We komen maar moeilijk uit bed vanochtend. Het is warm op de kamer, maar verder ligt het bed verrukkelijk! Het wordt makkelijker om eruit te komen als we de gordijnen opentrekken. Het is stralend weer en de lucht, het water en de zon lachen ons toe. Tijd voor actie!

We checken uit en laden de spullen in de auto. Dan wandelen we naar het bakkertje dat we gisteren zagen. We halen een broodje en op een stenen trapje aan het haventje eten we in de zon de broodjes op, terwijl we kijken hoe een kudde bejaarden probeert een boot te halen. Op een sukkeldrafje gaan ze ervandoor!Als we uitgegeten zijn ploffen we op een terrasje voor een kopje koffie. Hallo wereld: nu zijn we er helemaal klaar voor!

Na een laatste blik op het geweldige hotelletje rijden we in een keer naar Quimper, waar we na anderhalf uur, zo rond 12 uur aankomen. Het was nog een heel gepuzzel waar we vandaag heen zouden en hoe we wilden slapen, maar uiteindelijk hebben we gekozen voor het stadje dat (volgens de LP) door veel toeristen onterecht wordt overgeslagen. Bovendien willen we een hotel: het gaat morgen regenen zeggen de berichten en we hebben geen zin om in de regen onze tent op te vouwen en in te pakken. Het moet niet teveel op de regenachtige Hemelvaartweekenden in de Ardennen gaan lijken! Daarom rijden we naar het station waar we, keurig volgens de voorspelling van de LP, hotel La Gare vinden. We krijgen een simpele maar schone en stille kamer (de laatste) in een bijgebouwtje, inclusief gratis Internet, een eigen parkeerplaats (achter een hek) en op wandelafstand van het centrum voor 48,=! Dat is een prima deal natuurlijk en tevreden brengen we de spullen naar de kamer.

Als we een rugzakje hebben volgestopt met nuttige en zinloze dingen wandelen we via het water (de Odet) naar het centrum. En opnieuw heeft de LP niets teveel gezegd. Quimper is schattig. De oude stad is groot genoeg om een stad te zijn, maar heeft de sfeer van een dorp. Halfhouten vakwerkhuizen en schattige straatjes met kinderkopjes zetten de toon. We krijgen meteen zin in dwalen, maar eerst is het tijd voor lunch en drinken. Dat blijkt prima te kunnen op het terras van Finistere, tegenover de cathedraal. We drinken een cola’tje en Karin daana een rose’tje (met veel water) en eten salade (Harro) en omelet met frietjes (Karin). De wind die het vanochtend nog fris maakte is wat gaan liggen en we genieten van het zonnetje. Vakantie!

Na het eten (inmiddels is het 2 uur) bekijken we de cathedraal van St. Corenthin. Het is een mooi gebouw, met een licht interieur en een vreemde knik in het schp van de kerk. ‘Het hoofd van Christus zoals dat op 1 schouder rustte toen hij aan het kruis hing’ volgens sommigen. Misschien meer een kwestie van slecht plannen, denken wij stiekem. Maar het is een mooi gebouw, met een vriendelijke uitstaling. Licht, hoog, met warme kleuren en houten beelden.

Na de cathedraal volgen we zo’n beetje een combinatie van verschillende wandelroutes op een kaartje dat we eerder kregen van de receptioniste van het hotel (hebben we al gezegd dat we blij zijn met het hotel?!). We zien nog veel meer schattige straatjes en pleintjes, een deel van de muren. Een leuk gezicht, maar niet echt heel indrukwekkend, die muren. We proberen ons voor te stellen dat er water omheen ligt en boze mannen met stenen naar ons staan te gooien, maar de reactie blijft vooral ‘ agossie’. Achter een deel van de muur ligt (verstopt) een siertuin en langs het water, een stevige wandeling verderop, ligt zelfs een Middeleeuwse tuin. Verder zijn er vooral veel bloemen: voor groen is niet zveel plek in de stad, hoewel de heuvel die aan de zuidkant van de stad ligt lekker groen is.

Als we het gedwaal een beetje zat zijn kiezen we een terrasje uit en daar blijkt ‘het’ te doen. Het terrasje ligt namelijk naast de ‘ prefecture’ zeg maar een soort overheidsgebouw, zoals een gemeente- of provinciehuis. En daarvoor vindt een heuse demo plaats. Boze taxichauffeurs blokkeren de straat (al blijft onduidelijk waar ze boos om zijn), boze burgers die met de auto niet meer voor of achteruit kunnen staan scheldend of gelaten op de stoep en een hele kudde agenten… staat er eerlijk gezegd vooral bij of het zonnetje wel bevalt. Harro’s initiele hoop dat er geknokt gaat worden valt in het water, maar ons drankje in het zonnetje wordt er toch wat interessanter door. Als we weggaan lijkt het alweer bijna voorbij: de taxichauffeur aan het tafeltje hoorden we zeggen dat ze er om 4 uur mee zouden stoppen. Het is namelijk tussen 4 en 6 veel te goed geld verdienen!

Na het drankje doen we Dwaalsessie deel II tot het rond 5 uur een beetje op is. We wandelen terug naar het hotel waar we aan de site werken en wat lezen. Om half 7 zijn we klaar voor het laatste deel van het programma: een hapje eten. In de stad drinken we eerst een drankje op een terrasje en om 8 uur lopen we naar Le Petit Gaveau, een (zo blijkt) enorm leuk restaurantje. Het is nog rustig als wij gaan zitten, maar daar komt binnen een half uur verandering in.Het eten is er goed, goedkoop en komt snel. We eten gebakken gamba’s en een chocotoetje (Karin) en fruitsalade met gember (Harro) toe. Daarna nog een kopje koffie en we staan weer buiten. Pfoe, dat was vlot (al hebben we ons niet laten opjagen) en we lusten eerlijk gezegd nog wel een drankje. Uiteindelijk lopen we door een verlaten stadje terug naar ons hotel, waar we bij een cafe’tje 2 huizen verderop twee drankjes doen. Tevreden vertrekken we daarna naar het hotel. Truste!