Laatste restje Krakau en naar huis (27 mei 2019)

Laatste restje Krakau en naar huis (27 mei 2019)

Vandaag zit ook onze reis er op. Als we hebben uitgecheckt en onze tassen hebben opgeslagen gaan we om te beginnen maar eens een kop koffie drinken. Het weer is ook vandaag uitstekend en ook vandaag genieten we bij onze wandeling naar, van en om het centrum van de groene strook die om het hele oude centrum heen ligt. Het cirkelvormige park met enorme bomen en veel vogels, is de plek waar vroeger de gracht lag, om de muren heen. We zijn blij dat het park, anders dan de muren, bewaard is gebleven.

Na het ophalen van onze vooraf, online gereserveerde kaartjes voor het Rynek Underground Museum (handig!), gaan we voor de laatste keer kijken of de ‘kelder’ van de Adalbertkerk open is. En kijk nou, dat is ‘ie! We aarzelen even: zouden we wel genoeg tijd hebben voor dat we bij de Rynek Underground moeten zijn? een stel dat naar buiten komt stelt ons gerust: je bent in een paar minuten klaar. En het is inderdaad piepklein, maar wel bijzonder. De funderingen van het oorspronkelijke kerkje, inclusief de houten vloer, uit de 11e eeuw zijn nog zichtbaar! Ook drie skeletten zijn zichtbaar; vroeger buiten de kerk, nu zijn twee van de drie in twee delen geduwd door de fundering van de ‘nieuwe’ kerk. Het is bijzonder om te zien en sluit perfect aan bij het Rynek Underground Museum.

Dit museum ligt ónder het centrale plein (Rynek) en bevat de archeologische resten die bij een opgraving in 2005 zijn gevonden. Van straten van stenen met houten stoepranden uit de 13e eeuw tot en met goten uit de 16e eeuw en uitgesleten wagensporen op de straatstenen tot en met sieraden, skeletten, gebruiksvoorwerpen en dobbelstenen en fiches van (kans)spelen: het is er allemaal in een prachtig en enorm interessant museum. We brengen er 2,5 uur door voor we het echt te koud krijgen en het bovendien tijd is om te gaan lunchen.

Dat was gaaf: we zijn echt heel tevreden met deze laatste bezienswaardigheid. En nu is het tijd voor lunch (bij Chimera, de saladebar waar Karin met Sonya at), koffie (bij Charlotte, ook al zo’n leuke ontbijt- en lunchtent) en vervolgens voor het ophalen van de tassen, een wandeling naar het station en een korte treinrit naar de luchthaven.

We drinken een laatste kop koffie en trakteren onszelf op een heerlijk stuk taart. Wat een reis. We hebben wel trek in ons eigen bed, maar wat was het de moeite waard deze dikke twee weken. De terugvlucht verloopt soepel en als we op Schiphol zijn rollen onze koffers de bagageband op, op het moment dat we aan komen lopen. Martijn staat ons op te wachten en brengt ons heel luxe naar Leiden. Dag Polen: wat een verrassend mooi en interessant land ben je!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.