Dinsdag 19 juli – naar Monteverde

Dinsdag 19 juli – naar Monteverde

Vandaag is uitslaapdag dus de wekker staat op half acht en om acht uur zitten we braaf aan het ontbijt. We vertrekken na wat tassen inpakken om een uurtje of 9 richting Monteverde en Santa Elena, twee dorpje die aan de andere kant van de vulkaan liggen. Klinkt simpel, maar om er te komen moet je toch echt even om een meertje heenrijden en ook nog even over 30 kilometer onverharde weg. Totale duur van de tocht is zo’n 4 tot 5 uur… Grote voordeel is wel is dat dit als dé tocht staat aangemerkt als je met een auto in Costa Rica rond rijdt. Al snel wordt duidelijk waarom, de uitzichten over het meer met de jungle en de vulkaan op de achtergrond zijn adembenemend. De weg zelf is een combinatie van keurig en erg bochtig asfalt en plotseling opdoemende parkeergarages, wat de rit zelf af ent toe wat uitdagend maakt. Het weer speelt wel lekker mee: het is droog, zonnig en met een graadje of 25 erg goed te doen.

We stoppen onderweg bij de ‘German bakery’ waar we een kop koffie drinken en ons kapot lachen om de inderdaad grote hoeveelheden Duitse ‘Kuchen’. Na het tanken bij schijnbaar het laatste tankstation in de regio vervolgen onze weg richting Monteverde.

Het laatste stuk van de rit is nog uitdagender. De weg is onverhard en gewoon slecht te noemen met veel geulen en gaten. De iets groter uitgevallen 4wd huurauto is een uitkomst en met niet al te veel moeite rijden we in totaal in 3.5 uur naar Monteverde waar we inchecken in een prima hotelletje.
De snelle rit komt goed uit, want we hebben voor vandaag nog plannen. Er is in Monteverde veel te doen. Het dorpje is omgeven door ‘cloud forest’, en er zijn allerlei wandelingen, canopy tours en andere activiteiten in de omgeving. In het dorpje pakken we een snelle lunch bij een bakkertje en vallen dan binnen bij het kantoor van een lokale tour operator. Hier boeken we tickets voor de ‘hanging bridges’ wandeling voor vandaag en de vlindertuin en de canopy tour voor morgen.

Met de auto rijden we zo’n 20 minuten naar de plek waar we de hanging bridges wandeltocht kunnen doen en ook de volgende dag onze activiteiten zullen plaatsvinden. Daar aangekomen worden we eerst de kolibrie tuin in geloodst. Deze enorm snelle vogels scheren hier aan alle kanten langs je wenkbrauwen en zijn werkelijk een prachtig gezicht. Er staan overal kleine containertjes met suikerwater opgesteld, wardoor de beesten er graag rondhangen. Een  beetje flauw natuurlijk, maar het is werkelijk een mooi schouwspel om te zien en een aparte ervaring als zo’n beest met een brommend geluid op 5 cm van je hoofd langs komt suizen. De wandeltocht is prachtig. Over lange stalen (en ook goed wiebelende) hangende bruggen loop je op 50 meter boven het bos. Hierdoor krijg je goed de mogelijkheid om te zien hoe dicht de jungle is en hoeveel verschillende planten er staan. Dieren zien we weinig deze tocht, maar gezien het tijdstip van 3 uur in de middag is dat ook niet te verwachten.

Na een uurtje of 2 houden we het voor gezien en gaan terug naar het hotel. Uiteindelijk besluiten we de auto te pakken om een pizza te gaan eten bij een door de lonely planet als goed aangeschreven restaurant. Het romantische sfeertje missen we even met al die tourgroepen om ons heen, maar de pizza’s zijn meer dan goed. Terug in het hotel typen we rustig nog een dagje van het verslag en duiken dan rond een uur of 10 ons bed in.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.