Deze ochtend is een beetje jammer, met ‘dank’ aan Karin… Het begint goed. Na het ontbijt checken we uit en rijden we naar Celje, om daar het kasteel te bekijken. Als we de auto net hebben geparkeerd ontdekt Karin echter dat ze haar fitness-horloge in het hotel heeft laten liggen… Dat kost ons een paar telefoontjes (naar de tourist information om het nummer van het hotel te achterhalen en naar het hotel waar ze het horloge gelukkig hebben gevonden) èn drie kwartier heen plús drie kwartier terug… Nadat we een kopje koffie hebben gedronken en Karin voor de 500ste keer sorry heeft gezegd, rijden we nóg een keer naar Celje. En deze keer naar het kasteel dat bovenop de heuvel staat.

Dat blijkt echt enorm en heel erg gaaf. Het kasteel is gebouwd in de Middeleeuwen en sinds de 18e eeuw gedeeltelijk gesloopt, om de stenen ergens anders voor te kunnen gebruiken. Gelukkig staat er nog genoeg van de dubbele muren, de woon- en verdedigingstorens, de uitzichtspunten… We vermaken ons prima en drinken tevreden een kop koffie voor we weer vertrekken. 

Helaas hebben we door Karin’s suffigheid geen tijd meer voor het stadje. We rijden naar het enorme shoppingcentrum, waar we een beetje winkelen en dan lunchen. En vervolgens volgen we Phoney naar de luchthaven. Daar zijn we keurig op tijd: om 10 voor 4 leveren we de auto in en checken in. 

De vlucht naar Wenen is kort en keurig op tijd landen we in zonnig en warm Wenen. Dat is wel even naders dan twee weken geleden. We kunnen het nu af met een t-shirt en we zijn bijna net zo snel in het hotel als de vorige keer. Wel een ander hotel, maar we zijn positief verrast door de kwaliteit ervan en het ligt geweldig. Inchecken gaat soepel en we krijgen een uitstekende, stille kamer… op de begane grond! Dat voelt echt als een traktatie.

Als we zijn ingecheckt steken we na enig onderzoek de straat over naar Bier & Bierli. En ondanks de naam blijkt dat een uitstekend eettentje! Het ziet er erg leuk uit en blijkt uitstekend eten te hebben (schnitzel voor Harro, cordon bleu voor Karin, met zalige firetjes). Het is wat stil, maar (zegt de ober) dat komt omdat gisteren een vrije dag was en veel mensen er een lang weekend van gemaakt hebben. Na het eten wandelen we de stad in en daar is het stikdruk. Iedereen lijkt te flaneren. We kijken rond, genieten van de sfeer en uiteindelijk lopen we de kerk (stephansdom) in. Die is tot onze verrassing open en een muziekquintet is aan het oefenen. Het is heel sfeervol en heel rustig en we blijven even staan luisteren.

Uiteindelijk drinken we in de hotelbar nog een drankje en al speculerend waar we die mensen aan de bar toch van kennen gaan we uiteindelijk naar de kamer. Daar gaat het licht snel uit. Truste!