Deze morgen beginnen we met een ontbijt in het hotel. Ontbijten is iets dat de gemiddelde Griek niet geheel volgens noord-west-europese normen doet, dus het is wat behelpen. Bak erg stevige koffie en een bammetje, eventueel met iets er op en dat is het dan wel. Gelukkig hield het hotel rekening met onze verwende ideeen over ontbijten en waren er ook cornflakes en wat sap. Meer dan zat om op weg te gaan.
De tocht vandaag voert ons via Kalamata, en langs de kust naar Areopoli om uiteindelijk te eindigen in Gythio (of Yithio voor de liefhebbers van de Rough Guide)
.
De tocht naar Kalamata is niet zo spannend, veel bergen en bochten en binnen een uurtje zitten we in het centrum van dit stadje. Hier gaan we op zoek naar een Internet cafe, waar we, nadat we een half uur hebben rondgezocht, zo ongeveer naast staan geparkeerd. De stad zelf is verkeerstechnisch nogal een puinhoop en met name het gemis aan borden is erg onhandig. Desalniettemin komen we op de stand van de zon en een dosis mazzel in een keer de stad in en weer uit.

Hierna begint het mooiste gedeelte van onze tocht van vandaag. Via een prachtige kustroute zakken we langzaam af richting het zuiden. De weg schijnt een van de mooiste van Griekenland te zijn en dat blijkt al snel. Prachtige uitzichten over pittoreske dorpjes, azuurblauwe zee en brede zandstranden. Om de haverklap staan we midden op de weg stil om snel een paar foto’s te maken. (Aangezien de gemiddelde Griek wel gewend is aan stilstaande auto’s op de weg maakt het qua gevaar ook weinig uit.)
Na een tocht van zo’n anderhalf uur, waarbij we onderweg uitgebreid lunchen beginnen we met onze oversteek naar de ander kant van de landtong. Deze rit kost ons een half uurtje en vlak voor Gythio landen we op een camping aan zee. Hier slaan we onze tent op tussen de olijfbomen, waar de mensen vriendelijkerwijs ook nog bordjes op hebben gehangen zodat je in ieder geval weet welke olijven er op je knar vallen. Na de lange rit duiken we eerst het heerlijk koele (ijskoude dus! [Har]) water in en luieren een tijd op het strand met een boekje en een drankje.
Bij gebrek aan zinnige supermarkt wordt ons idee om op de camping te eten omgezet in uit eten gaan in het stadje. Balen! Karin is namelijk verplicht om een enorme lading garnalen uit hun leiden te verlossen en Harro moet de zoveelste souvlaki wegwerken.
‘s Avonds eindigen we op de camping met een biertje en een frisje.