We worden wakker van de buren die druk pratend en met autodeuren gooiend aangeven dat ze wakker zijn. Heel fijn, wij nu ook. We hebben wel heerlijk geslapen, lekker warm in onze mummiezakjes. En het blijkt prima weer: de wind is gaan liggen en het is heerlijk blauw en zonnig. We douchen en na wat gejammer over spierpijn van Harro (over stijven spieren) en van Karin (over krakende knieen) is het tijd voor het grote avontuur van vandaag. Nouja, eigenlijk voor een rustige dag, want we zijn een beetje duf en dreutel vandaag. Het schiet allemaal niet op en we zijn de snelste niet, maar gelukkig hebben we er allebei last van en kunnen we enorm om onszelf en elkaar lachen.

We rijden eerst naar Quiberon, want daar is het markt. Nadat we de auto hebben geparkeerd lopen we met een croissant over de nog behoorlijk grote markt. We besluiten dat Franse marktren altijd een feestje zijn: veel lokale producten en de ene kraam ziet er nog beter uit dat de vorige. We dwalen gezellig een rondje en daarna drinken we aan het strand een kopje koffie. Wat willen we nog meer? Nou, eigenlijk nog wat steenhopen zien dus terug in de auto besliuiten we na wat speurwerk in de verschillende folders die we hebben meegenomen en de LP, om naar Locmariaqueron (nee, geen idee hoe je dat hoort uit te spreken) te rijden. Daar liggen drie belangrijke steenhopen naast elkaar. Als we er drie kwartier later aankomen ontdekken we dat het erg de moeite waard is.

In een veld liggen een enorme menhir, die ooit ongeveer 20 meter hoog was, maar nu in vier stukken op de grond ligt, een tumulus, een soort overdekte grafheuvel en een cairn, ook een overdekte grafheuvel, maar dan met meerdere kamers. Die laatste is ook toegankelijk en op de 5.000 jaar oude stenen zien we resten van tekeningen! Het is machtig indrukwekkend en heel bijzonder om de enige bezoekers te zijn.

Na deze traktatie willen we er nog een: aan het water, iets verderop ligt nog een dolmen, ook met rotsgravures. Het is eerst even rijden en dan even wandelen, maar uiteindelijk staan we eerst op en dan in de 24 meter lange dolmen, waar we lijnen ontdekken op de muren die een soort schild voorstellen. Andere tekeningen kunnen we niet thuisbrengen. Als we naar buiten komen kruipen verrassen we 2 Fransen die enorm moeten lachen dat we zomaar uit het monument komen kruipen.

En dan is het op. We rijden een stukje en ploffen op een miniterrasje aan een haventje waar we eerst een galette en dan een crepe eten en er lekker iets bij drinken. Na deze late, maar heerlijke lunch en nog een kopje koffie rijden we terug naar de camping waar Karin de site bijwerkt en Harro boodschappen doet. Vanavond eten we op de camping en morgen gaan we naar Saumur! En wat Karin betreft naar heel andere dingen dan het tankjesmuseum!