“Aaaargh”, zegt Karin gevat, terwijl ze op een holletje en wild om zich heen meppend terug naar de auto rent. Aangekomen, springt ze er in en knalt de deur dicht. Harro, doet aan zijn kant hetzelfde, maar dan natuurlijk zonder het gilletje. Goed, dat gaat nog niet helemaal zoals we hadden bedacht…

Het begon prima vanochtend. Het is droog en redelijk zonnig en warm (er is regen voorspeld, maar die laat nog even op zich wachten). Het Farmhouse café is net zo leuk als we hadden bedacht. Het is leeg (het voordeel van een maandag in het voorseizoen), de eigenaresse is enorm vriendelijk en het eten is uitstekend. Yoghurt, zelfgemaakte cornflakes en … vers fruit! Een enorme bak en we smikkelen elk vitamientje op. De koffie is er minder, maar die hebben ze dan weer iets verderop, bij de Starbucks (bij gebrek aan open lokale koffietentjes). En daarna moet er gewandeld worden.

Dat willen we bij Saranac Lakes Wild Forrest doen, een gebied net ten noordwesten van Lake Placid, met allerlei eenvoudige, vlakke wandelpaden. Ideaal voor een miep met knieproblemen. En wie weet, misschien zien we nog wel wat wild! En dat bewijst maar weer eens: wees voorzichtig met wat je wenst; voor je het weet wordt je wens ingewilligd! Want wild, dat lukt wel… in de vorm van een ENORME zwerm muggen.

Op zo’n 20 meter van de auto staan we heel even stil om ons in te schrijven (een manier om te zorgen dat rangers weten of je hier bent (geweest) als je ooit kwijt raakt) en dat is waar ze ons te grazen nemen. Karin heeft een dunne blouse aan met lange mouwen en komt er redelijk ongeschonden doorheen, maar Harro wordt echt in korte tijd opgegeten.

De afloop staat geschreven: in de auto meppen we nog wat meegevlogen muggen dood en daarna bedenken we een nieuw plan. Harro heeft een route gevonden (de Jack Rabbit Trail) die hij eigenlijk wilde gaan trail-runnen, is dat wat? Het korte antwoord is: niet voor Karin… Het steile pad staat half onder water en vraagt meer om klauteren dan om wandelen. We proberen het vijf minuten, maar dan geeft Karin het op: dit is nu eigenlijk al niet zo leuk en zo te zien wordt het verderop niet beter.

We besluiten uit elkaar te gaan. Tijdelijk dan: Harro gaat nadat hij van kleding is gewisseld en zich van top tot teen heeft ingesmeerd met Deet alsnog de Jack Rabbit Trail hollen. Karin trekt zich met laptop terug in de Starbucks en werkt het verslag bij. We maken goede afspraken over wáár Harro heen gaat, hoe lang hij ongeveer weg blijft en hij belt ook meteen als hij terug in het hotel is.

Het was gaaf zegt hij, maar ik heb helaas wel mijn enkel dubbel geklapt, dus dat was het wel even met hollen. Helaas: dat maakt twéé hinkebenen! Gewoon lopen en autorijden doen gelukkig geen pijn, dus als hij is gedouched en we een broodje hebben gehaald bij Big Mountain Deli, pakken we voor het middagprogramma de auto.

We volgende 86, die overgaat in de 3 en daarna de 30. Dus: naar het westen en daarna de 30 een stuk naar het noorden en vervolgens naar het zuiden. Wat een prachtig gebied: heuvelachtig, groen en overal water. Het stikt werkelijk van de meren, stroompjes, beken en plassen, dus we snappen die hoeveelheid muggen eigenlijk wel. De route is prachtig en ondanks dat we geen beesten zien, anders dan wat vogels, genieten we volop.

Eind van de middag rijden we Lake Placid weer binnen. Tijd voor een drankje en een hapje en eigenlijk zijn we het er meteen wel over eens: Smoke Signals beviel prima. Zo lang we ons verre (maar dan ook verre) houden van lokale wijnen en ons houden bij lokale biertjes, internationale wijntjes en de uitstekende menukaart, hebben we het prima naar ons zin. We vragen om een tafel binnen; die regen zit er nu toch wel aan te komen. De vriendelijke serveerster geeft ons een tafel aan het ‘raam’ (dat open staat, met een enorme hor ervoor), uitkijkend over het terras… dat vijf minuten later compleet leegloopt omdat het begint te spetteren. Het stopt ook weer, maar de rest van de avond houden we het uitzicht op een leeg terras en het stille meer.

Beetje veel muggen in juni en verraderlijke wandelpaden, maar verder is het prima toeven, hier in Lake Placid!