
verdiend, dus bij een bonbon-zaak verderop scoren we allebei een
heerlijke truffel. Heel naar allemaal!

Na de lunch springen we weer op standje sight-seeing. Om te beginnen een rij met bloemenstalletjes die
samen de 24-uur-per-dag bloemenmarkt vormen. Bloemenstalletjes midden
in de nacht schijnen erg handig te zijn voor de dronkenlappen die het
thuisfront gunstig willen stemmen als ze te laat (en dronken dus)
thuiskomen. We wandelen nog even binnen bij de orthodoxe kathedraal
die, nadat die in de Russische tijd als planetarium werd gebruikt,
schitterend en kleurrijk is hersteld.

De rest van de middag besteden we aan
de Art Nouveau of Jugendstil wijk van Riga. Er zijn in de stad meer
dan 750 A.N. façades en behalve in de oude stad vindt je die vooral
in een wijk ten noorden van het oude centrum. We zien
kunstwerken in verschillende straten: gevels met kleurige stenen en
witte beelden, beestenfiguren, mensenkoppen die je passief aankijken
of zich in afschuw afwenden, kronkels en krullen. Kortom: alles wat
je je voorstelt bij Art Nouveau huizen. Vooral in de laatste straat
(de Alberta iela) staan een paar geweldige voorbeelden, allemaal
gemaakt door meneer Eisenstein, die een duidelijke meester in de
stijl was.

Na deze laatste uitgebreide wandeling
en fotografeersessie zijn we behoorlijk versleten. Vlak bij het hotel
gooien we een serie frisjes naar binnen en eten daarna heerlijk sushi
bij een uitstekend Japans restaurant. Dan is het laat en zijn we op. In het hotel vallen we na nog wat lezen snel in slaap.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.