We beginnen de dag vroeg: Om 7 uur worden we samen me nog een Nederlands stel opgepikt door een gids en beginnen we aan een 4 uur durende wandeling en beesten-zoektocht. Met de auto rijden we achter onze gids op zijn motor aan en stoppen ergens halverwege het Natioinal Park van Monteverde. We beginnen buiten het park omdat daar door de grotere open velden meer beesten te zien zijn. Onze gids is een enthousiaste vent en is behoorlijk scherp. Al snel zien we allerlei prachtig gekleurde vogels (waarvan we jullie  namen helaas schuldig moeten blijven), een luiaard en diverse andere beesten. Absoluut hoogtepunt is de dik 10 cm grote tarantula die door de gids uit zijn hol in de grond wordt gepest. Het beest komt keurig naar buiten en Harro weet een paar prachtige plaatjes te schieten (en voor de liefhebbers: ja ze zijn groot, harig, kunnen een behoorlijk eind springen, bijten en zijn enigzins giftig…)

Na een dik anderhalf uur vertrekken we richting het national park. Ook hier zitten weer tientallen kolibrie’s aan het suikerwater te lurken, wat een enorm mooi gezicht blijft.

Hierna lopen we achter onze gids, die een enorme kijker op een statief meesleurt, het park en de echte cloud forest in. Hij vertelt ons van alles over allerlei planten maar wordt pas echt gek als we een zeldzaam soort arend zien. We weten nog enigzins plaatjes te schieten als het beest er vandoor gaat en  onze gids er hollend met statief over de schouder achteraan gaat! Even later heeft hij het beest weer gevonden en kunnen we nog door zijn kijker een paar prachtige beelden opvangen van dit beest. Na nog dik anderhalf uur zijn we weer terug bij de startplek en gaan we terug naar het hotel. We moeten nog best opschieten, want we moeten om 1 uur een canopy tour doen! Na een snelle lunch bij een bakkerijtje gaan we op weg naar onze tour, zo’n 20 minuten buiten het dorp.

Uiteindelijk staan we om tien over twaalf bij het kantoortje waar ze ons voorstellen om eerst naar de vlindertuin te gaan. Op het terrein ligt een van de grootste vlindertuinen van Costa Rica, en samen met een gids wandelen we er in drie kwartiertjes doorheen en kijken ons ogen uit. In totaal meer dan 40 verschillende soorten vlinders fladderen om ons heen, en vooral een grote blauwe soort is erg actief. De gids laat ons van alles zien, van enorme rupsen tot vlinders die hij van de bomen plukt. Ook staan er her en der ‘broedkasten’ waar ze de cocons van de vlinders in ophangen en waar de vlinders daadwerkelijk naar buiten zien kruipen. Een fantastisch gezicht en het mooie is dat we een groot aantal van deze vlinders al ‘in het echt’ hebben gezien.
Terug aangekomen bij de receptie mogen we eerst even tekenen dat wij geheel vrijwillig potentieel levensgevaarlijke grappen gaan uithalen en worden we in onze ‘gear’ gehesen en gaat het feest beginnen…

Bij canopying hang je dus aan een staalkabel tussen en tot zo’n 50 meter boven de jungle, en suis je al hangend aan een harnas aan dit staalkabel naar beneden. De lengte varieert van een metertje of 100 tot een kilometer, met snelheden tot wel 65 kilometer per uur. Niet echt een aanrader voor mensen met hoogtevrees of mensen die adrenaline eigenlijk een vies woord vinden…

Met een helm op ons knar, een klimharnas omgegespt en handschoenen met enorme leren stukken er op genaaid worden we door een busje naar de start gebracht. Hier krijgen we een korte instructie wat er op neer komt dat je gewoon moet hangen, met je rechterhand het kabel boven je vasthoudt en je gewoon laat gaan… Na de eerste twee hebben we de smaak te pakken en worden de kabels steeds langer en gaat het steeds harder. Uitendelijk komen we uit bij het laatste kabel, dik een kilometer lang en ruim 70 meter boven de jungle. We suizen hier met z’n tweetjes tegelijk af, Eef voorop en Harro met zijn benen om Eef heengeklemd er achter. Met een enorme snelheid suizen we over de jungle heen en genieten we van elke seconde. Wat is dit gaaf!

Na deze toch wel heftige ervaring is het tijd voor de bonus: de tarzan swing. Dit is eigenlijk een soort grote schommel waarbij je geacht wordt van een 10 meter hoge toren af te springen terwijl je bevestigd bent aan een touw wat 50 meter voor én boven je aan een boom is bevestigd. Zodra je er dus afspringt wordt je ook gelijk naar voren gelanceerd en schommel je dus aan een enorme schommel heen en weer, totdat de mannen beneden je je een beetje weten te remmen door af en toe je benen vast te grijpen. Als je nog niet stijf stond van de adrenaline, is dit het moment om dit alsnog even te regelen. Nadat Harro zich gillend als een klein meisje naar beneden heeft gestort besluit ook Eef het maar te wagen. Gillend als een groot meisje (en dat is best hard…) suist ze naar beneden en staat werkelijk te stuiteren als ze weer op haar benen staat. Een super afsluiting van weer een lekker actief dagje!

Vervolg…
Om het geheel te vieren zakken we na terugrit af naar ‘The Treehouse’ een kroeg die letterlijk om een boom heen is gebouwd en genieten daar van cocktails en gin-tonics (zuiver medicinaal, goed tegen malaria & muggen). Nadat we na twee drankjes allebei al behoorlijk teut zijn, eten we bij een goed restaurantje dat aan het eind van het dorp achter een supermarkt verstopt zit. De Lonely Planet vindt het het beste restaurant van het dorp, en na een heerlijke maaltijd met onder andere garnalen gemarineerd in rum sluiten wij ons daar graag bij aan.