De dag begint met… in de rij staan. Ok, nee, de dag begint met wakker worden, douchen, aankleden, ontbijten en naar Wawel (het kasteel) lopen, maar daar staan we dan wel in de rij. Wawel en online is nog niet een soepele combinatie hebben we al eerder gemerkt. Kaartjes zijn niet online te reserveren of bestellen. En de openingstijden lijken meer een soort indicatie dan een harde afspraak. Dus om 10 over 9 in de rij staan voor een dicht loket dat om 9 uur zou open gaan, dat vinden we eigenlijk niet zo vreemd. Wel een beetje irritant, vooral omdat het tot half 10 duurt voor de loketten open gaan. Maar dan gaan er ook drie tegelijk open en hebben we binnen no time kaartjes voor vanmiddag, voor zowel de State Rooms als de Royal Appartments. Mooi, vink, dan kunnen we nu nog even wat anders doen.

We kiezen voor een wandeling, gevonden in het hotel, langs Stanislaw Wyspianski-sites. Hij was de kunstenaar die de St. Franciscus kerk van binnen heeft beschilderd en Renske is verliefd geworden op zijn werk. De wandeling voert ons langs zijn geboortehuis, de lokale VV (met moderne glas in lood ramen naar zijn ontwerp), de Mariakerk (waar hij het plafond beschilderde), opnieuw langs de St Franciscus kerk en verschillende gebouwen die op één of andere manier een rol hebben gespeeld in zijn leven en / of zijn werk. In één ervan zit nu het Hard Rock Café! We vragen ons af wat Stanislaw daarvan gevonden zou hebben.

Veel sites liggen helaas ook redelijk ver buiten het centrum en er is ook van alles dicht. Misschien een goed excuus om nog eens terug te komen? Voor nu proberen we binnen te komen bij Camelot, het café waar we eerder koffie dronken en dat lukt zomaar ineens. We zitten lekker in de schaduw op het terras en genieten van een uitstekende lunch. Het is een erg populair café en we snappen helemaal waarom! Het enige dat we niet begrijpen is dat we er niet met pin kunnen betalen. Het zorgt ervoor dat Karin vier pin-automaten af moet voor ze er één tegen komt die werkt, waar geen rij van 10 man staat en die geld wil afgeven in de gewenste hoeveelheden. Al ‘grummelend’ komt ze terug en we rekenen af. Tijd voor Wawel.

We hebben voor twee van de zes bezienswaardigheden in het kasteel gekozen. We volgen eerst een rondleiding door de Royal Appartments. Dat blijkt echt een schot in de roos: we zitten met 10 mensen in een groepje en krijgen een Engelstalige rondleiding van een dame die uitstekend kan vertellen en veel meer kennis heeft dan ze kan delen in de korte tijd. We proberen veel vragen te stellen tussen haar praatjes door en genieten van de prachtige wandtapijten, werkende klokken uit de 18e en zelfs de 17e eeuw en allerlei interessante weetjes, zoals dat de adel gele schoenen / laarzen droeg! In Polen deed men niet aan titels en de kleur van de schoenen was de enige manier om de adel te herkennen!

Als we na een uur weer naar buiten worden gewerkt (‘kort maar hevig’ constateren we) drinken we een flesje drinken leeg op het terras van het kasteel en daarna melden we ons om 4 uur bij de State Rooms. Geen rondleiding, maar door het late tijdstip zijn we bijna de enigen en in bijna alle zalen lopen we volledig alleen. Ook dit is genieten, al missen we de dame van de rondleiding. In een zaal waar vanaf het plafond zo’n 16 houten menshoofden naar beneden kijken hadden we bijvoorbeeld wel wat uitleg gewild! Een schilderij van Rubens spreekt voor zichzelf, maar waar dat ene kastje nou voor dient…?

Als we om 5 uur naar buiten komen zijn we redelijk op. We gaan een frisje drinken op een terrasje en rond half 7 wandelen we naar Enoteca Pergamin. Daar worden we enthousiast onthaald: de serveerster herkent ons van afgelopen vrijdag en weet bovendien nog onze wijnvoorkeuren! Helaas krijgt Renske bij de eerste poging een wijn met kurk (wat betekent dat de wijn niet goed meer is). De serveerster biedt excuses aan en zet een fatsoenlijk glas neer. Het eten en drinken zijn verder gelukkig net zo lekker als afgelopen vrijdag en we praten onder het genot van een goed glas na over deze mooie, indrukwekkende, bij vlagen heftige reis en dit indrukwekkende land, waar zo veel meer te ontdekken valt dan we van te voren dachten!