Vroeg in de ochtend worden we wakker van een oorverdovende hoeveelheid herrie…. Het blijkt dat hier nog echte vogels voorkomen en dat die het belanchelijke tijdstip van zonsopkomst kiezen om hun blijdschap met hun bestaan te laten horen. We trekken gepast onder de indruk een slaapzak over ons hoofd en weten het te rekken tot 8 uur. Daarna is het tijd voor een douche. We kiezen voor stevige stappers: vandaag gaan we Arles verkennen.

Omdat de camping best een eindje van het centrum af is, pakken we de auto. Het is opnieuw vol in de stad: er is markt! We parkeren de auto in een parkeergarage naast de tourist information… pardon, information de tourisme. Daarna struinen we langs de eindeloze hoeveelheid kraampjes die net buiten de stadsmuren staan opgesteld. Het gedeelte met eetwaren is het leukst. We scoren een ontbijtje bij een kraampje en dwalen langs alle plaatselijke producten. De diversiteit binnen een soort is indrukwekkend. Zo zien we een kraampje met alleen maar soorten tomaten, wel 20! In een ander kraampje zien we 6 soorten courgettes en natuurlijk overtreft het aantal kazen alle andere eetwaren.
Als we uitgedwaald zijn lopen we door de grote stadspoort (porte de cavalerie) het oude centrum binnen. Onze eerste stop is een koffietentje dat in een oud kerkje is gevestigd. We zijn niet alleen onder de indruk van de locatie, maar ook van een Amerikaans gezin dat een oprechte poging doet om Frans te spreken! De eigenaresse is er zelfs van onder de indruk: ze is erg vriendelijk en geduldig als het toch niet zo van harte gaat.

Na de koffiestop bezoeken we het eerste hoogtepunt: ‘les Arenes’ de oude arena van Arles. Gebouwd in de 1e eeuw na Chr. door de Romeinen is de arena nog steeds in gebruik. Helaas voor stierengevechten, maar verder zijn we erg onder de indruk van een gebouw dat al meer dan 1900 jaar wordt gebruikt! Stalen tribunes zijn gedeeltelijk over de stenen banken heen gebouwd en de ring in het midden is wat verkleind, maar alle muren staan nog. Zelfs de 4 torens die in de tijd van de Arabische overheersing zijn gebouwd – toen het gebouw de functie van burcht had – staan nog. We genieten, maken plaatjes en dwalen van onder tot boven door het 12.000 zitplaatsen tellende gebouw.

Daarna lopen we naar de Thermes de Constantin: de oude baden. We hebben een combikaart gekocht, om tijd en geld te sparen en lopen zo naar binnen. De hoeveelheid tijd die we sparen is overigen nihil: hoewel er absoluut toeristen zijn, zijn de aantallen zeer overzichtelijk. Het is overal erg rustig en we kunnen zo doorlopen. De baden moeten reusachtig zijn geweest. Gebouwd in dezelfde periode als de arena, boden de drie ruimtes – waarvan we er nu maar een zien – ruimte aan de inwoners van Arles die zich wilden opfrissen. We zien de enorme koepel met drie grote ramen ramen die nog overeind staat en de manier waarop de vloerverwarming gewerkt moet hebben.
Als we uitgekeken zijn is het lunchtijd. We wandelen vanaf de baden naar het Place de Forum (inderdaad, de oude marktplaats), waar tegenwoordig allerlei eettentjes vechten om een plaatsje. We kiezen voor l’Apostrophe, waar we voor de bijl gaan voor het dagmenu. Het eten is heerlijk! Gazpacho vooraf, daarna gegrild varkensvlees met rauwe ham en mozarella, vergezeld door pasta met basilicumsaus en we sluiten de maaltijd af met een verse fruitsalade. Wat een feest. Ondertussen genieten we van de zon die al sinds vanochtend volop schijnt en bekijken we de toeristen die het tentje ernaast fotograferen, dat door Vincent van Gogh geschilderd zou zijn.

Na al die heerlijkheden moeten we nodig weer aan de wandel! We bekijken het ‘Theatre Antique’. Er staat niet zoveel meer van: wat zuilenen een paar rijen banken, maar er zijn bijzondere vondstend gedaan en er wordt hard gewerkt om ook deze site weer in gebruik te nemen. Werklui bouwen er een semi-permanent podium en restaureren zoveel mogelijk van het bestaande gebouw.

Na een rustige kop koffie besluiten we dat het tijd is voor de laatste bezienswaardigheid die op ons lijstje (en kaartje) staat: de oude Romeinse begraafplaats. Net buiten het centrum vinden we de resten van deze necropolis, die vroeger langs de Via Aurelia lag. Langs de weg liggen de sarcofagen van Romeinen en Christenen. De begraafplaats werd door de vroege Christenen overgenomen nadat er een heilige was begraven en er volgens de verhalen wonderen gebeurden. De huidige weg is in de middeleeuwen aangelegd over de oorspronkelijke weg en aan het einde van de begraafplaats staan de resten van een Christelijke kerk.
De site is indrukwekkend: de rijen graven zijn weliswaar leeg, maar we zien resten van afbeeldingen en teksten op de stenen kisten. De kerk is leeg en gedeeltelijk zonder dak. Hier en daar staan er kisten.

Als we uitgekeken zijn, zijn we er klaar mee, met rondkijken. We halen de auto en na een kort bezoek aan de supermarkt strijken we op de camping neer met een drankje en een hapje. Morgen gaan we naar de Camargue en daarna naar Orange!