We nemen het zeker voor het onzekere door om kwart over 11 in de taxi te stappen. Onze vlucht is gepland om 14:40, dus we nemen het erg ruim. Vorige reizen naar de VS hebben echter laten zien dat het nog wel eens wat tijd kost om daadwerkelijke te boarden. Dus vooruit. En je zult het altijd zien: het gaat supersnel!

Dat wil zeggen: het feit dat we een heenvlucht hebben met Delta (23 kilo bagage inclusief), maar hebben geboekt via de KLM (bagage betaald bijboeken) zorgt voor wat verwarring. De dame achter de balie is gelukkig enorm behulpzaam. “Ik ga het nu gewoon maar inchecken. Ik snap het ook niet: het lijkt online niet eens te kunnen, die bagage boeken en anders moet ik jullie € 50,= per tas rekenen!”. We zijn blij dat ze zo lief is en vrolijk gaan we in 4 minuten door de controle en in 3 door de paspoortcontrole.

Plassen, koffie, lunch, meer plassen, een laatste telefoontje en nog een kopje koffie later mogen we aan boord. De vlucht is vertraagd tot 14:55 en aan boord komt er nog een half uurtje bij, maar dan gaan we ook op stap. We hebben ruime stoelen bij de nooduitgang en Harro zakt tevreden onderuit en valt in slaap. Karin leest, doet spelletjes op haar telefoon en probeert on-succesvol een film te kijken. Het systeem is brakkig: de film schiet na drie minuten in fast-forward! Ze krijgt er stiekem de slappe lach van en vermaakt zich verder zonder films.

De vlucht verloopt soepel en na een dag die eindeloos lijkt te duren landen we rond kwart voor 5 lokale tijd op Logan International Airport. Nou, kom maar op dan met die enorme rijen bij de douane, die vreselijke vragensessies, die… Na 10 minuten staan we wat verbouwereerd bij de bagageband en nog 10 minuten later wandelen we de ontvangsthal in… Ehm, wauw, zo snel zijn we dit land nog nooit binnen gekomen! Vrolijke zorgen we voor geld, een sim-card en een taxi en via de drukke avondspits van Boston komen we bij 101 P-street, waar we een uitstekende kamer vinden in onze AirBnb, een prachtig onderhouden oud pand.

We zijn inmiddels behoorlijk gaar, maar aangezien het nog maar half 7 is besluiten we nog even te gaan genieten van het mooie weer. Het is strakblauw, stralend zonnig en een graadje of 23 en we halen eens diep adem als we na 200 meter lopen bij het strand aankomen. Onze slaapplek is wat ver van het centrum (we moeten nog even uitzoeken waarom, maar alle accommodatie was vol en drie keer zo duur als normaal), maar wel vlakbij het strand! De vliegtuigen scheren wel op aanraakafstand over onze hoofden, soms letterlijk twee tegelijk, maar we vermoeden dat dat straks beter wordt. Wat een fijne plek! 

We lopen een rondje en daarna vinden we een (erg lokale) pub waar we twee drankjes doen. Als er een sportwedstrijd op enorm volume wordt aangezet vluchten we en om 9 uur liggen we in bed. Half 10 halen we nèt: weltruzzzzz…..